Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Το φωτορεπορτάζ.
Το βιβλίο «Βεντέτα. Ψίθυροι φαντασμάτων».
Ο συγγραφέας Δημήτρης Μακρυγιάννης.
Οι Εκδόσεις Όστρια.

Οι Εκδόσεις Όστρια και ο συγγραφέας Δημήτρης Μακρυγιάννης, παρουσίασαν στο Θέατρο Χυτήριο. το μυθιστόρημα, «Βεντέτα. Ψίθυροι φαντασμάτων».

Το βίντεο και το Live Streaming παρέχονται με την υποστήριξη της Streamia.

Τη συζήτηση κινήθηκε γύρω από το κοινωνικό πολιτισμό της Μάνης, τις παραδόσεις, τις αρχές, τη βεντέτα, την αυτοδικία αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας με την περιγραφή αναδεικνύει την ατμσόφαιρα της εποχής(;).

Για το βιβλίο και το συγγραφέα του μίλησαν:

• Γιάννης Οικονομάκος, ιατρός, τ. δήμαρχος Ωρωπού
• Μαρία Παρασκευά-Δεμέστιχα, υπο/τρια Alpha Bank
• Εβίτα Παπαστεφανίδη, πολιτική επιστήμων

Τη μουσική επιμέλεια είχε ο συνθέτης Γιώργος Βενετσάνος με την Νάντια Καραγιάννη και την παιδική χορωδία Gbenets Choirs, ενώ το συντονισμό της δήλωσης έκανε ο αντιπρόεδρος της Νέας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ωρωπού, Γιώργος Παπαγεωργίου.

«Το διάβασες; Πες τη γνώμη σου στο Bookia!»
Γίνε μέλος και βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Αχάραγο ήταν ακόμη εκείνο το μουντό πρωινό, που ο γέρο-Στέλιος, κάτω από την απειλή πιστολιών των ψευτοχωροφυλάκων αναγκάστηκε να παρατήσει την φορτωμένη του ψαρόβαρκα, μαζί με τον εγγονό του τον Στελλάκη μέσα, στο μικρό λιμανάκι της Κοκκάλας, ένα από τα παραλιακά χωριά της μέσα Μάνης.

Οι κάτοικοι του χωριού αναστατώθηκαν, κανείς δεν ξαναείδε στα μάτια του τον γέρο -Στέλιο από τότε. Όλοι όμως ήξεραν ότι, αφ' ότου άρχισαν οι έρευνές απ' τη Χωροφυλακή, αργά ή γρήγορα θα έβγαινε στην επιφάνεια η αλήθεια, που είχε άμεση σχέση με την βεντέτα των δύο αντιμαχόμενων οικογενειών του Στέλιου Κουμουλάκου και του Βαγγέλη Μπαρουτάκου.

Χρόνιο αρρωστημένο μίσος, αθεράπευτη κακία κι επιθετικότητα κουμαντάριζε τη ζωή κάποιων γενεών εκτρέφοντας καινούργια φυντάνια με την παραδοσιακή εγκληματικότητα, για το ξεπάστρεμα του αντιπάλου. Μέχρι που ο θεός αποφάσισε, μακριά απ' τη Μάνη, σε άλλο τόπο και χρόνο να δώσει την ευκαιρία συμπόρευσης και συγχώρεσης στις δύο οικογένειες στέλνοντας την αγάπη και τον παράφορο έρωτα σε δύο άγνωστους μεταξύ τους απογόνους των οικογενειών, την Άννα και τον Ζαφείρη.

Αιώνιοι όρκοι αγάπης, με τα βαθυστόχαστα λόγια μιας παράφορης ερωτικής αιχμαλωσίας, ένωσαν τα νιάτα κάτω απ' την άσβεστη φωτιά που δεν νογάει από μίση κι ανόητους παραδοσιακούς βεντετισμούς. Κι ενώ τα σχέδια του θεού, μέσω της αγάπης, που όρθωσε ανάστημα και προσπαθεί να ενώσει με έναν γάμο τις δύο οικογένειες κάτω από την σκέπη του ναού και της εκκλησίας, σαν βόμβα, την τελευταία στιγμή εκρήγνυται το φωλιασμένο μίσος στην ψυχή του ανθρώπου. Βγήκαν μαχαίρια και πιστόλια!!! Με αίμα βάφτηκε το άσπρο νυφικό της Άννας, ενώ ο πατέρας της, σωριασμένος μπροστά το τέμπλο της ωραίας πύλης, κρατώντας ακόμη το πιστόλι στο τρεμάμενο χέρι του... έκανε όλο το εκκλησίασμα να προσευχηθεί.. ας νικήσει θεέ μου η αγάπη!