Ο "Όμηρος" είναι ένα από τα πολύπληθα Ιερατεία, τα οποία διήκαν επί χιλιάδες χρόνια, από τις παμπάλαιες παγετωνικές εποχές, ασχολούμενα με τη μελέτη της Φύσεως: Γεωγραφία, Κοσμογραφία, Αστρονομία, Μαθηματικά κ.λπ. Κάθε μέλος Ιερεύς του Ιερατείου αυτού ονομαζόταν Όμηρος. Το κείμενο της "Οδύσσειας" που έφτασε ως εμάς είναι η τελευταία μεταγραφή του Έπους από τα παλαιότερα παγετωνικά κείμενα, και την οποίαν επραγματοποίησε το πιο κοντινό στην Εποχή μας Ιερατείο "Όμηρος" της 6ης π.Χ. χιλιετίας.

Οι ιστορίες του Έπους βρίσκονται στις απόλυτα θεωρητικές μορφές τους. Είναι ψεύτικες, κατασκευασμένες αλλά Αληθοφανείς.
(τ. 203) "\'ίσκε λέγων ψεύδεα πολλά ετύμοισιν ομοία"

Μέσα στις πλαστές, μυθολογικές περιπέτειες του Οδυσσέα και των άλλων ηρώων, οι διάφοροι τόποι είναι υπαρκτοί και πραγματικοί πάνω στη Γη, αποκρυπτόμενοι κάτω από συμβολικές ονομασίες. Όμως, τα διάφορα πρόσωπα, ο Οδυσσέας και όλοι οι υπόλοιποι ήρωες του Έπους είναι φανταστικοί, μυθολογικοί, ανύπαρκτοι. Δεν υπήρξαν ποτέ ως πραγματικοί άνθρωποι, όμως μπορούσαν υπό κατάλληλες θεωρητικές συνθήκες να είχαν υπάρξει...

Οι ήρωες των ιστοριών αυτών είναι θεωρητικά κινητά, με συμβολικά ονόματα ανάλογα με το κύριο γνώρισμά τους, στην όλη ιστορία που διηγείται το έπος, μέσα στο οποίο μας δίνουν απόκρυφα όλα τα απαραίτητα δεδομένα ώστε με την τελική αποκρυπτογράφηση του κειμένου να συμπεράνουμε τη Γνώση, που θέλει να μας μεταδώσει ο Ποιητής. [...]