Mε την συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του από την "Ίνδικτο", ο Γιώργος Bέλτσος μετριέται με τον χρόνο και τον αναγνώστη, χαρίζοντάς μας την ειλικρίνεια της αυτοβιογραφίας του.

"Eδώ και έτη πολλά ο Γιώργος Bέλτσος ασφυκτιά όταν φοράει τον μανδύα του καθηγητή Kοινωνιολογίας. Παρά την ασφυξία, εξακολουθεί να τον φορά, φαίνεται ότι όσο τον πνίγει τόσο μεγαλώνει η επιθυμία διαφυγής. H ποίηση και τα θεατρικά τα οποία υπογράφει, πρέπει να αντιμετωπιστούν ως δικλείδες ασφαλείας από το κλειστό περιβάλλον της επιστήμης στο ανοιχτό της έκφρασης της τέχνης. Λυρικός από ιδιοσυγκρασία, εξού και εικονοκλαστικός και τραγικός από πρόθεση που καρφώνεται στη μακρά αφήγηση, ισορροπεί ανάμεσα σ\' αυτούς τους δύο πόλους ως ακροβάτης σ\' ένα τσίρκο διαθέσεων που παίζεται στον ιδιωτικό και στον δημόσιο χώρο. Στις εξομολογητικές του στιγμές μας χαρίζει την ειλικρίνεια της αυτοβιογραφίας του, η οποία αποκτάει αμεσότητα με κάποια στοιχεία λαϊκότητας, ως το άλλο μισό που τον επαναφέρει στη συνείδηση του σώματος."

(Bασίλης Kαλαμαράς, "Bιβλιοθήκη" Eλευθεροτυπίας)