Γράφει: Μίλτος Γήτας

Ο Θοδωρής Δεύτος γεννήθηκε στα Γιάννενα και σπούδασε Μαθηµατικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήµιο Αθηνών. Υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση για τριάντα χρόνια, έχει διατελέσει πρόεδρος της Ένωσης Ηπειρωτών Ιλίου (2001-2011) και το 2006 εκλέχτηκε στο Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνοµοσπονδίας Ελλάδος.

Πρωτοεµφανίστηκε στα Γράμματα το 2004 και έκτοτε έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: Ο ηπειρωτικός γάµος, Μη ρωτάς γιατί, Σµύρνη, συγγνώµη, Μήπως αγάπησα λάθος πατρίδα;, Τραπεζούντα, το διαµάντι της Ανατολής, Είµαι πολίτισσα, τζάνουµ! και το Πέρασμα αντίκρυ. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο του μυθιστόρημα «Ο αλεξιπτωτιστής ήταν δικός μας» από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Για αυτή τη νέα του συγγραφική δουλειά μίλησε με τον ανταποκριτή του BOOKIA στην Ήπειρο, Μίλτο Γήτα.

Θα ήθελα να μου πείτε από πού εμπνευστήκατε την ιστορία του νέου σας βιβλίου;

Είμαι λάτρης της ιστορίας γενικότερα, προσπαθώ να ανασύρω και να φωτίζω θέματα που κατά την κρίση μου πρέπει να ασχοληθούμε μαζί τους περισσότερο, γιατί το αξίζουν. Ο αντιναζιστικός – αντιφασιστικός αγώνας των Κρητών, έχω την αίσθηση ότι δεν έχει φωτιστεί επαρκώς.

Τι θα διαβάσει σε αυτό το νέο βιβλίο σας ο αναγνώστης;

Κατ’ αρχάς να πω ότι το βιβλίο καλύπτει μια μεγάλη περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας, 1937 – 2013. Ξεκινάει με μια ερωτική ιστορία, αλλά το βιβλίο δεν είναι ερωτικό. Παίζει ασφαλώς και ο έρωτας τον ρόλο του, όπως στις ζωές όλων μας. Μια αποστολή λοιπόν Γερμανών μεταπτυχιακών φοιτητών της αρχαιολογίας έρχεται στην Κνωσό το καλοκαίρι του 37, για ανασκαφές. Ένας από αυτούς, ο Έρικ, ερωτεύεται μια όμορφη Κρητικοπούλα. Ένας έρωτας τρανός γεννιέται, αλλά σε δύο μήνες η αποστολή επιστρέφει στο Βερολίνο και τα δύο παιδιά χάνουν την επικοινωνία τους. Τα χρόνια περνούν, ξεσπά ο πόλεμος, αλλά τα αισθήματα είναι ακόμη ολοζώντανα, καυτά, μέχρι που ο Έρικ πέφτει ως Αλεξιπτωτιστής να καταλάβει το νησί της αγαπημένης του Ροδάνθης. Από κει και πέρα η ιστορία παίρνει φωτιά και περνάει μέσα από τον λιμό της Αθήνας με τους 140.000 νεκρούς από την πείνα, λόγω του Βρετανικού αποκλεισμού του λιμανιού του Πειραιά, τον βομβαρδισμό της Δρέσδης, τον Ψυχρό πόλεμο, την δικτατορία και φτάνει μέχρι τις μέρες του μνημονίου, όπου οι Γερμανοί είναι ξανά μπροστάρηδες, σ’ έναν πόλεμο διαφορετικό αυτή την φορά. Πρέπει να σου πω ότι είμαι ενθουσιασμένος, γιατί αυτό το βιβλίο συνάντησε μεγάλη αποδοχή από την πρώτη στιγμή που βγήκε στην αγορά και μέσα σε 25 μέρες από την κυκλοφορία του, υπέγραψα δεύτερη έκδοση!!!

Μιλήστε μου λίγο για τον πρωτότυπο τίτλο του νέου σας βιβλίου «Ο αλεξιπτωτιστής ήταν δικός μας»; Γιατί ονομάστηκε έτσι το βιβλίο;

Μα γιατί αυτός ο Γερμανός που είχε σπουδάσει αρχαιολογία, που ήταν λάτρης του Ελ. πολιτισμού και ο οποίος εξαναγκάστηκε να πέσει με το αλεξίπτωτο του στην Κρήτη να την καταλάβει, παίζει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το βιβλίο.

Πως θα περιγράφατε με λίγα λόγια όλο αυτό το όμορφο ταξίδι με την έκδοση των βιβλίων σας;

Πραγματικά πρόκειται για ένα πολύ όμορφο ταξίδι. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πως αισθάνομαι όταν βλέπω ένα νέο μου βιβλίο στις προθήκες ενός βιβλιοπωλείου! Ξαναγεννιέμαι, είναι ένα συναίσθημα περίεργο, αλλά έτσι αισθάνομαι. Η καλύτερη περίοδος όμως της ζωής μου, είναι όταν έχω τελειώσει την προεργασία ενός βιβλίου και ξεκινά η συγγραφή του. Εκεί αφήνομαι να με οδηγήσουν πλέον οι ήρωες μου και μαζί τους, κάνω υπέροχα ταξίδια!

Θεωρείτε ότι υπάρχει χώρος για νέους συγγραφείς και νέους εκδοτικούς;

Για νέους συγγραφείς σίγουρα, κανείς δεν μπορεί και δεν δικαιούται να κόψει τον δρόμο σε νέους ανθρώπους, με ταλέντο. Όμως στο κομμάτι των εκδοτικών, νομίζω πως ήρθε η ώρα, να ξεκαθαρίσουν οι επαγγελματίες από τους τυχοδιώκτες, αυτούς που εκμεταλλεύονται τον πόθο των νέων συγγραφέων και πλουτίζουν εις βάρος τους.

Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο συγγραφέα που θέλει τώρα να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο;

Ασφαλώς να προσέχει τις επιλογές του και το συμβόλαιο που υπογράφει. Οι κίνδυνοι κρύβονται στις λεπτομέρειες.

Γιατί συνήθως καταπιάνεστε με ιστορικά θέματα στα βιβλία σας;

Γιατί μου αρέσει πολύ η ιστορία, η ιστορία που δε γνωρίζουν οι πολλοί και με αυτό τον τρόπο θέλω να γίνω κοινωνός μεγάλων ιστορικών γεγονότων που ενδιαφέρουν το αναγνωστικό κοινό.

Είναι δύσκολο κάποιος να γράψει ιστορικό μυθιστόρημα; Εσείς συνήθως πως δουλεύετε τα βιβλία σας μέχρι την έκδοση;

Θεωρώ ότι είναι το πιο δύσκολο είδος λογοτεχνίας, γιατί απαιτεί πολύ διάβασμα μέχρι να φτιάξεις ένα στέρεο ιστορικό πλαίσιο, πάνω στο οποίο θα κεντήσεις τον καμβά της μυθοπλασίας. Στα άλλα είδη, θεωρώ πως απαιτείται ταλέντο και φαντασία, συνήθως.

Θεωρείτε ότι η πανδημία έφερε πιο κοντά τους αναγνώστες στα βιβλία;

Είναι ένα από τα λίγα καλά της πανδημίας. Ευτυχώς, λέω συνήθως, που είχαμε τα βιβλία και τη μουσική, γιατί διαφορετικά οι περισσότεροι θα τρέχαμε στους ψυχιάτρους. Ήταν και είναι ακόμη το διάβασμα, μια λυτρωτική διαφυγή!

Εσείς τις μέρες της καραντίνας γράφατε περισσότερο ή διαβάζατε; Τι σας αρέσει να διαβάζετε;

Πρέπει να σου εξομολογηθώ, ότι εγώ δεν κατάλαβα ακόμη καραντίνα, γιατί από τις αρχές του 20 είχα αρχίσει την εντατική μελέτη εν όψει αυτής της έκδοσης και μετά τη συγγραφή. Την πρώτη καραντίνα λοιπόν την έβγαλα με διάβασμα για την Κρήτη και ακολούθησε η συγγραφή. Επομένως, μέχρι και τα τέλη του Σεπτέμβρη ήμουν πολύ απασχολημένος. Στη δεύτερη, τα έχω δώσει όλα στο κομμάτι της επικοινωνίας, λόγω των γνωστών προβλημάτων που υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη σε έναν βαθμό στην αγορά.

Αν όλα πάνε καλά με την πανδημία, από την Άνοιξη έχετε στο μυαλό σας κάποιες παρουσιάσεις του νέου σας βιβλίου ανά την Ελλάδα; Αν όχι τότε πως θα επικοινωνήσετε με το αναγνωστικό κοινό;

Εγώ όπως ξέρεις με κάθε μου βιβλίο οργώνω την Ελλάδα. Αυτό θα γίνει και τώρα. Όπου υπάρχει ενδιαφέρον να παρουσιάσω το βιβλίο μου, θα πάω. Τα βιβλία αγαπητέ Μιλτιάδη τα προσέχω σαν τα παιδιά μου. Είναι δικά μου γεννήματα και τα προστατεύω, όσο μπορώ τουλάχιστον.

Αυτή την περίοδο γράφετε κάτι ή είναι ακόμη πολύ νωρίς;

Είναι πολύ νωρίς ακόμη να πιάσω χαρτί και μολύβι, αλλά στο μυαλό προετοιμάζεται το επόμενο βήμα, από την στιγμή που θα μπει τελεία στο προηγούμενο. Όμως λόγω της κατάστασης, όλα θα πάνε πιο πίσω, γιατί πρέπει να περπατήσει ο Αλεξιπτωτιστής, ο οποίος σε βεβαιώ πως θα κάνει πολύ υψηλές πτήσεις. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία των μέχρι τώρα πωλήσεων του.

Πόσο σας έχει βοηθήσει το Facebook και εν γένει το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην προώθηση των βιβλίων σας;

Πάρα πολύ, ειδικά αυτή την περίοδο των κλειστών καταστημάτων. Το βιβλίο έγινε πολύ γρήγορα γνωστό σε μεγάλα τμήματα του βιβλιοφιλικού κοινού και γι αυτό όπως σου είπα πήγαμε πολύ γρήγορα, ανέλπιστο για μένα μέσα σε τέτοιες συνθήκες, σε δεύτερη έκδοση.

Τα νέα παιδιά σήμερα διαβάζουν λογοτεχνία ή είναι απορροφημένα στις νέες τεχνολογίες;

Δυστυχώς, συμβαίνει το δεύτερο και νομίζω, πως έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει το σχολείο και το πώς προσεγγίζεται το μάθημα της λογοτεχνίας.

Κλείνοντας, θεωρείτε ότι το 2021 θα είναι μια καλή χρονιά σε σχέση με όσα έχουν συμβεί τελευταία ή ακόμη θα δυσκολευτούμε;

Θα απελευθερωθούμε μετά το καλοκαίρι, αλλά δε θα απαλλαγούμε από τα προβλήματα και αυτά θα είναι κυρίως οικονομικά αυτή τη φορά.