Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Κατίνα Βλάχου, απαντάει στις 11+1 ερωτήσεις του Διονύση Λεϊμονή
Διαφ.

Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Η Κατίνα Βλάχου γεννήθηκε και ζει στην Κέρκυρα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Παρίσι και εργάστηκε στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.  Από το 1996 έχει εκδώσει έξι βιβλία πεζογραφίας -μυθιστόρημα, διήγημα, νουβέλα- τρεις ατομικές ποιητικές συλλογές, μια συλλογική έκδοση ποιημάτων με τους κερκυραίους Αλεξία Αθανασίου και Βασίλη Πανδή, και συνόδεψε με στίχους της δυο λευκώματα φωτογράφων («Τα Ελάχιστα» με την Bernadette Mergaerts και «Λάμψεις Ομορφιάς» με την Χριστίνα Τζαμάλα). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά εντός και εκτός Ελλάδας και κείμενά της σε πολλές συλλογικές εκδόσεις και περιοδικά, έντυπα και διαδικτυακά.

Αρχιτέκτονας, αρθρογράφος, πεζογράφος, ποιήτρια… Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Κάθε «ρόλος» τον καιρό του. Όταν σχεδίαζα και έκτιζα, δεν έγραφα συστηματικά. Όταν άρχισα να αποστασιοποιούμαι από το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα και ταυτόχρονα μια συλλογή διηγημάτων το 1996. Ακολούθησαν άλλα πεζά κείμενα και όταν υπήρχε ικανό ερέθισμα χρονογραφήματα, βιβλιοπαρουσιάσεις και άρθρα. Το 2010 μου προέκυψε ο στίχος. Από τότε, πιο συχνά εκφράζομαι με ρυθμό και μέτρο. Εκπνοή ψυχής/ στο ρυθμό των λέξεων/ Είναι ποίηση; Ας το κρίνουν οι άλλοι και ο χρόνος.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Το φορτίο μου είναι κυρίως βιωματικό, αν και δεν έχω καλή μνήμη. Στιγμές μετρημένες στα δάχτυλα θυμάμαι, ως εικόνες-στιγμιότυπα, ως μυρωδιές και αισθήσεις. Αλλά τα βιώματα αφήνουν σφραγίδες σε κάθε σταθμό της ζωής κι αυτές είναι που αποτυπώνονται στις λέξεις. Άλλες λυπημένες, άλλες πολύχρωμες, άλλες σοφές, άλλες γελαστές. Το φορτίο των διαβασμάτων είναι επίσης σημαντικό και ξεκινάει να αποθηκεύεται από σχετικά μικρή ηλικία, νεαρή εφηβεία, έτσι που η όποια επιρροή δεν είναι πια διακριτή. Εκείνο που μένει από τα διαβάσματα είναι ο θαυμασμός για το ένα ή το άλλο σπουδαίο βιβλίο που με συνεπήρε όταν έπεσε στα χέρια μου και το οποίο παράλληλα με έκανε να εκτιμώ και να σέβομαι  τον χειρισμό της γλώσσας.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Η μετουσίωση των βιωματικών φορτίων σε λόγο είναι μια διαδικασία υπόγεια. Δεν είμαι σε θέση, νομίζω, να τη φωτίσω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι χρειάζεται χρόνος αφομοίωσης, επώασης και συμφιλίωσης με το βίωμα ή με το ερέθισμα, ώστε να μεταγραφεί σε πεζό ή έμμετρο λόγο και να μπορεί να κοινωνηθεί στον αναγνώστη με τρόπο αυθεντικό ώστε να τον αγγίξει. Φυσικά κάποια κείμενα, κατ’ εξαίρεσιν, γράφονται εν βρασμώ ψυχής, όταν η ανάγκη να εκτονώσουμε τη συγκίνηση είναι πολύ έντονη. Αυτή η παρορμητική και άμεση κατάθεση με λέξεις του βιώματος  είναι για μένα ταυτισμένη με τον στίχο κυρίως.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Είμαστε κοινωνικά όντα, ζούμε σε έναν κόσμο τρυφερό και σκληρό ταυτόχρονα, έναν κόσμο ομορφιάς αλλά και φόβων, αγάπης αλλά και βίας. Έχουμε οράματα για το μέλλον ακόμη κι αν, με βάση το προσδόκιμο ζωής, το μέλλον δε μας αφορά προσωπικά και φυσικά προτιμούμε θετικές καταστάσεις και συναισθήματα να κυριαρχούν γύρω μας. Οπότε αυτές οι επιθυμίες και αυτές οι συνθήκες αναπόφευκτα αποτυπώνονται στα γραφτά μας. Άλλοτε, όλα αυτά όριζαν τη ζωή μας με τρόπο ενεργό και έμπρακτο. Ο νέος άνθρωπος θέλει να αλλάξει τον κόσμο. Αυτό ίσχυε στα νιάτα μου.  Επομένως, επειδή έχω τις καταβολές μου σε μια άλλη εποχή, ο λόγος που διατυπώνω εξακολουθεί να έχει στόχευση κοινωνική, όραμα και ταυτόχρονα πικρία, αφού τα δεδομένα είναι πλέον άλλα. Εικονική πραγματικότητα, κυριαρχία του «εγώ», αίσθηση ματαιότητας…Οι νέες γενιές οφείλουν να εκφράσουν με τον λόγο τους αυτά τα νέα δεδομένα. Ελπίζω ότι το κάνουν.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Η κατάθλιψη είναι η κορύφωση του «εγώ».

Μια φράση, διατυπωμένη από έναν παλαιό Αθηναίο ψυχίατρο, που σήμερα μου φαίνεται εξαιρετικά επίκαιρη. Σε 20 χρόνια αν με ρωτήσετε, ίσως κάποια άλλη φράση θα με εκφράζει και να αγαπώ.

Σταμάτης και Έλενα, οι ιστορίες μου, τα παιδιά μου.

Όλες οι μουσικές του κόσμου. Αποκλείεται να διαλέξω μερικές. Θα με πρόδιδα.

Αγαπημένη εικόνα;

Η θάλασσα σε όλες τις ώρες και τις διαθέσεις της.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Ομορφιά θα ήθελα να αναπνέω. Της φύσης και της τέχνης.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Αγάπη. Θα πενθούσα βαριά χωρίς αυτήν.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Ελευθερία.
Το άγριο κυκλάμινο.
Μαστίχα Χίου.
Η μυρωδιά της χλωροφύλλης την άνοιξη.

Ένας κακός εφιάλτης;

Σπάνια βλέπω εφιάλτες και όταν βλέπω εκφράζουν ανησυχίες που έχουν να κάνουν με τα παιδιά μου.

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Να εξασφαλίσω τη σοφή γαλήνη του αποχωρισμού, όσο πλησιάζει η ζωή μου στο τέλος της.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (θα προτιμούσα αυτοβιογραφικό): πνοή, σκιά, γνώμονας, νήμα και ψίθυρος.

Τον είχε επιστήθιο φίλο από παιδί. Τον είχε βαφτίσει γνώμονα. Ήταν ψίθυρος δέντρου, πνοή του αέρα, αχτίδα του ήλιου. Με  οδηγό ένα κόκκινο νήμα τον ακολουθούσε πιστά. Τις νύχτες κοιμόταν δίπλα του, με το νήμα να γράφει τη λέξη «δικαιοσύνη» στα όνειρά της.

Σας ευχαριστώ.

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα