Σουρής, Μολφέτας, Ρωμηός, Μη Χάνεσαι, Ζιζάνιο, Ροΐδης, Ραμπαγάς, Λαχανίδα, ..., λέξεις, ονόματα σατιρικών συγγραφέων και εφημερίδων περνούσαν με τις συζητήσεις των μεγάλων στην παιδική μου ηλικία, κάτι σαν ανέκδοτα.

Αργότερα, στα φοιτητικά μου χρόνια, με την γνώση που ήλθε για τους σατιρικούς συγγραφείς και τις εφημερίδες κατάλαβα ότι δεν πρόκειται για ανθρώπους που σκοπό έχουν να προκαλέσουν το γέλιο, αλλά για ιππότες που κονταροκτυπούν τα κακώς κείμενα της άρχουσας τάξης (εξουσίας) και της καθημερινότητας. [...]

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)