Βιβλίο Αντίπαλοι στην αγάπη
Συγγραφέας Πένυ Παπαδάκη
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Ψυχογιός
Συντάκτης-ρια Πόπη Ξοφάκη

Αγορά τού βιβλίου από το Δίκτυο Βιβλιοπωλείων Bookia

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Το βιβλίο της Πένυς Παπαδάκη είναι διαφορετικό απ' όσα έχουμε συνηθίσει. Κοινωνικό, ευαίσθητο και ΚΥΡΙΩΣ, διδακτικό.

Η συγγραφέας αυτή τη φορά μιλάει για τον άνδρα και όχι τη γυναίκα. Θέτει προβληματισμούς στον αναγνώστη και ίσως, ερωτήματα. Έχουμε δει ποτέ τους άνδρες ως θύματα; Έχουμε σκεφτεί το δίκιο τους σε μερικά πράγματα; Έχουμε δει τα πράγματα από τη δική τους σκοπιά;

Γιατί πρέπει τα δύο φύλλα να βρίσκονται το ένα απέναντι στο άλλο και όχι δίπλα; Γιατί ξεκινώντας βαδίζουμε ο ένας δίπλα στον άλλο, καταλήγοντας στο τέλος ο ένας μπροστά και ο άλλος πίσω; Μήπως φταίμε και εμείς οι γυναίκες που έχουν χάσει οι άντρες τον πραγματικό τους ρόλο; Μπορεί να μας λείπει η σωματική δύναμη αλλά μπορούμε να κακοποιήσουμε εξίσου έναν άντρα, λεκτικά, ψυχολογικά, ....

Ποιο να ήταν όμως το κίνητρο της Πένυς Παπαδάκη να αφιερώσει ένα βιβλίο στους άντρες; Ορμόμενη από προσωπικές της εμπειρίες και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, προκαλεί εντέχνως μέσα από τη δουλειά της προβληματισμούς γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις, βρίσκοντας πάλι το στόχο!

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, η συγγραφέας μάς παρουσιάζει σε ξεχωριστά κεφάλαια έναν έναν τους έξι φίλους-συναθλητές και την πορεία της ζωής τους απ' όταν διαλύθηκε η ομάδα τους. Έχουν φτιάξει οικογένειες αλλά η ρουτίνα, η κρίση, η ανεργία και άλλα τα οποία θα διαπιστώσετε διαβάζοντας το βιβλίο, τους έχουν εγκλωβίσει στη μιζέρια με έναν κόμπο συνεχώς στο λαιμό τους.

Ο θάνατος ενός από την παρέα των αντρών γίνεται αιτία να επανενωθεί η ποδοσφαιρική ομάδα, "Τα Ρεμάλια", που είχαν ως έφηβοι και διαλύθηκε νωρίς. Η τελευταία επιθυμία του αποθανόντος ήταν να μαζευτούν ξανά ως ομάδα και να παίξουν στη μνήμη του έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Έτσι σαν ένα "αντίο". Οι  έξι από αυτούς που κατάφεραν να βρεθούν και για τους οποίους μας μιλάει η Πένυ Παπαδάκη, από τη μια χάρηκαν που βρέθηκαν πάλι όλοι μαζί, από την άλλη πόνεσαν για την αφορμή αυτής της συνάντησης.

Με διάχυτη την αμηχανία μετά από τόσα χρόνια, θυμήθηκαν τα παλιά, ήρθαν αντιμέτωποι με λάθη και αλήθειες, προβληματίστηκαν όχι μόνο αυτοί αλλά και οι σύντροφοί τους. Διαπίστωσαν πόσο άλλαξαν, αντικρίζοντας ο ένας τον άλλον. Άραγε θα δεχτούν την πρόκληση που τους έβαλε ο χαμένος φίλος τους; Ο αγώνας αυτός θα τους χωρίσει ξανά; Πως θα αντιδράσουν οι γυναίκες τους; Τα παιδιά τους;

...Οι οργισμένοι και ατίθασοι νέοι τού χθες είχαν αλλάξει. Έγιναν οι εφησυχασμένοι και βολεμένοι μεσήλικες του σήμερα. Καθένας με τη δική του βολή και στο δικό του μετερίζι...

Την ιστορία τη σημαδεύει η φιλία. Η φιλία μεταξύ των έξι αντρών θα φουντώσει, πιο ώριμη πλέον και πιο αληθινή. Ο φίλος είναι και για τα δύσκολα και για τα εύκολα και οι πραγματικοί φίλοι αποδέχονται ο ένας τον άλλο όπως είναι, με τα ελαττώματά του και τα λάθη του.

Αγαπημένος μου ήρωας ο "φυλαρούχας" Άγγελος. "Όποιος θέλει, βρίσκει τρόπο", συνηθίζει να λέει.

Μια ζωή που δυστυχώς δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένη. Ας φιλοσοφήσουμε λίγο τα πράγματα για να καταλάβουμε τι πραγματικά έχει σημασία και ας κάνουμε μία νέα αρχή χωρίς αντιπαλότητες. Μόνο με την αγάπη, την κατανόηση, τον αμοιβαίο σεβασμό, την εκτίμηση, την εμπιστοσύνη και τη συντροφικότητα πρέπει να πορευόμαστε στη ζωή. Ο επίλογος μοναδικός. Οι ανατροπές ανθρώπινες και βγαλμένες μέσα από τη ζωή. Τα συναισθήματα ανάμεικτα και υπέρ των αντρών!

Μία ιστορία για τη σοφία της ζωής, από τη σοφή Πένυ Παπαδάκη.

Σας παραθέτω δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"Άντρες. Μέχρι κάποια ηλικία μεγαλώνουν. Ύστερα απλώς ψηλώνουν. Αντίθετα με τις γυναίκες που μέχρι μια ηλικία ψηλώνουν και μετά μόνο μεγαλώνουν δίχως να γερνούν"

"...Να φοβάσαι την ημέρα που θα σταματήσω να σου γκρινιάζω, να σου φωνάζω και να σε μαλώνω. Γιατί αυτό θα σημαίνει ότι δεν αισθάνομαι τίποτα πια για σένα. Ότι δε με ενδιαφέρεις πια..."