Με ιστορικό φόντο τα τραγικά γεγονότα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής, λαμβάνει χώρα η γνωριμία μεταξύ ενός Έλληνα και μιας Τουρκάλας, ενός χριστιανού και μιας μουσουλμάνας, ενός απλού στρατιώτη και της μικρής πανέμορφης κόρης ενός Τούρκου συνταγματάρχη. Ένας έρωτας κεραυνοβόλος, καταστροφικός, με ανεξέλεγκτες συνέπειες για πολλούς, αντιμέτωπος, την εποχή εκείνη, με το θάνατο. Ένας έρωτας όμως που γεννά ελπίδα και δίνει ζωή.

"Ο Θανάσης και η Σουιμπέ ήταν επιτέλους μόνοι στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Κοιτάχτηκαν στα μάτια. Θεέ μου, πόσο καιρό ήταν μακριά, πόσο καιρό τα κορμιά τους είχαν μείνει μόνα! Εκείνη η κάπως σύντομη επαφή τους στον οντά του μπέη όχι μόνο δε λιγόστεψε τη λαχτάρα τους, αλλά, αντίθετα, τους έκανε να διψάνε περισσότερο ο ένας για το κορμί του άλλου. Πόσο καιρό ήταν διψασμένοι και πεινασμένοι για μια αγκαλιά, για τρυφερότητα, για επικοινωνία! Φιλιόντουσαν με τόση ορμή, λες και ήθελαν έτσι να σβήσουν τα χρόνια που ήταν χώρια. Ο ένας έβρισκε τον άλλο υπέροχο, πιο όμορφο, πιο γλυκό. Τέλειο! Ο χρόνος στα μάτια τους δεν είχε χαλάσει την εικόνα του αγαπημένου τους".