Βιβλίο Ο στόχος
Συγγραφέας Παναγιώτης Δεληγιάννης
Κατηγορία Ιστορία μυστηρίου
Εκδότης Λυκόφως
Συντάκτης-ρια Πάνος Τουρλής

Αγορά τού βιβλίου από το Δίκτυο Βιβλιοπωλείων Bookia

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Το βιβλίο το διάβασα μονορούφι, παρατώντας τα πάντα! Δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτα! Είναι τόσο καλογραμμένο και τόσο άψογα ενορχηστρωμένο που δεν μπορούσα να βρω πουθενά διέξοδο προς την πραγματικότητα.

Ο Στήβεν Κινγκ γράφει ελληνικά!

Στην αρχή με κράτησαν οι υπέροχες περιγραφές του συγγραφέα, το χτίσιμο της πλοκής, τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν για τα Βασιλικά Κτήματα στο Τατόι και για την αρχαία Δεκέλεια. Εξαιρετικό λεξιλόγιο και πανέξυπνες περιγραφές. Δεν τολμούσα να αφήσω ούτε μία σελίδα αδιάβαστη! Και από ένα σημείο και μετά, που αρχίζει η πλοκή να γίνεται λίγο «διαφορετική», δεν υπάρχει σωτηρία, το διάβασα με μια ανάσα!

Έμεινα άφωνος με τον ικανότατο τρόπο που πλέκει ο συγγραφέας την αληθινή ιστορία της βασιλικής οικογένειας με τη φαντασία τρόμου! Δηλαδή εγώ, που δε διαβάζω με τίποτα ιστορίες τρόμου και μάλιστα από Έλληνες συγγραφείς, την ξαναπάτησα όπως με το «Άσε το κακό να μπει», για το οποίο είχα ακούσει τα καλύτερα, το είχα ξεκινήσει με επιφύλαξη και μετά είχα παραδοθεί αμαχητί.

Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που φοβάμαι να γράψω περίληψη, μήπως μου ξεφύγει κάτι που θα προδώσει την πραγματική διάσταση της ιστορίας. Ιταλός δημοσιογράφος ταξιδιωτικού ρεπορτάζ φτάνει στην Αθήνα με νέα συνάδελφο για έρευνα στο Τατόι και στα κτήματα των βασιλιάδων. Μετά την εξαφάνιση της συναδέλφου του, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Μυστηριώδη πλάσματα εμφανίζονται από το πουθενά, ένα χειρόγραφο ημερολόγιο αποκαλύπτει το ανάλγητο πρόσωπο του βασιλιά Μαξιμιλιανού και ιδίως του γιου, Βενέδικτου, μυστηριώδη πειράματα γίνονται σε υπόγειες στοές των κτημάτων ώστε να εκπληρωθεί ο Στόχος! Δε φανταζόμουν ποτέ πόσο αληθοφανέστατα θα έδενε η φαντασία του γράφοντος με την αληθινή αιτία που κατέλαβαν οι συνταγματάρχες την εξουσία πραξικοπηματικά το 1967!

Μόνο πολύ καλά λόγια έχω να γράψω για αυτό το υπέροχο δείγμα γραφής και ναι, θα υποστηρίξω θερμά ότι μπορούν και οι Έλληνες συγγραφείς να γράψουν τέτοιες διαφορετικές ιστορίες! Όσο παράξενα και απίστευτα και αδύνατον να συμβούν φαίνονται κάποια γεγονότα στο βιβλίο, η γραφή του Παναγιώτη Δεληγιάννη είναι αληθοφανέστατη και σε κανένα σημείο δε σκέφτηκα ότι διαβάζω χαζές αστήρικτες ιστορίες! Επιπλέον, μου άρεσε που εκτός από αγωνία, ανατροπές και εκπλήξεις, υπάρχει και χιούμορ, τόσο διακριτικό που δε φαίνεται με την πρώτη ματιά: «Ο γλείφτης γύρισε πατινάροντας στα σάλια του και του πρόσφερε ένα κλειδί» (σελ. 197). Η μόνη μου ένσταση είναι στην περιγραφή της βιβλιοθηκονόμου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Βαρυμπόμπης, που αντιστοιχεί σε ένα στερότυπο ξεπερασμένο εδώ και αρκετά χρόνια (ναι, από συναδελφική αλληλεγγύη το γράφω αυτό, βιβλιοθηκονόμος ων!).

Φροντίστε λοιπόν να έχετε άφθονο χρόνο μπροστά σας και άπλετο φως πριν ξεκινήσετε αυτό το βιβλίο. Όταν το κλείσετε η γνώμη σας για τις ιστορίες τρόμου δε θα είναι ποτέ ξανά η ίδια! Το βιβλίο σταματά στο πιο κρίσιμο σημείο και περιμένω πώς και πώς να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή και το δεύτερο! Πιστεύω ακράδαντα ότι δε θα απογοητευτώ κι ίσως έχουμε μεγαλύτερη αγωνία και περισσότερες ανατροπές στη συνέχεια!