Βιβλίο Η εξαφάνιση
Συγγραφέας Λία Ζώτου, Θοδωρής Καραγεωργίου
Κατηγορία Παιδικό - Εφηβικό
Εκδότης Ψυχογιός
Συντάκτης-ρια Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Αγορά τού βιβλίου από το Δίκτυο Βιβλιοπωλείων Bookia

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Γνώρισα τη Λία Ζώτου και τον Θοδωρή Καραγεωργίου μέσα από το βιβλίο τους “Σαν τα φύλλα του Καπνού” το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία που εκτυλισσόταν και το διάβασα απνευστί. Έτσι άρχισα να τους ακολουθώ στα επόμενα βιβλία τους όπως το “Δάκρυ του Έρωτα” και τελευταία,τη “Μεταξένια αγάπη”. Καπνός, κρασί, μετάξι είναι τα τρία στοιχεία που διαπραγματεύονται και έπλεξαν γύρω τους τον μύθο.

Γράφτηκαν και δόθηκαν όλα τόσο όμορφα δοσμένα στον αναγνώστη που ήρθα στον πειρασμό να διαβάσω και την “Εξαφάνιση”, το πρώτο που έγραψαν μαζί κι αυτό από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Είχα τη περιέργεια να δω πώς εξελίχτηκε η γραφή τους και δεν με απογοήτευσαν ούτε στο πρωτόλειο δημιούργημά τους. Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να γράφουν μαζί οι συγγραφείς ένα βιβλίο μα το κατάφεραν τόσο καλά που ακόμη και στην “Εξαφάνιση” δεν μπόρεσα να διακρίνω ποιος έγραψε τι. Το πώς γράφτηκε μας το εξηγούν στον επίλογο της “Εξαφάνισης”.

Με φόντο την Έδεσσα της δεκαετίας του ’90, οι δυο τους θα ζήσουν μια σειρά από γεγονότα γεμάτα αγωνία και ανατροπές που θα τους στιγματίσουν για πάντα.

Μπορώ να το χαρακτηρίσω και αστυνομικό θρίλερ αφού μιλά για μια εξιχνίαση μυστηρίου που κρατά τον αναγνώστη καθηλωμένο και θέλει να συμμετέχει και αυτός στις δαιμονικές σκανδαλιές των δυο παιδιών. Τότε που υπήρχαν οι αλάνες στην ελληνική επαρχία και τα παιδιά σκαρφίζονταν με τη φαντασία ολόκληρες ιστορίες που ήθελαν να τις κάνουν πράξη με σοβαρές πολλές φορές επιπτώσεις για τη ζωή τους. Ανέμελα χρόνια χωρίς την αίσθηση του κινδύνου να παραμονεύει. Πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι η Κυβέλη και ο Χάρης, ο Πέτρος και ο Νεκτάριος, οι γονείς των παιδιών που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας.

Οι συγγραφείς με μαεστρία “χτίζουν” τη Κυβέλη με τα χαρακτηριστικά της μεθοδικότητας, της εξυπνάδας, της δαιμονικής νεανικής εφευριματικότητας προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της. Από την άλλη, βλέπουμε τον Χάρη, που εκτός από γείτονας και συμμαθητής, είναι ο μοναδικός της φίλος και στυλοβάτης σε όλες της τις προσπάθειες. Τη βοηθά αλλά μέχρι ένα σημείο γιατί φοβάται την αντίδραση των γονιών του μα και πιστεύει ακράδαντα ότι τη δικαιοσύνη μπορεί να την αποδώσει μόνο η πολιτεία και κανείς άλλος. Την αγαπά με ένα αγνό έρωτα που δεν θέλει να της το δείξει και προσπαθεί να της το αποδείξει με πράξεις. Αυτά άλλωστε είναι τα παιχνίδια των ερώτων της εφηβείας που με γλαφυρό τρόπο οι συγγραφείς καταφέρνουν να γυρίσουν τον αναγνώστη στο παρελθόν.

Από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο ζωγραφίζουν με λέξεις δίνοντας ανάγλυφα και παραστατικά την ατμόσφαιρα που κινούνται οι ήρωες. Το στενό περιβάλλον της Κυβέλης που δοκιμάζεται ζώντας μια κόλαση που τους κάνει όλους να παραμιλούν μετά από την εξαφάνιση του μικρού της αδερφού, του Ζαφείρη ο οποίος έφυγε και δεν ξαναγύρισε. Έκαναν άνω-κάτω τη πόλη και όλη τη περιοχή μαζί με την αστυνομία αλλά δεν βρέθηκε κανένα ίχνος και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο ενώ η μάνα, η Στεφανία πάντα ήλπιζε ότι θα τον ξαναδεί. Μαζί με αυτό τον πόνο έρχεται στη ζωή της η μεγάλη σφαλιάρα του μαντάτου της αρρώστιας του καρκίνου που τους έριξε πιο βαθιά. Τους γκρέμισε ψυχικά ενώ ο πατέρας τους παράτησε. Μήπως τη θεώρησε φταίχτη της απώλειας του Ζαφείρη: Αυτό δεν διακρίνεται στην ροή της ιστορίας αλλά θέτω το ερώτημα: μήπως η μάνα δεν επωμίζεται όλο το βάρος και τις ενοχές μαζί με τον πόνο που σέρνει στις πλάτες της μέχρι να πεθάνει? Ο φταίχτης πάντα σε μια πατριαρχική κοινωνία δεν είναι η μάνα που δεν πρόσεχε, που δεν τα διαπαιδαγώγησε σωστά, που δεν τα προφύλαξε από τις κακοτοπιές? Θαρρείς ότι ο πατέρας είναι διακοσμητικό στοιχείο μέσα στην οικογένεια.

Οι συγγραφείς “έχτισαν” τους δυο πρωταγωνιστές περνώντας τους και δοκιμάζοντας τους μέσα από τη σκληρή πραγματικότητα, τους λαβύρινθους των ναρκωτικών, της heavy metal μουσικής και της απερίσκεπτης νιότης χωρίς σκέψη των πράξεων τους και μας θυμίζουν αυτές τις περιπτώσεις που συζητήθηκαν σε όλη την Ελλάδα και μας κλόνισαν. Τους τοποθέτησαν μέσα στην ιστορία ως παιδιά διαλυμένων οικογενειών. Ο μεν Νεκτάριος παιδί μια φτωχής οικογένειας που η σωματική βία από το πατέρα του ήταν η καθημερινή συνήθεια πάνω στο άγουρο κορμί του μέχρι να πεθάνει, ο δε Πέτρος γόνος πλούσιας οικογένειας που αφοσιώνεται στη περιουσία, στις δουλειές χωρίς να δείχνουν έμπρακτα την αγάπη τους παραμελώντας το. Βία και παραμέληση ανταμώθηκαν με δυσάρεστες συνέπειες στην εξέλιξη του μυθιστορήματος. Μήπως δεν συμβαίνουν και στη καθημερινότητα,στη διπλανή πόρτα χωρίς να γνωρίζουμε ή χειρότερα να μη μιλάμε?

Κοινωνικό λοιπόν και άκρως καθηλωτικό το μυθιστόρημα. Και δικαιολογημένα απευθύνεται στους νέους άνω των 15 ετών αφού οι συγγραφείς δίνουν σ' αυτή την ευαίσθητη ηλικία μεγαλύτερη προσοχή και ένα καλό μάθημα μέσα από τις καταστάσεις που διαδραματίζονται. Διαβάζοντας το, ως γονιός ένιωσα ένα ταρακούνημα βάζοντας στη θέση των πρωταγωνιστών τα παιδιά μου.

Εκτός λοιπόν την ιστορία και τη σωστά δομημένη γλώσσα, το προτείνω ως διδακτικό. Άλλωστε ένα καλό βιβλίο ποτέ δεν χαρακτηρίζεται παλιό ή καινούριο σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς. Το κρίνουμε ως καλό ή κακό. Αν είναι ικανό να μας αφήσει το αποτύπωμα του στη μνήμη μας ή θα αφεθεί σε ένα ράφι της βιβλιοθήκης, διαβάζοντας το με τη βία μέχρι τη μέση. Χωρίς καν να θέλουμε να το προτείνουμε σε μια φίλη ή σε μια λέσχη ανάγνωσης. "Η Εξαφάνιση", μπορεί να είναι το πρώτο βιβλίο που συνδημιούργησαν η Λία Ζώτου και ο Θοδωρής Καραγεωργίου αλλά τα μηνύματα που αφήνουν στον αναγνώστη θα είναι πάντα επίκαιρα. Όσοι έχουν διαβάσει και τα προηγούμενα βιβλία τους θα έχουν την εικόνα της εξέλιξης τους μέσα στο χρόνο. Μαζί λοιπόν με τη “Μεταξένια αγάπη” που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Ψυχογιός, αναζητείστε και την “Εξαφάνιση”.