Βιβλίο Ο δύτης
Συγγραφέας Μίνως Ευσταθιάδης
Κατηγορία Αστυνομικό μυθιστόρημα
Εκδότης Ίκαρος
Συντάκτης-ρια Αναστασία Δημακοπούλου

Αγορά τού βιβλίου από το Δίκτυο Βιβλιοπωλείων Bookia

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Παρατηρώντας το εξώφυλλο του βιβλίου Ο ΔΥΤΗΣ του Μίνωα Ευσταθιάδη, προσπαθούσα να καταλάβω, τι μπορεί να συνδέει έναν τυφλοπόντικα με έναν Δύτη. Όλες οι σκέψεις μου αποδείχθηκαν άτοπες, καθώς αδυνατούσα να βρω έναν λογικό συνειρμό μεταξύ εικόνας και τίτλου. Και όμως, καμιά φορά το ανεξήγητο, μπορεί να κρύβει ό,τι πιο φρικιαστικό και διεστραμμένο, μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους. Οι τελευταίες σελίδες του βιβλίου είναι τόσο σκληρές και σοκαριστικές, αποκαλύπτοντας στον αναγνώστη το παράδοξο: την ανατριχιαστική σχέση τίτλου και εξωφύλλου.

Πρώτη φορά πέφτει στα χέρια μου βιβλίο του Μίνωα Ευσταθιάδη.

Γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, εντυπωσιάζει η ιδιαίτερη, ποιητική γραφή του, -κάτι το οποίο δεν είναι συχνό φαινόμενο στα αστυνομικά μυθιστορήματα-, αποτυπωμένη στο χαρτί με κυνικότητα και ωμή ειλικρίνεια, χωρίς φραστικά φτιασίδια και ωραιοποιήσεις.

Ο συγγραφέας μας μεταφέρει στο παγωμένο Αμβούργο.

Μας συστήνει τον Ελληνογερμανό, ιδιωτικό ντετέκτιβ, Κρις Πάπας, τον οποίο διακρίνει ένας αυτοσαρκασμός και μία απάθεια, συμβιβασμένο με την άποψη, ότι είναι ένας σχετικά φτηνός ντετέκτιβ και άρα, όχι απαραίτητα αποδοτικός. Η ψυχρότητα στη συμπεριφορά του, τέλεια εναρμονισμένη με το παγωμένο περιβάλλον γύρω του, «Τέτοια εποχή η παρακολούθηση στους δρόμους του Αμβούργου έχει τόσο πλάκα όσο μια συνάντηση γυμνιστών στον Βόρειο Πόλο. Φοράω ό,τι θα μπορούσε να φορεθεί και μετά προσθέτω ένα πουλόβερ ακόμη».

Ένας υπέργηρος άνδρας, κρατώντας την ανωνυμία του, θα του αναθέσει την παρακολούθηση μιας νεαρής γραμματέας, της Εύας Ντέμπλινγκ. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου απλά, καθώς τα γεγονότα είναι αναπάντεχα, τρέχουν τόσο γρήγορα, με νέα πρόσωπα να ξεπηδούν κάθε φορά και να περιπλέκουν την υπόθεση.

Ένα ατέρμονο γαϊτανάκι απρόοπτων εξελίξεων, που απαιτεί την αμέριστη προσοχή, ένα δισεπίλυτο αίνιγμα που η αποκρυπτογράφησή του οδηγεί σ' ένα αιματηρό παιχνίδι, έξω από τα όρια της φαντασίας. 

Οι πληροφορίες για τα ίχνη της αγνοούμενης γραμματέας θα οριστικοποιήσουν το ταξίδι-αστραπή του Κρις Πάπας στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Αίγιο, που είναι και ο τόπος καταγωγής του.

Η αφήγηση εμπλουτίζεται με πλούσιο ιστορικό υλικό, με μύθους για την περιοχή, αλλά και ανάκληση αναμνήσεων του παρελθόντος της ζωής του ντετέκτιβ, επηρεάζοντας δραστικά το παρόν και δίνοντας νέα τροπή στα γεγονότα.

Ο συγγραφέας καταδύεται σε μια ιστορική περίοδο, που σημάδεψε την ελληνική ιστορία και αφορά σ' ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας, το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων και την ολοκληρωτική εξόντωσή τους.

Ένα ταξίδι στο παρελθόν, μια βουτιά στον πυρήνα της φρίκης. Εκεί, όπου η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία.

Άραγε, μήπως πίσω από τα γερμανικά αυτά αίσχη κρύβεται το κλειδί για τη λύση των αλλεπάλληλων γρίφων;

Ο ΔΥΤΗΣ του Μίνωα Ευσταθιάδη, έχει όλα τα στοιχεία ενός νουάρ αστυνομικού μυθιστορήματος.

Τα παιχνίδια της σκιάς και του φωτός στις περιγραφές των τοπίων, η αμεσότητα της γραφής σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η ιδιαίτερη σημασία στον άνθρωπο και την ψυχοσύνθεσή του, ο αυτοσαρκασμός και η γλώσσα που δεν αρκείται μόνο σε περιγραφές εγκλημάτων και ανελέητες ανακρίσεις, αλλά απαιτεί την απόλυτη προσήλωση του αναγνώστη, προκειμένου να εισχωρήσει στα βαθύτερα νοήματα των φράσεων και των προτάσεων του κειμένου, είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της γραφής του συγγραφέα.

«Μερικές φορές το παρελθόν ξυπνάει, φτάνει μπροστά στο παρόν και κάθεται στα πόδια του. Ανταλλάσσουν δύσπιστα βλέμματα, μα σπάνια ανοίγουν το στόμα τους»

«Για ορισμένους ανθρώπους το μέλλον διαγράφεται τόσο νωρίς, που μοιάζει με εκ γενετής σημάδι»

Εντυπωσιακή πλοκή, με κάθε επιμέρους ιστορία να είναι η αρχή εκκίνησης ενός ντόμινο ιστοριών-γρίφων, εθιστικό για τον αναγνώστη, που παρακολουθεί απνευστί, συμμετέχει, γίνεται ο ίδιος το θύμα και ο θύτης ταυτόχρονα, αν και κάποια στιγμή αισθάνεται, ότι οι εξελίξεις είναι τόσο φρενήρεις που τον ξεπερνούν, βγάζοντάς τον από τα όριά του και εκτροχιάζοντάς τον.

«….η ίδια πρόταση ξεπηδάει ξανά και ξανά από το κινητό μου……ακούγεται απόμακρη και ανάμεσα στους φθόγγους της ξεγλιστράει κάποιο νόημα. Μα ούτε μια στιγμή δεν μας περνάει η υποψία πως πρόκειται για ένα αίνιγμα που δεν πρέπει να αποκρυπτογραφήσουμε».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το γεγονός, ότι ο συγγραφέας πλέκει περίτεχνα στην υπόθεση, τον «Αγαμέμνων» του Αισχύλου, θέλοντας να περάσει μηνύματα ατομικής ευθύνης, μοιραίας ανταπόδοσης των πράξεών του, ως απόρροια του τρόπου ζωής του, αλλά και εκδίκησης.

Και γιατί όχι, η προαναφερθείσα τραγωδία, να μην προετοιμάζει το έδαφος για την τραγωδία εκείνη, που θα ζήσει ο αναγνώστης φθάνοντας στην κάθαρση;

Σαν μια ταινία μικρού μήκους, που εναλλάσσεται στο φως και στο σκοτάδι, όταν οι πρωταγωνιστές φορέσουν τις μάσκες τους. Ενώ οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι, ένας παραμένει στη σκιά, αθέατος. Ωστόσο, οι εντολές του είναι σαφείς, υποδεικνύοντας με λεπτομέρεια, οδηγίες, που αποκαλύπτουν ένα μακάβριο θέαμα και ξεσκεπάζουν ένα φρικτό εφιάλτη.

Αν και μόλις 250 σελίδες, Ο ΔΥΤΗΣ του Μίνωα Ευσταθιάδη, είναι ένα μεστό μυθιστόρημα, που αποδεικνύει έμπρακτα, ότι το αστυνομικό αφήγημα μπορεί να εσωκλείει το ποιητικό στοιχείο και να το υποστηρίζει επάξια.