| Πως γράφω κριτική; | Είμαι Συγγραφέας | Είμαι Εκδότης | Είμαι Βιβλιοπώλης | Live streaming / Video |
Δημήτρης Σακισλίδης
Ο Δημήτρης Σακισλίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Λευκώνα Σερρών. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αλεξανδρούπολης και από το 2009 υπηρετεί ως δάσκαλος στην Α/θμια Εκπαίδευση. Συμμετέχει συχνά σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και κάποια διηγήματά του περιέχονται σε συλλογικούς τόμους. Το διήγημά του με τίτλο «Γεννήθηκα το 2004» απέσπασε ένα από τα Α ́ βραβεία διηγήματος στον 19ο Διαγωνισμό της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος. Τέλος, είναι ανταποκριτής του Bookia από την πόλη των Σερρών και την ευρύτερη περιοχή για θέματα που αφορούν το βιβλίο και τους ανθρώπους του.
Αθηνά ΑραμπατζήΒιβλίο Το ταξίδι μας ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα
Συγγραφέας Αθηνά Αραμπατζή
Κατηγορία Ποίηση
Εκδότης Αποστακτήριο
Συντάκτης-ρια Δημήτρης Σακισλίδης
Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!
Την Παρασκευή 02 Φεβρουαρίου 2024 είχα τη χαρά να παρευρεθώ στην αίθουσα του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Σερρών, όπου η συγγραφέας Αθηνά Αραμπατζή παρουσίασε την πρώτη της ποιητική συλλογή. Την κα Αραμπατζή πλαισίωσαν η κα Χρυσάνθη Ιακώβου, ποιήτρια και δημοσιογράφος, η κα Μαρκέλλα Μικέλη, δημοσιογράφος στο Ράδιο Ε 103, που με τις εξαιρετικές αναλύσεις τους κέρδισαν γρήγορα την προσοχή του κοινού. Η κα Βάνα Καρυώτη, κοινωνιολόγος, μάς ταξίδεψε με την αισθαντική φωνή της μέσω της ανάγνωσης ποιημάτων. Τέλος, χαιρετισμό εκ μέρους των Εκδόσεων απηύθυνε ο κος Αλέξανδρος Ακριτίδης, συγγραφέας- πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών.
Η ποιητική συλλογή έχει τίτλο «Το ταξίδι μας ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα» και αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι το γεγονός πως πραγματεύεται μια συγκεκριμένη ενότητα-θεματολογία. Διαβάζοντας κανείς τον τίτλο, εύκολα συμπεραίνει πως η μέρα συμβολίζει τη ζωή και η νύχτα συμβολίζει τον θάνατο. Όπως και να το κάνουμε, δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο, με την ευρύτερη έννοια, όχι αποκλειστικά τον φυσικό θάνατο, αλλά και την κάθε μορφής απώλεια.
Όπως πολύ εύστοχα ανέφερε η ποιήτρια -η οποία τυγχάνει και ψυχοδυναμική θεραπεύτρια και μάλιστα με εξειδίκευση στην απώλεια, το πένθος και το ψυχικό τραύμα- απώλεια μπορεί να θεωρηθεί ακόμα και αυτό που βιώνει ένα παιδάκι κατά το στάδιο της μετάβασής του από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό, όπου κάτι χάνει (πχ ελεύθερο χρόνο), κάτι άλλο όμως θα κερδίσει στη συνέχεια.
Στο βιβλίο όλο αυτό το ταξίδι της ζωής είναι δοσμένο σε 3 πράξεις, όπου πάντα υποβόσκει ο φόβος, έστω και υποσυνείδητα. Ο μόνος τρόπος για να καταπολεμηθεί ο φόβος είναι μέσω της συνύπαρξης, με το «μαζί». Σε πολλά ποιήματα κυριαρχούν εικόνες. Αν ήταν να διαλέξω ένα μόνο ποίημα από κάθε πράξη, θα διάλεγα: τον βυθό, την αρχή και την αποδοχή. Θεωρώ πως τα τρία αυτά ποιήματα συνθέτουν ακόμη περισσότερο το παζλ της πορείας της ζωής από τη συνάντηση, μέχρι τη συμπόρευση και τέλος τον αποχωρισμό. Ειδικά η αποδοχή, πιστεύω πως συνοψίζει εξαιρετικά όλο το ταξίδι της ζωής ως καταληκτικό συμπέρασμα.
Προτείνω την ποιητική συλλογή της κας Αθηνάς Αραμπατζή, γιατί πιστεύω ότι ο κάθε αναγνώστης μπορεί να ταυτιστεί, να δει τον εαυτό του μέσα στα ποιήματα -σε όποια κατάσταση ή διάθεση και αν βρίσκεται- ταξιδεύει μέσα σε αυτά και στο τέλος νιώθει μια ανακούφιση, λύτρωση ή άλλοτε προβληματισμό, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως περισσότερη σημασία έχει το πως στεκόμαστε απέναντι στα προβλήματα παρά οι ίδιες οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
Η συγκεκριμένη συλλογή πραγματεύεται τη συνάντηση, τη συμπόρευση και τον αποχωρισμό-απώλεια στο ταξίδι της ζωής των ανθρώπων. Σε αυτό το ταξίδι είναι πάντοτε παρούσα η μάχη ανάμεσα στις δύο βασικές ορμές του ανθρώπου, αυτών της ζωής (έρως) και του θανάτου, προκειμένου να συνεχιστεί ο βίος του. Μετά από μια απώλεια, είτε χωρισμό είτε θάνατο, ο άνθρωπος καλείται να βρει τρόπο να συνεχίζει να υπάρχει χωρίς το αγαπημένο πρόσωπο, με το οποίο συναντήθηκε και συμβίωσε. Καθώς οι λέξεις έχουν δύναμη αλλά και θεραπευτικές ιδιότητες, το κείμενο αυτό προσδοκά να γίνει αφορμή ώστε να βρουν οι αναγνώστες τις δικές τους λέξεις, προκειμένου να επεξεργαστούν και να απαλύνουν τις πληγές τους από τους δικούς τους αποχωρισμούς.
- Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου