Τίποτε, μα τίποτε δεν μπορούσαν να κάμουν. Κι εκεί που όλα φάνηκαν να τελειώνουν, το τεράστιο κύμα όπως πέρασε άφησε άξαφνα στο κενό το σκαρί. Το απότομο κι ανάποδο τράνταγμα έκαμε τη σκούνα να ισιώσει λίγο και να πέσει μέσα στο βαθύ αυλάκι που άφησε φεύγοντας το κύμα. Έπεσε με την κοιλιά, με τις σταυρώσεις να\' χουν βγει κομμάτι έξω από το νερό! Και όπως η σαβούρα έμεινε κολλημένη και αμετακίνητη στη θέση της, άρχισε να παίζει το ρόλο της και να σηκώνει τα δυο κατάρτια. Κι αυτοστιγμεί, πεμπάμενο από κάποια δύναμη, ένα άλλο κύμα, πιο μικρό, κατέβηκε από την άλλη πάντα, από τον Μαΐστρο, και χτύπησε τη ζερβή μάσκα της σκούνας. Έστριψε, γύρισε την πλώρη της στην Τραμουντάνα... Και το "Ευαγγελίστρια" αργά αργά άρχισε να επανέρχεται στην όρθια στάση του..., τα τραντάγματα ήταν τρομερά κι οι στιγμές έδειχναν ατελείωτες. Τα κατάρτια όλο και υψώνουνταν στον ουρανό και το νερό, σα καταρράχτης, ξεχύθηκε από την πλημμυρισμένη κουβέρτα κι άρχισε ν\' αδειάζει και να φεύγει πάνω από τις κουπαστές και μέσα στα μπούνια! Και η στραπατσαρισμένη σκούνα βρέθηκε στητή, με τα κατάρτια της στον ουρανό, με τη καρίνα ξανά στη θέση της..., κι έμοιαζε πάλι με καράβι στο γιαλό.