Δεν ήταν μόνο η πολύ μεγάλη τιμή και, αντίστοιχα, η πολύ μεγάλη ευθύνη. Ήταν κυρίως, η μαγική διαδρομή ανάμεσα στις φωτογραφίες, τις ταλαιπωρημένες από τον καιρό σελίδες των βιβλίων και των παλαιών εγγράφων και -πολύ περισσότερο- τις μαρτυρίες των ανθρώπων που γνώρισαν πρόσωπα και πράγματα και που επιστράτευσαν, με συγκινητική προθυμία, όλες τους τις αναμνήσεις, για να ανασυνθέσουν την ιστορία. Με φόρτιση συναισθηματική, είναι η αλήθεια, ίσως και με μία ματιά πιο υποκειμενική ορισμένες φορές, αντλούσαν πληροφορίες από τα αποθέματα της μνήμης και έδιναν σχήμα, μορφή, φωνή, σάρκα και οστά σε όλα εκείνα που, μέχρι τότε, για την υπογράφουσα, αποτελούσαν απλώς άψυχα βιογραφικά στοιχεία. Σε πολλά σημεία, ο λόγος τους μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιος, με κίνδυνο η δική τους αλήθεια, τα γεγονότα που έζησαν -όπως τα έζησε ο καθένας- να φαίνονται υπερβολικά στον αναγνώστη. Και ας αφαιρέθηκαν από αυτά, επί τούτου, οι πιο έντονες, υψηλές νότες - που παραμένουν, ωστόσο, καταγεγραμμένες στο δημοσιογραφικό κασετόφωνο, απόλυτα αυθεντικές. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)