Βιβλίο Οιμωγή
Συγγραφέας Στέφανος Αλεξιάδης
Κατηγορία Κοινωνικό Μυθιστόρημα
Εκδότης ΜΙΝΩΑΣ
Συντάκτης-ρια Δημήτρης Σακισλίδης

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

Ο εξάχρονος Ορέστης βρίσκεται νεκρός. Κύρια υπεύθυνη θεωρούν τη μητέρα του η οποία ανήκει στο φάσμα του αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας. Η είδηση γίνεται πρώτο θέμα και η αστυνομική έρευνα αρχίζει ευθύς αμέσως, προκειμένου να διαλευκανθεί η υπόθεση. Επικεφαλής των ερευνών ορίζεται γυναίκα αξιωματικός της ελληνικής αστυνομίας με βαθμό της αστυνόμου. Ωστόσο, ο αστυνομικός διευθυντής επιδεικνύοντας σεξιστική συμπεριφορά παραχωρεί το γραφείο της σε έναν νεομετατιθέμενο αξιωματικό και μάλιστα κατώτερου βαθμού (υπαστυνόμος) και τον ορίζει συνεργάτη της στην υπόθεση.

Το βιβλίο είναι δομημένο σε μικρά αυτόνομα κεφάλαια τα οποία φέρουν τον τίτλο του εκάστοτε κεντρικού ήρωα. Η αφήγηση ρέει φυσικά και αβίαστα, κινηματογραφικά, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Ένα συνταρακτικό ψυχολογικό θρίλερ με κοινωνικές-δραματικές προεκτάσεις. Ο Στέφανος Αλεξιάδης με εξαιρετική δεξιοτεχνία καταφέρνει να περάσει πάμπολλα μηνύματα. Αγγίζει θέματα επίκαιρα, όπως της ενδοοικογενειακής βίας και της σεξουαλικής κακοποίησης. Χρησιμοποιεί άριστα την ελληνική γλώσσα, με εξαιρετικές περιγραφές, διαλόγους, εσωτερικούς μονολόγους, διεισδυτικά ρητορικά ερωτήματα.

Είναι φανερό πως κατά τη διάρκεια συγγραφής της Οιμωγής έκανε έρευνα πάνω σε θέματα ψυχιατρικής, ειδικής αγωγής, εγκληματολογίας και υπηρεσιακά της αστυνομίας.

Η συνεργασία και η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ της αστυνόμου και του υπαστυνόμου παρουσιάζεται και αναλύεται με άκρως ενδιαφέροντα τρόπο, σε σημείο που θα μπορούσε να αποτελέσει ένα αυτόνομο ξεχωριστό βιβλίο. Και όμως, ο συγγραφέας καταφέρνει, παράλληλα και συγχρόνως με τις εξελίξεις που τρέχουν να ενσωματώσει αρμονικά και αυτό το θέμα.

Οι ανατροπές που συμβαίνουν κόβουν την ανάσα. Εκεί που υποψιάζεσαι κάποιο πρόσωπο ως ένοχο, γίνεται κάτι συνταρακτικό που ανατρέπει τα δεδομένα. Μαθαίνουμε συνεχώς πράγματα από το παρελθόν, σχηματίζοντας ένα ένα τα κομμάτια του παζλ, μέχρι σχεδόν τις τελευταίες σελίδες που κυριολεκτικά μένουμε αποσβολωμένοι με γεγονότα εξωπραγματικά.

Πιστεύω πως μια ενδεχόμενη τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου θα σημείωνε μεγάλη επιτυχία. Οι ήρωες είναι πλήρως σκιαγραφημένοι και ολοκληρωμένοι. Ήρωες που μεταφέρουν διαφορετικά συναισθήματα στο θεατή. Για παράδειγμα, κάποιος ήρωας που προσωπικά σε μένα δημιούργησε εκνευρισμό από τις πρώτες σελίδες, στο τέλος αισθάνθηκα και μια ιδιαίτερη μορφή οίκτου για το ίδιο πρόσωπο.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Οιμωγή σημαίνει κραυγή. Κραυγή σπαραχτική. Κραυγή εκκωφαντική.
Είναι, όμως, φορές που οι κραυγές γίνονται συνώνυμο της σιωπής. Ένας θάνατος που σπέρνει τη σιγή.
Ήρωες που κρύβουν το παρελθόν, αρνούνται το παρόν και αγνοούν το μέλλον.
Μια νηνεμία που επικρατεί λίγο, τόσο λίγο που δε θα μπορέσει να συγκρατήσει την καταιγίδα που έρχεται.
Ποιος είπε ότι μια μάνα δεν μπορεί να σκοτώσει; Κι αν σκοτώσει, παύει να φέρει αυτή την ιδιότητα;
Λέξεις, υποσχέσεις και μυστικά σείουν το έδαφος. Ένα έδαφος που καταρρέει και τότε φθάνει αυτή.