Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής
Ο Θανάσης Λάλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έπαιξε ποδόσφαιρο, συναντήθηκε νωρίς με την τύχη του. Σε πολύ νεαρή ηλικία είχε την ευκαιρία να ζήσει δίπλα στον Στρατή Τσίρκα, ένα σπουδαίο Έλληνα συγγραφέα, και να τον καθοδηγήσει στο χώρο της ποίησης ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο Νίκος Καρούζος και ο Μίλτος Σαχτούρης.
Στην ηλικία των 23 γνώρισε τυχαία τον Άντι Γουόρχολ και αυτή η συνάντηση άλλαξε την πορεία της ζωής του. Ξεκίνησε να παίρνει συνεντεύξεις και να επιδιώκει συναντήσεις με σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες και λόγιους, άρχισε να κάνει καθημερινότητά του αυτές τις συναντήσεις.
Μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει 3500 συνεντεύξεις με μοναδικές προσωπικότητες από όλο τον κόσμο. Έχει δουλέψει ως δημοσιογράφος σε μεγάλα Ελληνικά περιοδικά και εφημερίδες και έχει διακριθεί ως δημιουργός νέων περιοδικών, έχει δημιουργήσει 33 καινούργια concepts για περιοδικά.
Σήμερα δραστηριοποιείται δημιουργικά στη ζωγραφική, τη γλυπτική και συνεχίζει επιλεκτικά στη γραφή.
Ραδιόφωνο, δημοσιογραφία, καλλιτεχνία, συγγραφή. Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;
Για μένα η δημοσιογραφία η τέχνη, η συγγραφή είναι εργαλεία. Είναι τα μέσα που δύναμαι να χρησιμοποιήσω για να παρουσιάσω το δικό μου όραμα. Τα μέσα, τα εργαλεία για να επικοινωνήσω το μέσα μου με τους άλλους. Κάθε φορά ανάλογα με αυτό που θέλω να πω διαλέγω το εργαλείο που μπορεί να φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα σε αυτή την επικοινωνία!
Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;
Είμαι ένα μυαλό ανοιχτό και μια ρευστή ευαισθησία! Αυτή η κατάσταση μου, από παιδί με φορτώνει με πληροφορίες που αποτελούν το υλικό των αφηγήσεων μου. Η ανάγνωση για μένα είναι η «εξέδρα» που χρησιμοποιώ για να βουτήξω στο σκοτάδι που ερευνώ.
Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;
Ό,τι κάνουμε για να είναι αυθεντικό πρέπει να είναι σε άμεση επικοινωνία με αυτό που μας βασανίζει, με αυτό που μας δίνει χαρά. Πιστεύω πολύ ότι τα τραύματα, τα εμπόδια και οι δυσκολίες είναι υλικά που στηρίζουν τις πράξεις μας, που οικοδομούν το όραμα μας. Αν δε μεταμορφωθούν σε όραμα γίνονται βάρος ασήκωτο!
Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;
Το περιβάλλον δεν είναι μέγεθος, είναι το σκηνικό που διαδραματίζονται όλα, όσο καλύτερα σκηνογραφικά είναι το περιβάλλον μας τόσο πιο άνετα κυκλοφορεί η ψυχή μας. Συχνά το περιβάλλον δένει τα χέρια της έκφρασης. Πιο σπάνια τα απελευθερώνει.
Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);
Η σιωπή. Η μουσική διάσταση της παύσης. Το υπόγειο κάτω από τις λέξεις. Αυτά είναι τα αγαπημένα στέκια μου!
Αγαπημένη εικόνα;
Μια εικόνα που προκύπτει από αυτό που δεν ήξερα ότι υπάρχει. Νομίζω αυτή είναι η σημαντικότερη εμπειρία της εικαστικής μου προσπάθειας.
Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;
Μου δίνει ζωή ο, τι με κάνει να ξεχνώ ακόμα και τις βασικές μου ανάγκες. Θεωρώ ότι το βύθισμα στο άγνωστο είναι μια μορφής ανάσας ένα φύσημα ζωής για μένα!
Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;
Τη δυνατότητα μου να κινούμαι με προορισμό. Θα ήθελα να ταξιδεύω για λίγο στο οδικό δίκτυο του χάους.
Αγαπημένο: Όνομα, Λουλούδι, Γεύση, Μυρωδιά;
Το Άννα της μητέρας μου.
Τα ζωγραφιστά λουλούδια του Άντυ Γουώρχολ και της Κουσάμα!
Η γεύση που αφυπνίζει την πείνα.
Η μυρωδιά ενός γυμνού σώματος.
Ένας κακός εφιάλτης;
Να μην προλάβω να βγάλω τα είκοσι επόμενα βιβλία, να μην κατοικεί στις ζωγραφιές μου το σκοτάδι μου!
Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;
Να ζω σαν νεότητα όλα όσα υπάρχουν γύρω μου
Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (θα προτιμούσα αυτοβιογραφικό): καμβάς, δρόμος, στίχος, άνεμος και λίθος.
Ήταν ένας δρόμος πάνω σε έναν λευκό καμβά. Με τα μάτια του περπατούσε τον ζωγραφιστό δρόμο, διασχίζοντας τον. Στο αυτί του ασήκωτος ένας στίχος που είχε ο άνεμος φέρει από τα ανεξιχνίαστα και τον είχε χτυπήσει σαν λίθος από τη χώρα της λήθης!
Σας ευχαριστώ.