Η διαχείριση των προστατευόμενων φυσικών περιοχών στη χώρα μας έχει εισέλθει σε μια νέα φάση. Η δημιουργία των 27 φορέων διαχείρισης όπως επίσης και το πρόγραμμα του ΥΠΕΧ..Ε «Διαχείριση
προστατευόμενων περιοχών» παρέχουν τη δυνατότητα συγκρότησης ενός ολοκληρωμένου δικτύου που απλώνεται σε όλη την επικράτεια και καλύπτει τις σημαντικότερες από τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας μας.
Τόσο η διεθνής όσο και η, ομολογουμένως μικρή, Ελληνική εμπειρία δείχνουν ότι αποτελεσματική προστασία των περιοχών αυτών δεν μπορεί να επιτευχθεί ερήμην των τοπικών πληθυσμών. Αντίθετα οι σύγχρονες αντιλήψεις για ενεργό προστασία επιβάλλουν την ταυτόχρονη εξασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος με τη διατήρηση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων ήπιας μορφής που προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής.
O τουρισμός και ειδικά ο οικοτουρισμός αποτελεί μια από τις δραστηριότητες που μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην ανάδειξη αλλά και στην οικονομική αναζωογόνηση των προστατευόμενων περιοχών. Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό που κυμαίνεται από 40%-60% του συνολικού διεθνούς τουρισμού έχει ως αντικείμενο περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται εάν οι οικο-προορισμοί συνδυαστούν με ιστορικά ή πολιτιστικά μνημεία.
Ο οικοτουρισμός για την Ελλάδα είναι μια «νέα» πρόκληση. Όχι μόνο γιατί μπορεί να αναδιανείμει το τουριστικό προϊόν της χώρας και σε περιοχές που μέχρι σήμερα δεν αποτελούν τουριστικούς προορισμούς, αλλά κυρίως γιατί μπορεί να προ(σ)καλέσει νέας ποιότητας τουριστικό ρεύμα στη χώρα.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)