Γράφει: Πόπη Ξοφάκη
Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζανε προχτές».
Η συγγραφέας Βιολέττα Κουμπή.
Οι εκδόσεις Λιβάνη.
Οι Εκδόσεις Λιβάνη και το Polis Art Cafe παρουσίασαν το βιβλίο της Βιολέττας Κουμπή, «Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζανε προχτές».
Για το βιβλίο και τη συγγραφέα μίλησαν οι συγγραφείς:
Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η ίδια συγγραφέας Βιολέττα Κουμπή.
Μια εντελώς διαφορετική παρουσίαση, πλήρως συντονισμένη με το περιεχόμενο και το πνεύμα τού βιβλίου. Διάθεση για χιούμορ, πειράγματα μεταξύ των παρουσιαστών και γέλιο, απ' όλους.
Οι ομιλητές μπήκαν στην ατμόσφαιρα τού βιβλίου ρόλου και απέδωσαν εξαιρετικά το θέμα του, τη «σύγκρουση των δύο φύλων», πρόσωπα και καταστάσεις δοσμένα με σατυρικό τρόπο παίρνοντας αφορμή από καταστάσεις τής καθημερινότητας, από τη συμβίωση με το-τη σύζυγο, την πεθερά... Ακόμα και ο σελιδοδείκτης που μοιράστηκε στους θαμώνες ήταν εμπνευσμένος με τον ίδιο τρόπο.
Ανοίγοντας την εκδήλωση εκ μέρους τού Polis Art Cafe, ο Βασίλης Χατζηιακώβου πιστός στο ιδιαίτερο στυλ και χιούμορ του, αναρωτήθηκε ορμώμενος απ' τον τίτλο του βιβλίου, «Τι δουλειά έχω εδώ εγώ; Ένας ανύπαντρος χήρος;».
Ζήτησε από την κα Μαρία Κουκουβίνου, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων των εκδόσεων Λιβάνη, να χαιρετίσει εκ μέρους τού εκδότη σχολιάζοντας, «Όσοι έχουν συνεργαστεί με τη Μαρία ξέρουν ότι είναι η καλύτερη σε αυτό που κάνει, είναι άψογη, ξέρει να επικοινωνεί με τους συγγραφείς και να προβάλλει τα βιβλία, είναι σε όλους πολύ αγαπητή».
Η κα Κουκουβίνου ανταπόδωσε τη φιλοφρόνηση στο ίδιο πνεύμα, «Ο Βασίλης ψάχνει μια αφορμή να γιορτάσει μαζί με τους χωρισμένους... Κάθε βιβλίο για κείνον είναι μια γιορτή... Το ίδιο συμβαίνει και για τις εκδόσεις Λιβάνη... Χαιρόμαστε για τους συγγραφείς που έχουμε... Πάντα πηγαίνουμε μπροστά παρέα με τους συγγραφείς και τα βιβλία τους».
Στη συνέχεια ο κος Χατζηιακώβου σύστησε στο κοινό έναν έναν τους συγγραφείς που απάρτιζαν το πάνελ, αστειευόμενος με τον καθένα, «δυναμιτίζοντας» έτσι την ατμόσφαιρα.
Η κα Γιώτα Στεφάνου «αντέδρασε πρώτη», όσο ακόμα μιλούσε ο κος Χατζηιακώβου δείχνοντας έντονα την «ανυπομονησία» της, «Επιτέλους δικό μου το μικρόφωνο!», είπε ενθουσιασμένη.
Με τον πληθωρικό και χειμαρρώδη τρόπο που τη χαρακτηρίζει, κατέκτησε τους παρευρισκόμενους με την ευχάριστη διάθεσή της σε όλη τη διαδικασία και τα τα συνεχή σχόλιά της, «Είχα πολύ λίγο χρόνο και γι' αυτό έπρεπε να διαλέξω, να διαβάσω το βιβλίο και να προετοιμαστώ για τη παρουσίαση ή να κάνω lifting, προτίμησα το δεύτερο... Η σχέση μου με αυτό το βιβλίο ξεκινάει από τη συνάντησή μου με την κα Κουμπή στο Πασαλιμάνι... Σκέφτηκα τότε "τι παιδί κουμπί είναι αυτό!" ενώ πήρα το βιβλίο της... Σαν ομότεχνη όφειλα να το διαβάσω για να της πω τη γνώμη μου... Ως ψυχαναγκαστική και καλή μαθήτρια που είμαι, άρχισα να διαβάζω το βιβλίο διαπιστώνοντας ότι γελούσα τρανταχτά και προσπάθησα να βάλω στο ίδιο κλίμα και τον άντρα μου... Εκείνος παρεξήγησε, "θέλεις sex!", μου είπε, "όχι εγώ, η πρωταγωνίστρια του βιβλίου θέλει", του απάντησα. Αναρωτήθηκε τι έχω πάθει και τον ενημέρωσα ότι διαβάζω Κουμπή, "Υπάρχει κι άλλο κουμπί εκτός από σένα;", αναρωτήθηκε».
«Με βρήκε το ξημέρωμα διαβάζοντας τη Βιολέττα και πέρασα καταπληκτικά... Το βιβλίο είναι σουρεαλιστικό... Έχει το χιούμορ ξανθιάς... Μια μαύρη κωμωδία... θυμίζει ελληνική ταινία όσον αφορά τη ζωντάνια και τη φρεσκάδα του...».
Συνέχισε αναφερόμενη περιληπτικά στην ιστορία τού βιβλίου σχολιάζοντας με καυστικό τρόπο τη συμπεριφορά τού ζευγαριού των πρωταγωνιστών.
Η κα Βασιλική Λεβεντάκη συμφώνησε απόλυτα με τα λόγια της κας Στεφάνου, «Το βιβλίο είναι πηγή έμπνευσης από την αρχή μέχρι το τέλος... Γεμάτο ανατροπές όχι στην ιστορία αλλά στο χιούμορ... Η συγγραφέας αποδίδει τους ήρωές της με ελαττώματα και όχι αψεγάδιαστους, με πικρόχολα συναισθήματα... Απόλυτα καυστικό χιούμορ σε κάθε σελίδα το οποίο έχουμε ανάγκη όλοι... Είναι πηγή δύναμης και το όπλο για να ανταπεξέλθουμε στις δύσκολες καταστάσεις που προσωπικά και κοινωνικά αντιμετωπίζουμε... Μέσα από τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που έχουν ζήσει οι ήρωες των χωρισμένων κρύβονται μηνύματα, συναισθήματα, ιστορίες που έχουμε ζήσει... Κρύβονται στοιχεία που δεν έχουν χιούμορ, έχουν μερικές φορές και δάκρυα... Είναι τόσο όμορφα δοσμένα και με δύναμη για να συνεχίζεις μπροστά...».
Ο κος Χρήστος Φασούλας εξήγησε αρχικά τον τρόπο με τον οποίο τον προσέγγισε η συγγραφέας ζητώντας του αφού διαβάσει το βιβλίο της, να της πει τη γνώμη του και κατ' επέκταση να συμμετάσχει στην παρουσίασή του. «Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί... Το χιούμορ είναι αυθεντικό, δεν είναι ξανθό, είναι ατακαδόρικο, όπως στον ελληνικό ασπρόμαυρο κινηματογράφο... Δεν κλέβει, δεν αντιγράφει».
Εν τω μεταξύ και ταυτόχρονα, οι κ.κ. Κουμπή και Στεφάνου συνέχιζαν τα πειράγματα «εμποδίζοντάς», αστειευόμενες, τον ομιλητή πάντοτε να συνεχίσει, «Αν μου έλεγαν εξαρχής ότι θα ήμουν στο πάνελ ανάμεσα σε τέσσερις γυναίκες, δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να το δεχτώ...», σχολίασε ο κος Φασούλας και «με κόπο» συνέχισε την ομιλία του, «...Η Βιολέττα μου ζήτησε να πω σήμερα τη γνώμη μου για το βιβλίο της... Λοιπόν, ομολογουμένως έχει αρχή, μέση και τέλος αλλά όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά... Έχει πρωτογενείς πλεονασμούς... Αναμφίβολα το συγκεκριμένο βιβλίο αν γίνει σήριαλ στη τηλεόραση θα πέσει ο κόσμος κάτω από τα γέλια».
Η κα Σίσσυ Θεοφανοπούλου, αφού δέχθηκε το σχόλιο από τη συγγραφέα, «Σε φέραμε εδώ για διερμηνέα ανάμεσα στις ξανθιές (σ.σ. η κα Θεοφανοπούλου είναι μελαχρινή)», σχολίασε λέγοντας, «Η Βιολέττα έχει βρει το κουμπί μας ως Βιολέττα Κουμπή... Μια και αναφερθήκαμε στον ελληνικό κινηματογράφο, όσο δύσκολο είναι να γράψεις κωμικό αλλά τόσο δύσκολο είναι και να παίξεις κωμωδία... Και η συγγραφέας το κατάφερε με το καλύτερο τρόπο... Μακάρι όλοι εμείς οι συγγραφείς να μπορούσαμε να γράψουμε κωμικό βιβλίο... Είναι το πιο δύσκολο είδος... Από τη Βιολέττα έχουμε να μάθουμε πολλά».
Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η ίδια η συγγραφέας Βιολέττα Κουμπή με εξαιρετικά παραστατικό τρόπο για να βάλει το κόσμο στο πνεύμα της ιστορίας και να εξάψει τη φαντασία του για τη συνέχεια. Τον επίλογο έκανε η κα Λεβεντάκη χαρακτηρίζοντας την κα Κουμπή «Άνθρωπο με πηγαίο χιούμορ και χαρισματική γραφή... Της αξίζουν θερμά συγχαρητήρια γι' αυτό το βιβλίο... Έχει κάνει έναν απίστευτο συνδυασμό που θα τον απολαύσετε όλοι... Ατάκες με απίστευτο γέλιο.... Κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος... ΜΠΡΑΒΟ Βιολέττα!».
Αυτό το ρεπορτάζ είναι ίσως από τα πιο δύσκολα στην περιγραφή του διότι, όπως σημείωσε και ο κος Φασούλας, ενώ η παρουσίαση τού βιβλίου είχε αρχή, μέση και τέλος, δεν τα είχε με αυτή τη σειρά. Τα πειράγματα και τα υπονοούμενα έπεφταν σαν βροχή και μόνον βλέποντας το σχετικό βίντεο μπορείτε να πάρετε μία εικόνα, και αυτή περιορισμένη, διότι δεν μεταφέρεται η συνολική ατμόσφαιρα στην αίθουσα.
Ευχόμαστε καλή επιτυχία στη συγγραφέα και το βιβλίο της, αυτή τη νέα της συγγραφική απόπειρα.
Πρόσκληση φίλων