Το ρολό του χαρτιού κύλησε προς το μέρος μου, να μου δείξει την άλλη του πλευρά. Να μου ξαναγράψει από την αρχή την αρχή μου. Αυτή τη συγκεκριμένη αρχή της δικής μου...
Σωπάστε τώρα, σωπάστε τώρα! Ας μιλήσουμε λίγο μεταξύ μας. Έτσι απλώς γίνεται. Σταματά ο ένας, αρχίζεις εσύ, το θέμα σου, το θέμα μου...
Έχω ξεχάσει που είναι το σπίτι που... τα τελευταία τριάντα πέντε... χρόνια... στις... παλάμες... μου ... αχνιστές... χριστουγεννιάτικες... πατάτες. Και τώρα ο δρόμος για το σπίτι. Βρίσκομαι στο δρόμο για το σπίτι. Είναι πιθανό να στεγάζομαι σε ένα σπίτι. Σε ένα σπίτι που επί συνεχόμενα τριάντα πέντε...
Θεούλη μου..
Θα αναρωτιέται κανείς αν ...
Ξανά...
Θα αναρωτιέται κανείς αν...
Υπάρχει ένας κακός.... που λέει...
Το σώμα μου...
Όχι... πρέπει να πάρω από την αρχή αυτή την ορισμένη μου κατάσταση... Να την καθορίσω... Όπως μου είπε ο γιατρός... Να την οριοθετήσω.... Με το περιεχόμενό της...
Ο νους αναδιπλώνεται...