Γράφει: Eλισσάβετ Δέδε

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με τo συγγραφέα και το έργο του.
Σχετικά με το βιβλίο.

Δεν θα κουραστώ να το λέω, κάθε μέρα σε όλη τη χώρα γίνονται σπουδαία πράγματα, αναζητήστε τα, ζήστε τα. Ότι έχει σχέση με το βιβλίο θα το βρίσκετε στο Κοινόχρηστο Ημερολόγιο Εκδηλώσεων Βιβλίου στο Bookia.

Μία τέτοια σπουδαία εκδήλωση ήταν η παρουσίαση τού βιβλίου "Κυριακή Ρεπό", του συμπατριώτη μου Θεσσαλονικιού Ζήση Σαρίκα, από τις εκδόσεις Εστία. Το βιβλίο παρουσίασαν οι φίλοι του Θωμάς Κοροβίνης, συγγραφέας-τραγουδοποιός και Κώστας Καλημέρης, κριτικός λογοτεχνίας. Όταν στο πάνελ βρίσκονται φίλοι και Θεσσαλονικείς, τότε αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ο κος Κοροβίνης καλωσόρισε το κοινό στην αίθουσα τού Βιβλιοκαφέ Έναστρον, έναν ιδιαίτερο χώρο στο κέντρο τής Αθήνας (Σόλωνος 101) όπου το βιβλίο συνδυάζεται με καφέ ή και το αντίθετο. "Ελπίζω να φύγετε από εδώ αποκομίζοντας πράγματα", είπε ο κος Κοροβίνης ξεκινώντας.

"Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο με άρτια γραφή. Ο Ζήσης, πέραν των άλλων (μεταφράσεις, επιμέλειες φιλοσοφικών δοκιμίων), ξεκίνησε με τα Ψίχουλα, μία συλλογή διηγημάτων. Από φέτος συνεργάζεται με τις εκδόσεις Εστία και με πρώτο βιβλίο τη νουβέλα Κυριακή Ρεπό την οποία θα ακολουθήσουν ακόμη δύο συνθέτοντας μία τριλογία", είπε ο ομιλητής παρουσιάζοντας το συγγραφέα. Πράγματι, τον κο Σαρίκα τον βρίσκουμε στο Bookia εμπλεκόμενο σε συνολικά 121 εκδόσεις, δικά του έργα αλλά και μεταφράσεις και επιμέλειες με κύριες τα έργα τού Νίτσε.

"Συγκινήθηκα διαβάζοντας το βιβλίο. Στάθηκα σε απόσταση από το φίλο συγγραφέα για να εκτιμήσω το έργο του. Η ψυχογραφική του ικανότητα είναι αποδεδειγμένη. Η Ελένη, η κεντρική ηρωίδα τού έργου του είναι ένα διαμάντι με φυσική αγνότητα, μέλος των Αγίων Προλεταρίων όπως αποκαλώ τέτοιους ανθρώπους. Αν την ευεργετήσεις θα γίνει φύλακας άγγελός σου. Αν την αδικήσεις θα σε συγχωρέσει. Οι δοκιμασίες και οι συγκρούσεις δεν την πτοούν. Προξενεί θαυμασμό αυτό το ρημαγμένο πλάσμα τής σύγχρονης παγκόσμιας προσφυγιάς", είπε ο κος Κοροβίνης για την κεντρική ηρωίδα τής ιστορίας, μία Γεωργιανή μετανάστρια στη Θεσσαλονίκη και συμπλήρωσε, "Διδάσκεται από τις φουρτούνες της ζωής. Είναι ένα πρότυπο ανθρώπου. Φέρνει την παράδοση τής ανατολής, δεν πουλάει το πολυτιμότερο πράγμα που έχει, την τιμή της".

"Ο Σαρίκας σχολιάζει, συμπεραίνει, στέκεται με συνείδηση στον κόσμο, ενάντια στον ατομικισμό. Δεν δικαιολογεί το συμβιβασμό αξιών λόγω αυξημένων υποχρεώσεων ή για να ζήσουμε τη ζωή μας. Έχει αυτό που ονομάζω Θελξικαύγεια, σε σαγηνεύει και σε κατακτά", είπε για το συγγραφέα και συνέχισε για το βιβλίο, "Η γλώσσα είναι φυσική, ρέουσα, με πλούσιες ιδιωματικές εκφράσεις. Το γλυκόπικρο χιούμορ μετατρέπεται σε σαρκασμό. Είναι καλογραμμένο, μία σπουδή στο σύγχρονο άνθρωπο και στη δοκιμασία τής ανθρωπιάς του".

Ξεκινώντας ο κος Καλημέρης την ομιλία του, μπήκαν στην αίθουσα κοινοί φίλοι των ομιλητών και ο κος Κοροβίνης τους χαιρέτησε εγκαρδίως διακόπτοντάς τον. "Αν το έκανα εγώ αυτό, τώρα θα ήμουν στη φυλακή", σχολίασε χαριτολογώντας.

"Ο Ζήσης γράφει ρεαλιστικά αλλά, τι είναι τελικά ρεαλισμός; Είναι πολλά πράγματα μαζί. Δεν υπάρχει έργο χωρίς εκκίνηση από το ρεαλισμό, τους καημούς και τα προβλήματα των ανθρώπων. Ένα ρεαλιστικό κείμενο δεν είναι πραγματικό, δεν είναι φωτογραφία τής πραγματικότητας. Ένας συγγραφέας πειράζει την πραγματικότητα. Ο καθένας βλέπει διαφορετικά την ίδια πραγματικότητα. Όσο πιο ρεαλιστικό είναι ένα έργο, τόσο η απλότητά του περιέχει την πολυπλοκότητα. Μία απλή αφήγηση δεν είναι απλοϊκή", είπε ο κος Καλημέρης δίνοντας το βάθος στο οποίο ερευνά τα έργα με τα οποία ασχολείται κριτικός λογοτεχνίας και συνέχισε περιγράφοντας το κοινωνικό φόντο τής ιστορίας τού βιβλίου.

"Η Ελένη είναι μία ενστικτώδης ηρωίδα. Συμπεριφέρεται σαν μάνα, χωρίς λόγο. Παλεύει με τον ατομισμό, και εκεί που ήταν και εδώ που ήρθε. Μπαίνει σε διάφορα σπίτια στη Θεσσαλονίκη για δουλειά, μας φέρνει σε επαφή με αυτό που είμαστε. Παίζει με τα κλισέ μας, τα στερεότυπά μας".

"Ο συγγραφέας μιλάει σε τρίτο πρόσωπο αλλά νομίζεις ότι μιλάει σε πρώτο. Δεν είναι μία η ιστορία στο βιβλίο, ο συγγραφέας την κάνει μία. Δίνει αίμα στους ήρωές τους και παίρνει αίμα από αυτούς. Είναι ένα σπουδαίο έργο, αγγίζει τα όρια τού νατουραλισμού. Καταλήγει σε μία ροή εμπειρίας και χτίζει στοιχειώδη συνείδηση. Τονίζει την ανάγκη να ενώσουμε τα κομμάτια ενός σπασμένου γυαλιού. Μου θύμισε το σινεμά όπου η κάμερα παρακολουθεί τη ζωή. Μία αφήγηση με ιδεολογία", είπε ολοκληρώνοντας την ομιλία του.

Ο συγγραφές τού βιβλίου Ζήσης Σαρίκας, αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους, μίλησε για την Ελένη, όχι το κεντρικό πρόσωπο τής ιστορίας του αλλά την πραγματική Ελένη που γνώρισε στη Θεσσαλονίκη. "Τη γνώρισα και την αγάπησα", είπε. "Έγραψα το βιβλίο αυθόρμητα και γρήγορα, βασισμένος στη ζωή τής Ελένης αλλά και σε φανταστικά στοιχεία".

"Οι μετανάστες έρχονται στη χώρα μας αντιμέτωποι με στερεότυπα και ποικιλία μεμονωμένων αντιδράσεων. Όχι μόνον με τα στερεότυπα που βρίσκουν εδώ αλλά και αυτά από εκεί που έρχονται. Η Ελένη φέρνει καυκάσια κληρονομιά. Αμφισβητεί τα στερεότυπα που βρίσκει αλλά όχι αυτά που αφήνει, τα δικά της. Είναι δύσκολο να ξεφύγουν από τα στερεότυπα και οι θύτες και τα θύματα", είπε ο συγγραφέας ολοκληρώνοντας την ομιλία του.

Ακολούθησε μία ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων μεταξύ του κοινού και των ομιλητών, απόψεις για "τις αποσκευές που φέρνει κάθε μετανάστης" μαζί του, όχι τις φυσικές αποσκευές αλλά τα πολιτισμικά του κατάλοιπα με τα οποία γαλουχήθηκε ο καθένας.

"Ο άνδρας σε κάποιες κουλτούρες είναι προστατευμένο είδος, ένας σεξισμός ανάποδα. Η Ελένη ζούσε 4 άνδρες οι οποίοι δεν ένιωθαν την υποχρέωση να εργαστούν", είπε ο κος Σαρίκας.

"Από την εμπειρία μας με ένα Αλβανό, βγάζουμε συμπεράσματα για όλους τους Αλβανούς, όπως κάνουν και οι Γερμανοί σήμερα για εμάς τους Έλληνες", είπε ο κος Καλημέρης.

"Χρειάζονται χρόνο να καταλάβουν που έχουν έρθει", συμπλήρωσε ο συγγραφέας.

Ο κος Κοροβίνης μας διηγήθηκε μία προσωπική ιστορία εσωτερικού ρατσισμού. "Σε ταξίδι μου στο Αϊβαλί στην Τουρκία, έτυχε να έχω μαζί μου καραμέλες και μία μεγάλη σοκολάτα. Καθώς περπατούσα, με πλησίασαν παιδιά στα οποία μοίρασα τις καραμέλες. Με πλησίασε μία ωραία ξανθιά κοπέλα. Έβγαλα τη σοκολάτα. Αυτή είναι δική μου', είπε η κοπέλα, 'Εγώ είμαι Τουρκάλα, αυτά είναι τσιγκανάκια'".

"Είμαι τυχερή που η ζωή μού έφερε το Ζήση, το Θωμά, τον Κώστα, είπε μία κυρία από το κοινό, φίλη των φίλων τού πάνελ, κλείνοντας πολύ όμορφα τη βραδιά.

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με τo συγγραφέα και το έργο του.
Σχετικά με το βιβλίο.