Βιβλίο Ρέκβιεμ για τη γυάλινη πολιτεία
Συγγραφέας Donna Leon
Κατηγορία Αστυνομικό μυθιστόρημα
Εκδότης Καστανιώτης
Συντάκτης-ρια Μανώλης Γεωργιάδης

Αγορά τού βιβλίου από το Δίκτυο Βιβλιοπωλείων Bookia

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα, ο αστυνόμος Μπρουνέτι και ο βοηθός του, ο Βιανέλο, φεύγουν κρυφά απ' την υπηρεσία τους για να τρέξουν να βοηθήσουν ένα φίλο του Βιανέλο, τον Μάρκο Ριμπέτι - ακτιβιστή που τον συνέλαβε η αστυνομία σε μια οικολογική διαμαρτυρία. Όμως, στα σκαλιά της Questura, πέφτουν πάνω στον δύστροπο πεθερό του Ριμπέτι, τον Τζιοβάνι Ντε Καλ, ο οποίος περιφέρεται στα μπαρ του Μουράνο εκτοξεύοντας απειλές εναντίον του γαμπρού του.

Σε λίγο, ένα πτώμα βρίσκεται μπροστά από μια κάμινο της υαλουργίας του Ντε Καλ και πλάι του ένα σχολιογραφημένο αντίτυπο της Κόλασης του Δάντη.

Ο Μπρουνέτι αναλαμβάνει δράση. Μήπως μέσα στις σελίδες του βιβλίου κρύβεται το μυστικό του φόνου και το όνομα του υπαίτιου για τη ρύπανση της βενετσιάνικης λιμνοθάλασσας;

Το «Ρέκβιεμ για τη γυάλινη πολιτεία» υπήρξε η πρώτη μου γνωριμία με το έργο της Λεόν. Αν μου επιτρέπεται ένα γενικό σχόλιο, το βιβλίο ανήκει στη σειρά noir του Καστανιώτη. Ρίχνοντας μια ματιά και στα υπόλοιπα βιβλία και συγγραφείς, η σειρά δείχνει αρκετά ενδιαφέρουσα και πολλά υποσχόμενη.

Στα του βιβλίου, νομίζω πως είχα καιρό να νιώσω αυτήν την ικανοποίηση μετά το πέρας και της τελευταίας σελίδας. Πιστεύω πως η συγγραφική δεινότητα της συγγραφέως είναι αδιαμφισβήτητη. Η πλοκή δεν συνάδει με μια τυπική αστυνομική ιστορία, δηλαδή δεν γίνεται από την αρχή κάποιο έγκλημα και έπειτα ο αστυνομικός ψάχνει να βρει τον δολοφόνο. Αντιθέτως, ο αστυνόμος καταπιάνεται με μια φαινομενική απειλή της ζωής ενός εκ των πρωταγωνιστών. Καθώς συμβαίνει αυτό, ο αναγνώστης  παράλληλα συμφιλιώνεται με τη ζωή στη Βενετία και εμβαθύνει  στην κατεργασία του γυαλιού μέσα από τα περίφημα υαλοπωλεία της περιοχής. Για να φθάσει στη σκηνή  του φόνου, η συγγραφέας πλάθει πρώτα το περιβάλλον γύρω από το οποίο θα λάβει μέρος το γεγονός. Οι περιγραφές είναι ακριβείς και σχολαστικές. Ο αναγνώστης σχεδόν βλέπει την κατεργασία του γυαλιού να γίνεται μπροστά στα μάτια του. Νομίζω πως αν γινόταν να φτιάξεις ένα γυάλινο βάζο από λέξεις, σίγουρα η Ντόνα Λεόν θα έφτιαχνε το ομορφότερο από άποψη εμφάνισης και το ποιοτικότερο σε θέμα τεχνογνωσίας.

Ο αστυνόμος Μπρουνέτι δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί ένας τυπικός αστυνομικός. Παντρεμένος με καθηγήτρια πανεπιστημίου, έχει μάθει να αγαπά τις τέχνες και να παρουσιάζεται σε διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα. Πέρα από αυτό, αγαπά το διάβασμα και πολλές φορές παρομοιάζει καταστάσεις της καθημερινότητας με αυτές των λογοτεχνικών του ηρώων.

«Ο άντρας είδε τον Μπρουνέτι και χαμογέλασε, και ο αστυνόμος δεν μπόρεσε να μην σκεφτεί τον Τσέστερ, τον γάτο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων.»

Το ποιόν του αναδεικνύεται και από το γεγονός πως δεν αποτελεί πρότυπο αργόσχολου υπαλλήλου. Παρά το γεγονός πως ο προϊστάμενός του τού ζητάει να εγκαταλείψει τις έρευνες και η υπόθεση να περάσει στο αρχείο, αυτός εναντιώνεται στις οδηγίες του, καθώς η ηθική του δεν του επιτρέπει να αφήσει αναπάντητα ερωτήματα που δεν αφορούν μόνο στη διαλεύκανση του φόνου αλλά και την ασφάλεια της Βενετίας.

Τέλος, ένα τελευταίο σχόλιο αξίζει και για το σκεπτικό της δολοφονίας. Το στοιχείο που ανέδειξε το παρόν βιβλίο είναι πως δεν περιστρέφονταν όλα γύρω από τη διαλεύκανση του φόνου. Αντιθέτως, ο λογοτεχνικός θάνατος ενός ανθρώπου υπήρξε το ερέθισμα για να αναδυθούν κυρίως περιβαλλοντικές ανησυχίες αλλά και ίντριγκες, πολιτικές σκοπιμότητες και παιχνίδια εξουσίας ανάμεσα στα μεγάλα κεφάλια της Βενετίας. Με λίγα λόγια, η Λεόν πιάστηκε από την  εξιχνίαση ενός φανταστικού φόνου για να παρουσιάσει και να θίξει θέματα υπαρκτά στην καθημερινότητα του καθενός μας. Κατά την άποψή μου, αυτό αποτελεί και την πεμπτουσία του αστυνομικού μυθιστορήματος στις μέρες μας.  

Το να μην προτείνω το εν λόγω βιβλίο θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή ενός νέου εγκλήματος, άρα και μιας νέας ιστορίας. Ποιος ξέρει, μπορεί κάποτε να μεταφερόταν και σε βιβλίο. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δύσκολα θα μπορούσε να παρουσιαστεί με τη δύναμη και τα χαρακτηριστικά της πένας της Ντόνα Λεόν...