Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Η Έρη Ρίτσου Γεννήθηκε το 1955 στη Σάμο, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε αγγλική φιλολογία. Δούλεψε στην Εθνική Τράπεζα. Ζει στο Καρλόβασι της Σάμου. Τα βιβλία που έχει γράψει για παιδιά και ενήλικες έχουν εκδοθεί από τις Εκδόσεις Κέδρος. 

Αρθρογράφος, συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, πολιτικός… Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Στο θέατρο της ζωής καθένας μας παίζει πολλούς ρόλους, πολύ περισσότερους απ’ όσους αναφέρονται παραπάνω.  Ας πούμε: μητέρα, τραπεζικός, συγγενής, φίλη, γειτόνισσα κ.ο.κ.  Σε όλους τους ρόλους μας δίνουμε ένα κομμάτι απ’ τον εαυτό μας.  Αναγκαστικά συνυπάρχουν και όσο πιο αρμονική είναι η συνύπαρξη τόσο μεγαλύτερα τα κέρδη για μας και τους άλλους.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Πολλές, πολλές, πολλές αναγνώσεις γιατί η ανάγνωση προσφέρει μεγάλες χαρές.  Οι αφηγήσεις πάλι διασκεδάζουν τους φίλους έτσι είναι απαραίτητες γιατί δίνοντας χαρά την παίρνουμε πίσω στο πολλαπλάσιο.  Μακάρι η ζωή μας να είναι γεμάτη τέτοια όμορφα «φορτία».

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Αν ο πιανίστας πρέπει να εξασκεί καθημερινά τα δάχτυλά του, ο τραγουδιστής τη φωνή του, ο χορευτής το σώμα του, αυτοί που γράφουν πρέπει να ασκούν το μυαλό τους.  Η ανάγνωση είναι η καλύτερη πρακτική εξάσκηση για έναν συγγραφέα.  Τα όσα έχουν κατακάτσει μέσα μας απ’ όσα διαβάσαμε μαζί με όσα βιώσαμε,  αξιοποιούνται χωρίς καμιά προσπάθεια στο γραφτό, αφού έχουν γίνει «κτήμα μας».

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Εννοείται πως το περιβάλλον και γενικότερα η κοινωνία επηρεάζει προσφέροντας ερεθίσματα.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Η φράση του παππού μου Γεωργιάδη, «γέλα με να σε γελώ να περνούμε τον καιρό».

Αγαπημένη εικόνα;

Ηλιοβασίλεμα στο Καρλόβσι.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Θα έπρεπε να είμαι εξωγήινη για να μπορέσω να απαντήσω ορθά.  Ας πούμε λοιπόν: η καλοσύνη των ανθρώπων.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

ΙΟΝ αμυγδάλου.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Αλκμήνη, ιβίσκος, αλμύρα, γιασεμί.

Ένας κακός εφιάλτης;

Η θάλασσα που ανεβαίνει και πνίγει τα πάντα.

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Να φτάσω τα 107 χρόνια του Κριαρά με τα μυαλά μου και στα πόδια μου.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις, αυτοβιογραφικό ή μη: μυστικό, στίχοι, γαλάζιο, τραπέζι και υπόσχεση.

Δεν ήθελε να φανερωθεί το μυστικό. Έγραψε κάποιους στίχους για υστερόγραφο.  Δίπλωσε τις σελίδες, τις έβαλε στον γαλάζιο φάκελο.  Το  πλακάκι κάτω απ’ το τραπέζι  χαλαρό.  Το ανασήκωσε.  Έβαλε τον φάκελο.  Ξανάβαλε το πλακάκι.  Κουνιόταν. Υπόσχεση πως το μυστικό μια μέρα θα φανερωθεί…

Σας ευχαριστώ.

Κι εγώ.