Γράφει: Πόπη Ξοφάκη
Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.
Το βιβλίο «Το αστέρι και ο Κωστής».
Η συγγραφέας Πένυ Ραμαντάνη.
Οι εκδόσεις Μ. Σιδέρη.
Οι εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη και τα βιβλιοπωλεία IANOS παρουσίασαν το παιδικό βιβλίο της Πένυς Ραμαντάνη, «Το αστέρι και ο Κωστής».
Τα παιδιά έπαιξαν διαδραστικά, διασκεδαστικά και εκπαιδευτικά παιχνίδια που συνδύαζαν αφήγηση του παραμυθιού, θεατρικό παιχνίδι, κίνηση και φαντασία, με τη βοήθεια των εμψυχωτών:
Τα τραγούδια του παραμυθιού ερμήνευσε στην κιθάρα η ίδια η συγγραφέα, Πένυ Ραμαντάνη.
Η Κατερίνα Δημάκη του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ, καλωσόρισε τα παιδιά και τους γονείς στο χώρο παιδικών εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου στην Αθήνα και παρουσίασε τη συγγραφέα, την εικονογράφο και τους εμψυχωτές οι οποίοι αμέσως πήραν το λόγο και έκαναν σπουδαία δουλειά διατηρώντας το ενδιαφέρον των παιδιών και τη συμμετοχή τους.
Ήταν η παγκόσμια ημέρα βιβλίου και οι εμψυχωτές άρχισαν συστήνοντας το βιβλίο, όχι το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά μέσω αυτού, το βιβλίο ως αντικείμενο, το εξώφυλλο, το οπισθόφυλλο, τον τίτλο του, το εσωτερικό του, το ρόλο των συντελεστών, του συγγραφέα, του εικονογράφου, των επιμελητών, του εκδότη, ώστε τα παιδιά να ανακαλύψουν πράγματα που βλέπουν συνεχώς αλλά δεν συνδυάζουν.
Ακολούθησε μία μικρή συνέντευξη με τη συγγραφέα στην οποία απάντησε αρχικά στο πως της ήρθε η ιδέα να γράψει ένα βιβλίο για παιδιά. «Ο Κωστής», ο γιος της, «ήταν η αιτία», είπε η συγγραφέας και όπως εξήγησε, μια μέρα, βλέποντας ο Κωστής ένα αστέρι είπε στη μητέρα του ότι αν αυτό πέσει, θα το πάρει στο σπίτι, θα το περιποιηθεί και θα το στείλει πίσω στο δικό του σπίτι. Αυτό λοιπόν ήταν το έναυσμα, η συγγραφέας συγκράτησε την ιδέα και τη μετεξέλιξε στην ιστορία του βιβλίου.
Η συγγραφέας μίλησε επίσης για πως ένιωσε όταν ολοκλήρωσε το βιβλίο, την ωραία αίσθηση από την ολοκλήρωση του έργου αλλά και την αγωνία της αποδοχής του στη συνέχεια. Επέλεξε ως ήρωα το αστέρι διότι αυτό αφήνει το δικό του κόσμο και πάει σε άλλους. Ως παιδί της άρεσε πολύ πολύ το παραμύθι με το λύκο με τα 7 κατσικάκια και αργότερα «Ο μικρός πρίγκιπας» και «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ».
Μάθαμε όμως ότι η συγγραφέας είναι και μουσικός, στιχουργός και συνθέτης, συνδυάζοντας τις τέχνες με τις οποίες ασχολείται. Άλλωστε, λίγο αργότερα τραγούδησε με την κιθάρα της τα τραγούδια του βιβλίου.
Η εμψυχώτρια κα Δέσποινα Φραγκή διάβασε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο ώστε να βάλει στα παιδιά στο κλίμα του βιβλίου.
Ακολούθησε το «Παιχνίδι των λέξεων» όπου τα ίδια τα παιδιά έφτιαξαν μία ιστορία με λέξεις που τα ίδια επέλεξαν. Κάθε παιδί επέλεξε μία λέξη την έγραψε σε ένα χαρτί και την κόλλησε στην αφίσα του βιβλίου. Στη συνέχεια η ιστορία άρχισε με την πρώτη λέξη και κάθε παιδί τη συμπλήρωνε χρησιμοποιώντας την επόμενη λέξη.
Οι λέξεις που επέλεξαν τα παιδιά ήταν φεγγάρι, δορυφορικός σταθμός, σύννεφα, ήλιος, αστέρι, ποδήλατο, ουρανός, αέρας, ευχή, χαρά, παιδιά, βιβλίο, φιλία, διαστημόπλοιο, αγάπη, πλανήτης, κλαμπ σάντουιτς και η ιστορία που έφτιαξαν λέξη προς λέξη:
«Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αγόρι που τον έλεγαν Κωστή. Του άρεσε πολύ να κάνει ποδήλατο, ώσπου μια μέρα έκανε μια ευχή γιατί είδε ένα αστέρι να πέφτει. Ήθελε να έχει πολύ αγάπη, πολύ χαρά, για να φάει πολλά κλαμπ σάντουιτς. Αφού τα έφαγε, αποφάσισε να διαβάσει ένα βιβλίο και το βιβλίο μιλούσε για ένα διαστημόπλοιο. Αυτό, προσγειώθηκε σε έναν πλανήτη γιατί είχε χαλάσει αφού εκείνη τη μέρα είχε πολλά σύννεφα. Μετά από λίγο τα σύννεφα φύγανε γιατί φύσηξε αέρας και τότε βγήκε ο ήλιος και το είδαν από μακριά από έναν δορυφορικό σταθμό. Στο δορυφορικό σταθμό βρίσκονταν πολλά παιδιά, ήταν "παιδικός δορυφορικός σταθμός". Τα παιδιά, ο δορυφορικός σταθμός και το διαστημόπλοιο, ανέπτυξαν φιλία, μέχρι τον ουρανό και το φεγγάρι. Κι έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»
Ακολούθησε ένα ακόμα παιχνίδι στο οποίο οι εμψυχωτές δραματοποίησαν έναν διάλογο για ένα αστέρι που έπεσε στη Γη και τα παιδιά που ήταν στην αίθουσα είπαν την προσωπική του ευχή το καθένα, για υγεία, ειρήνη, ευτυχία, καλοσύνη. Τον ίδιο διάλογο δραματοποίησαν στη συνέχεια και τα ίδια παιδιά, ανά ζευγάρια.
Το τελευταίο παιχνίδι ήταν η παντομίμα με λέξεις από το ίδιο το βιβλίο, όπου κάθε παιδί προσπαθούσε να δείξει την επιλεγμένη λέξη και τα υπόλοιπα προσπαθούσαν να τη μαντέψουν. Ομολογουμένως, και οι δύο πλευρές έδειξαν ανεξάντλητη φαντασία!
Και πέρασαν τα παιδιά καλά κι εμείς καλύτερα!
Πρόσκληση φίλων