Δέκα χρόνια ακριβώς.

Ζάκυνθος.
«Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω».
Ηθοποιός.
«... είδα κι αυτό το όνειρο...»
«... είχε νόημα; Έχει νόημα;...»
«... μια κόκκινη υγρή διάφανη ομπρέλα...»
Είκοσι χρόνια ακριβώς.
Θέατρο Τέχνης.
«... η αναζήτηση της ποιότητας, αυτής της αόρατης...»
«... όλο αύριο κι αύριο κι αύριο...»
«... τι φοβάσαι;...»
«... να δούμε, θα υπάρξει αύριο...»
«... σ\' αγαπώ... κι εσύ μ\' αγαπάς...»
Τριάντα χρόνια ακριβώς.
Ζάκυνθος. Επιστροφή.
«Οι Αλησμονημένοι».
«... έλα, συνέχισε...»
«... δώσε μου ένα τσιγάρο...»
«... μήπως γράψω κάτι...»
«... μια πρόβα, μια παράσταση. Μια πρόβα και παράσταση...»
«... όλα ήταν όνειρο...»
«... τριάντα χρόνια...»
«... ακριβώς...»

ΘΟΔΩΡΟΣ ΓΡΑΜΨΑΣ