Μια πανέμορφη νεαρή Πολωνέζα παίζει τα "Καπρίτσια" του Παγκανίνι μ\' ένα ταλαιπωρημένο
βιολί και ακόμα πιο ταλαιπωρημένα ρούχα στο πεζοδρόμιο της οδού Εθνικής Αντιστάσεως στον Πειραιά, με τα μάτια καρφωμένα στο λιμάνι, περιμένοντας να φανεί το φορτηγό Venus που θα φέρει
τον αγαπημένο της. Μια άλλη γυναίκα χτίζει μόνη της μες στη νύχτα και στην ερημιά ένα μονοκάμαρο αυθαίρετο για να μείνουν τα παιδιά της. Μια αλκυόνη στην παραλία εξαφανίζεται όταν βλέπει ανθρώπους, και μόνο όταν αντικρίζει τη γυναίκα που περπατά τα μεσημέρια ακούγοντας μουσική, μόνο γι’ αυτή δεν εγκαταλείπει το πόστο της.
Αυτές και άλλες ακόμα μικρές ιστορίες της ζωής, εικόνες μιας ανήσυχης και συχνά επίπονης πραγματικότητας συνθέτουν το νέο βιβλίο της Ελένης Σαραντίτη. Η συγγραφέας με τα διηγήματα της μας ξεναγεί σε μικρούς μυστικούς κήπους ψυχής, εκεί όπου ανθίζουν η ανθρωπιά, η ομορφιά και η επιμονή στο όνειρο.