Γράφει: Δημήτρης Μπουζάρας

Η Βασιλική Μουργελά γεννήθηκε στο χωριό Χώρα Γορτυνίας στην Ορεινή Αρκαδία, όπου εκεί πέρασε τα παιδικά της χρόνια.

Έκανε τα πρώτα της βήματα στον κόσμο του παιδικού βιβλίου με το παραμύθι της "Ο Αστρομικρούλης", από τις εκδόσεις Μέθεξις. Ποιήματά της και λαογραφικά κείμενα έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες εφημερίδες, περιοδικά και σε ιστοσελίδες λογοτεχνικού ενδιαφέροντος.

Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει σε αρκετούς διαγωνισμούς ποίησης και λογοτεχνίας.

Έχει κάνει παρουσιάσεις σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία προσπαθώντας να μεταλαμπαδεύσει στους μικρούς της φίλους την αγάπης της για το βιβλίο.

Το  παραμύθι σας, «Τι γυρεύουν οι ποντικοί στο παλάτι», από τις εκδόσεις Μέθεξις είναι το τέταρτο κατά σειρά έκδοσης, τι σημαίνει για εσάς παραμύθι και γιατί το επιλέξατε σαν είδος;

Το παραμύθι για μένα είναι  μαγεία, είναι φαντασία είναι ταξίδια  και αλήθεια. Γι’ αυτό το επέλεξα, γράφοντας παραμένω μέσα μου παιδί και μου αρέσει.

Τι είναι αυτό που όσο μεγαλώνουμε «στενεύει» τα όρια της φαντασίας μας, πόσο εύκολο είναι για ένα ενήλικο να μπορεί να μπαινοβγάινει σε αυτούς τους δύο κόσμους;

Θεωρώ πως για τους ανθρώπους που ασχολούνται με τη συγγραφή παραμυθιών δεν είναι δύσκολο. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω νιώσει μέχρι στιγμής ούτε να δυσκολεύομαι στις εναλλαγές ούτε να υπάρχουν κάποια όρια στη φαντασία μου.

Τι σας μαγεύει στο κόσμο των παραμυθιών;

Τα φανταστικά ταξίδια, η χρυσόσκονη στα λόγια και στα πιο πολλά το «και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος  που αποφασίσαμε με τη φίλη και συγγραφέα Μάρω Παππά να δημιουργήσουμε την ομάδα μας και να της δώσουμε αυτό το όνομα.

Θεωρείτε ότι διαβάζουμε στα παιδιά μας παραμύθια τόσο όσο θα έπρεπε, πόσο χρήσιμο είναι αυτό για εκείνα;

Στην Ελλάδα δυστυχώς το παραμύθι είναι ένα είδος παρεξηγημένο. Δεν του έχουμε δώσει τη θέση που του πρέπει στη ζωή μας και ειδικά στη ζωή των παιδιών μας. Ωστόσο το ελπιδοφόρο είναι πως τα τελευταία χρόνια αρχίζει να κερδίζει κομμάτι στην πίτα, αλλά έχουμε ακόμα δρόμο. Μέσα από τα παραμύθια τα παιδιά εκπαιδεύονται και διασκεδάζουν ταυτόχρονα.

Έχετε  «ζηλέψει» κάποια παραμύθια που έχετε διαβάσει και είπατε θα ήθελα να τα έχω γράψει εγώ, ποια είναι αυτά;

Όχι αυτό μέχρι στιγμής δεν το έχω νιώσει.

Τι παραμύθια διαβάζετε συνήθως και ποιο διαβάσατε τελευταία που σας έκανε εντύπωση για το θέμα ,την πρωτοτυπία, την εικονογράφηση και θα το προτείνατε;

Διαβάζω οτιδήποτε βρεθεί στο διάβα μου. Μου αρέσει πολύ το παραμύθι της Μάρως Παππά “Η Χιονοκουτάλα”  σε εικονογράφηση του Γιώργου Πετρίδη.

Αν αυτή τη στιγμή είχατε ένα παιδικό κοινό ποιο παραμύθι θα τους διαβάζατε από τα παιδικά σας ακούσματα και γιατί;

“Τη μικρή Φροσούλα”. Ένα αγαπημένο μου παραμύθι που μου το αφηγούνταν οι γονείς μου πολλές φορές. Έχει φαντασία, δράση μα και διδαχή.

Τι είναι αυτό που σας γεννά ιδέες, έχετε γκάμα θεμάτων;

Η ίδια η ζωή και τα βιώματά μου. Βρίσκουν χαραμάδα και ξεπηδούν άλλοτε στα πέταλα ενός λουλουδιού και  άλλοτε στο χαμόγελο του ήλιου.

Ποιήματα και κείμενα σας έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες εφημερίδες, περιοδικά και σε ιστοσελίδες λογοτεχνικού ενδιαφέροντος ,επίσης ποιήματα και διηγήματα σας έχουν βραβευτεί , πόσο σας επηρέασε αυτό και πόσο θα σας επηρέαζε αν δεν είχε συμβεί;

Λαμβάνω μέρος στους διαγωνισμούς γιατί μου αρέσει πολύ η διαδικασία αυτή Είναι κάτι σαν ιεροτελεστία. Ειλικρινά τους απολαμβάνω το ίδιο ασχέτως αποτελέσματος. Με τιμά φυσικά το γεγονός που αξιόλογοι άνθρωποι στέκονται στα λόγια μου και κάποια απ αυτά τα ξεχωρίζουν, αλλά αυτό δεν με επηρεάζει.

Ποιήματα σας έχουν βραβευτεί ,άλλο ένα σας ταλέντο και μάλιστα σε ένα θεωρώ δύσκολο είδος όπως είναι η ποίησή. Μπορεί να γράψει ο καθένας, τι χρειάζεται να έχω στη «φαρέτρα» μου για να γράψω ποίηση;

Η ποίηση για μένα είναι κατάθεση ψυχής. Βγάζεις το είναι σου πάνω στο χαρτί. Δεν ξέρω αν υπάρχει συνταγή δε χρειάστηκε να την αναζητήσω ποτέ.

Υπάρχει η ιδανική ώρα  και συναισθηματική κατάσταση να γράφεις ποίηση;

Για την ώρα απαντώ όχι. Για τη συναισθηματική κατάσταση συνήθως γράφω πιο πολύ όταν είμαι λυπημένη. Μάλλον γράφοντας κάνω ταυτόχρονα την ψυχοθεραπεία μου και ηρεμώ. Πολλές φορές όταν γράφω βιώνω τόσο έντονα τα συναισθήματα που ξεσπώ σε κλάματα.

Ποσό ευαίσθητος είναι ένας ποιητής «τόσο όσο», ή τόσο όσο κινδυνεύει να «σπάσει»;

Μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα και πιστεύω πως αν δεν είχα ευαισθησίες μάλλον δεν θα μπορούσα να γράψω ποίηση και είμαι ευαίσθητη “όσο πάει” θα έλεγα.

Από ποιους ποιητές έχετε επηρεασθεί; Ποια τα πρώτα σας ποιητικά αναγνώσματα;

Αγαπημένος μου ο Κωνσταντίνος Καβάφης.

Έχουμε λόγο  στο μέλλον μας, τι το καθορίζει, οι συνθήκες, οι αποφάσεις, η κάτι άλλο ανώτερο;

Πιστεύω πως στη ζωή μας όλα τα πράγματα γίνονται για κάποιον λόγο. Τον λόγο αυτό τον γνωρίζει μια ανώτερη δύναμη που η λογική δεν μπορεί να την περιγράψει. Πιστεύω πως η δύναμη αυτή υπάρχει και πολλές φορές ζητάω τη βοήθειά της.

Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο θεός γελάει. Οπότε προσπαθώ να ζω το σήμερα κάνοντας κάθε μέρα ένα επόμενο βήμα χωρίς να κάνω σχέδια, κάνω μονάχα όνειρα!