Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Η Αλέκα Ζωγράφου με τις Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη έχει εκδόσει ήδη δύο μυθιστορήματα, τα «Αγάπη όπως... αλμύρα» και «Άνεργη με Louis Vuitton» και, όπως μπορεί να διακρίνει κάποιος από τους τίτλους πριν προλάβει να τα διαβάσει, έχουν διαφορετικό ύφος.

Αυτή η εναλλαγή στο είδος γραφής είναι για εσάς κάτι σαν πρόκληση ή μια δοκιμή μέχρι να καθιερώσετε το προσωπικό σας στυλ;

Το μυθιστόρημα «Άνεργη με Louis Vuitton» είναι ένα βιβλίο με πολύ διαφορετικό ύφος γραφής και εμπεριέχει χιουμοριστικά στοιχεία καθώς και κάποιες από τις συνταγές μαγειρικής μου. Είναι ένα ανάλαφρο βιβλίο που με ένα ιδιαίτερο τρόπο προσπάθησα να προσεγγίσω ένα τόσο σκληρό θέμα όπως είναι η ανεργία.

Το μότο της ηρωίδας μου είναι: «Μην τα παρατάς» και αυτό είναι ένα μήνυμα προς όλους. Όσον αφορά το είδος γραφής δεν μπορώ να πω ότι ήταν πρόκληση μα ούτε και δοκιμή. Πιστεύω ότι σε αυτό το βιβλίο και με αυτό τον τρόπο είχα κάτι να πω, άλλωστε το στυλ δεν το κατοχυρώνεις, αλλά η ιστορία με την οποία θα αποφασίσει κάποιος να καταπιαστεί, είναι και εκείνη που τον καθοδηγεί. Τόσο στο παρελθόν, αλλά και στο μέλλον αυτή την εναλλαγή οι αναγνώστες μου θα τη συναντήσουν ξανά. Μην ξεχνάμε ότι ξεκίνησα με παιδικά βιβλία και θα επανέλθω σε αυτά, άρα πάλι θα «ταλαντευθεί» όχι για μία αλλά για πολλές φορές το ύφος της γραφής μου.

Αισθάνεστε τη δημοσιογραφική σας καριέρα ως εφαλτήριο για τη συγγραφική σας αντίστοιχα; Η συγγραφή ήταν κάτι το οποίο υπόβοσκε ή ήρθε με τα χρόνια; Πότε και πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε συστηματικά με αυτήν;

Η δημοσιογραφική μου πορεία δεν έχει καμιά σχέση με τη συγγραφή. Θα έλεγα ότι λόγω των ωραρίων της δουλειάς μου την εμποδίζει κιόλας. Η απόφασή μου ήρθε και με «έσπρωξε» στη συγγραφή στις αρχές του 2009 και έτσι βρέθηκα στο κατώφλι του τότε εκδοτικού οίκου που εμπιστεύτηκα το πρώτο μου παιδικό χειρόγραφο για το βιβλίο «Ο Ζώζι και η ποντικο- Μόνα Λίζα». Από εκεί και μετά ήταν καθαρά θέμα χρόνου για να προχωρήσω στα επόμενα βιβλία και να «αλλάξω» κατηγορία και από τα παιδικά να βρεθώ στην λογοτεχνία ενηλίκων. Συστηματικά δεν θα το έλεγα, απλά συμβαίνει και κάθε χρόνο εκδίδω και ένα βιβλίο, αν έχω να πω κάτι, αν όχι, δεν θα το κάνω. Η έμπνευση και αυτό το «κάτι να πω» είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ώστε να προχωρήσω στην γραφή ενός νέου βιβλίου.

Το βιβλίο σας «Το τανγκό της Ηλέκτρας» είναι αληθινή ιστορία ή μυθοπλασία;

«Το τανγκό της Ηλέκτρας» είναι προϊόν μυθοπλασίας και δεν έχει σχέση με αληθινά γεγονότα. Ωστόσο πάντα σε κάθε βιβλίο από τη στιγμή που εμείς οι συγγραφείς μοιράζουμε τους ρόλους στους ήρωές μας και επιλέγουμε τα κοστούμια τους, ε… όλο και από κάπου θα επηρεαστούμε. Μπορεί να είναι χαρακτήρες που έχουν υπάρξει στη ζωή μας και μας έχουν, αν θα μπορούσα να το θέσω έτσι… «ιντριγκάρει».

«Το τανγκό της Ηλέκτρας» έχει να κάνει με ένα σχέδιο τιμωρίας, προκειμένου η εκδίκηση να πάρει τον πρώτο ρόλο και η εξόντωση να ακολουθήσει. Ποια ήταν η πρόκληση για να ασχοληθείτε με αυτό το θέμα;

Μα φυσικά, γιατί στις μέρες μας δυστυχώς το ακούμε και το παρατηρούμε να συμβαίνει συχνά. Πολλοί άνθρωποι οδηγούνται στη «λύση» της τιμωρίας είτε παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους, είτε στήνοντας παγίδες, προκειμένου να αποτινάξουν από πάνω τους το μίσος και το μένος που τους διακατέχει. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο ήρωας της ιστορίας μου, ο Σίμος Ζέπος. Μένος, μίσος και ένα ολέθριο σχέδιο που είναι αποφασισμένος να προχωρήσει ακόμα και αν αυτό σηματοδοτήσει τη δική του αυτοκαταστροφή. Μότο του – αν θα μπορούσα να το πω έτσι- «να σε σύρω και ας συρθώ να σε καταστρέψω και ας καταστραφώ».

Η αυτοκαταστροφική τάση του ανθρώπου μπορεί να βρει τον τρόπο να φρενάρει; Τα λάθη γίνονται μαθήματα κάποια στιγμή; Οι ήρωές σας επηρεάζονται πολύ από την παρόρμηση και το υπέρμετρο συναίσθημα. Τι θα μας λέγατε γι’ αυτό;

Η αυτοκαταστροφική τάση έχω την πεποίθηση ότι δεν «φρενάρει» τόσο εύκολα, μα ακόμα και αν συμβεί αυτό, έχει ήδη προκαλέσει ζημιά. Είναι μια στάση ζωής που μόνο με ψυχολογική ή ακόμα και ψυχιατρική βοήθεια μπορεί να αποφευχθεί. Κάτι που θα δούμε να συμβαίνει στον ήρωά μας. Όσον αφορά αν τα λάθη γίνονται μαθήματα, αυτό που θα σας έλεγα, είναι ότι το λάθος έχεις δύο επιλογές ή να το διορθώσεις ή να το επαναλάβεις, όμως, θέλω να πιστεύω ότι από τα λάθη μας ναι, μαθαίνουμε. Είναι εκείνα που έρχονται και μας «συναντούν», προκειμένου να γίνουμε σοφότεροι και καλύτεροι. Τώρα, σχετικά με την παρόρμηση και το υπέρμετρο συναίσθημα που διακατέχει τους ήρωές μου έχω να πω ότι είναι και τα συστατικά που συνθέτουν τους έντονους χαρακτήρες τους και κάποιους τους οδηγούν στον όλεθρο και κάποιους άλλους που θα αποδειχτούν πιο δυνατοί στην επιφάνεια όπως θα ανακαλύψουμε στο τέλος της ιστορίας.

Τα πάθη των ανθρώπων κινούν τα νήματα και τις μοίρες τους, κι αυτό δείχνει να είναι αναπόφευκτο, όσο τα λάθη επαναλαμβάνονται. Ποιες τεχνικές χρησιμοποιήσατε ώστε το βιβλίο σας να καθηλώσει τον αναγνώστη, να τον κάνει να ταυτιστεί με τους ήρωές σας; Θα απολαύσει την ανάγνωση ή θα προβληματιστεί;

Πρώτα από όλα θα ήθελα να τονίσω ότι στη γραφή μου δεν ακολουθώ κάποια τεχνική. Η ιστορία σμιλεύεται με βάση την έμπνευση και την πλοκή που θέλω να είναι δυνατή ώστε να καθηλώσει τον αναγνώστη. Η ταύτιση με τους ήρωές μου έχει να κάνει με τα βιώματα του καθενός μας, όσο για το αν θα καταφέρει μέσα από τις σελίδες του να προβληματιστεί, θα σας απαντήσω πως ναι, τα μηνύματα που έχει να λαμβάνει διαβάζοντας «Το τανγκό της Ηλέκτρας» είναι πολλά και σημαντικά. Κάποια προς μίμηση και κάποια άλλα προς αποφυγή. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι σε κάθε περίπτωση θα απολαύσει μια συναρπαστική ιστορία, ένα ταξίδι όπως συνηθίζω να λέω από την όμορφη Κέρκυρα ως τη μαγευτική Μπολόνια.

Από όλα τα είδη που έχετε ασχοληθεί, παιδικό και ενηλίκων, ποιο είναι αυτό που σας γοητεύει περισσότερο; Έχετε σκεφτεί στο επόμενο βιβλίο σας, σε ποιο είδος και ύφος, θα δημιουργήσετε;

Δεν μπορώ να διαλέξω. Αγαπώ και τα παιδικά βιβλία και τα βιβλία ενηλίκων και στα δύο νιώθω ότι περνάω καλά και αυτό θέλω να συμβαίνει και στους αναγνώστες που με επιλέγουν, ακόμα και στα παιδιά που είναι το πιο εύθραυστο και το πιο απαιτητικό κοινό μου. Σχετικά με το επόμενο βιβλίο μου αυτό που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα, είναι ότι το ύφος του ταιριάζει με «Το τανγκό της Ηλέκτρας», απλά θα πάμε αρκετά πίσω χρονικά και ναι, θα έχουμε να κάνουμε με μια δραματική ιστορία με πολλές ανατροπές και δυνατή πλοκή. Φυσικά θα έχουμε και μια ερωτική ιστορία να ξεδιπλώνεται στις σελίδες του, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δεν θα σας αποκαλύψω κάτι άλλο ακόμα, το μόνο που θα τολμήσω να πω και το λέω πρώτα σε σας είναι ότι τον τόπο που επέλεξα για να λάβει χώρα η ιστορία μου, είναι ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Ο Ορχομενός.

Τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα βοηθούν για να μπορέσει να αποδώσει καλύτερα το έργο του;

Όχι πάντα και ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με μυθοπλασία και όχι με αληθινά γεγονότα. Όπως και να έχει, όμως, οι ήρωες είναι «μαριονέτες» στα χέρια του κάθε συγγραφέα, άρα είναι και εκείνος που δίνει τον τόνο, το χρώμα και το ύφος. Εκείνος τους κινεί και οι ήρωές του υπακούουν σε αυτό που τους υποδεικνύει.

Ανάλογα με το βιβλίο συγκεντρώνετε τα αντίστοιχα στοιχεία που θα τεκμηριώσουν την ιστορία σας. Ποιες είναι οι κύριες πηγές της έρευνάς σας; 

Όταν πρόκειται για ιστορικά στοιχεία ή πολιτικά οπωσδήποτε και χρειάζεται να ανατρέξω σε πηγές μα πιο πολύ όταν επιλέγεις έναν τόπο, τότε ναι, θα πρέπει να τον επισκεφτείς και ίσως παραπάνω από μία φορές, Πρέπει να νιώσεις τον παλμό να εντοπίσεις το χρώμα του και οπωσδήποτε την κουλτούρα του.

Πόσο πιστεύετε ότι έχει συμβάλλει το Bookia στην προώθηση και προβολή των συγγραφέων και των βιβλίων τους;

Το Bookia είναι μια τεράστια βοήθεια τόσο στην προβολή των συγγραφέων όσο και των βιβλίων τους. Είναι χαρά και τιμή μου που σε κάθε βήμα μου το Bookia είναι δίπλα μου και με στηρίζει και οφείλω να πω από καρδιάς ένα μεγάλο ευχαριστώ. Εύχομαι να συνεχίσετε με τον ίδιο απαράμιλλο ζήλο αυτό που κάνετε!

Σας ευχαριστώ για την πολύ ωραία συζήτησή μας. Εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο.