Το βιβλίο αυτό επισκοπεί κριτικά τις επιδόσεις της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής μετά το "Μνημόνιο" και υπό τη στενή επιτήρηση της Τριμερούς ("Τρόικας"). Προτείνει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα: Πως φθάσαμε στην απότομη ανατροπή της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής; Ή, για ποιους λόγους εφαρμόζεται σκληρή δημοσιονομική λιτότητα και δοκιμάζονται μεταρρυθμίσεις που μέχρι το 2009 ήταν αδιανόητες; Ποιο είναι το σκεπτικό τους; Με ποιο αποτέλεσμα ως τώρα; Επιβλήθηκαν όλα αυτά στην Ελλάδα απέξω ή, έχοντας ενδογενείς αιτίες, ήταν αναγκαία; Τι άλλο μπορεί να γίνει; Τι μας περιμένει ακόμα;

Ο συγγραφέας πηγαίνει πέρα από την απλή ροή των γεγονότων και ξεφεύγει από βολικά ερμηνευτικά σχήματα. Όπως και σε προηγούμενες δημοσιεύσεις υπερβαίνει τη συνήθη διάκριση ανάμεσα σε οικονομική και πολιτική ανάδυση. Υιοθετεί αδογμάτιστα προσεγγίσεις της νεότερης πολιτικής οικονομίας για να εξηγήσει τα δρώμενα και αναδεικνύει τη σημασία πολιτικών συμπεριφορών, επικρατουσών ιδεών, οργανωμένων συμφερόντων, γραφειοκρατικών εμπλοκών, κατεστημένων θεσμών και εξωτερικών παραγόντων, αξιοποιώντας τα σχετικά πορίσματα της έρευνας.

Το ανά χείρας κείμενο συμπληρώνει προηγούμενες δημοσιεύσεις του "Ανάμεσα σε κράτος και αγορά-οικονομία και οικονομική πολιτική στη μεταπολεμική Ελλάδα 1944-2000" (Αθήνα 2001) και το πρόσφατο "Από τον ατελή εκσυγχρονισμό στην κρίση- μεταρρυθμίσεις, χρέη και αδράνειες 1996-2010 (Αθήνα 2010). Αποτελεί, επομένως, το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας για τη μεταπολεμική περίοδο.