Πότε μας επισκέφτηκε η κρίση; Ο κ. Ανδρέου, ο κ. Ανδρέας Ανδρέου, ο πρωταγωνιστής μου, δε θα ήξερε να σας απαντήσει. Όλη τη ζωή του την πέρασε εν μέσω κρίσης, κι όταν εμείς την ανακαλύψαμε, γι\' αυτόν απλά είχε έρθει η στιγμή να αφεθεί στην αγκαλιά της.

"...Έπιασε πάλι την εφημερίδα συνεχίζοντας να διαβάζει ερωτικές αγγελίες. Κάποιες που του άρεσαν ιδιαίτερα τις διάβαζε δεύτερη φορά μεγαλοφώνως. Δε θα πρέπει να υποτιμήσει κανείς το λογοτεχνικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν αυτού του τύπου οι αγγελίες. Οι άσημοι δημιουργοί τους, χωρίς καμιά φιλοδοξία αναγνώρισης της αξίας του έργου τους, συχνά χαρίζουν στον αναγνώστη μικρά κομψοτεχνήματα. Για του λόγου το αληθές, καταγράφω εδώ μια απ’ τις αγγελίες που ο κ. Ανδρέου διάβασε απ’ έξω του: "Αγαλματένια καλλονή, με ανατολίτικες συνήθειες και πλούσια φαντασία, πραγματικός πειρασμός, αναζητεί κύριο που ξέρει τι θέλει, για να περάσουν μαζί αξέχαστες στιγμές". Με την πρώτη λέξη ο δημιουργός σε παραπέμπει στα αρχαία κλασικά πρότυπα, με τη δεύτερη φέρνει στο νου σου όλες τις φυσικές καλλονές που έχεις γνωρίσει, ποταμάκια, δάση, λιμνούλες κλπ. Έχουμε, επομένως, αρχαίο πνεύμα αθάνατο συνδυασμένο με τη σοφία της μαμάς Φύσης. Έπειτα πέφτει το φοβερό υπονοούμενο: "Με ανατολίτικες συνήθειες και πλούσια φαντασία". Μετά από το ταξίδι στην αρχαιότητα και στα διάσημα φυσικά μνημεία του κόσμου, ο αναγνώστης στρέφει το βλέμμα του ανατολικά. Οι χίλιες και μια νύχτες ανοίγουν τις πόρτες τους να τον υποδεχτούν. Τι χρυσά παλάτια, τι διαμάντια, τι σμαράγδια μεγάλα σαν βουνά, τι μαργαριτάρια λαμπερά σαν ήλιοι, τι χαρέμια, τι κοπέλες όμορφες σαν τα κρύα νερά, τι ουρί του παραδείσου! Και μέσα απ’ όλα προβάλει η τέλεια μορφή της Σαχραζάτ! Διότι πλούσια φαντασία σου λέει ο άλλος. Και η Σαχραζάτ από φαντασία άλλο τίποτα. Έπειτα λέει: "πραγματικός πειρασμός". Ποιος ο σκοπός του δημιουργού εδώ; Έχεις χαθεί για τα καλά στα μονοπάτια του μύθου. Με κάποιο τρόπο πρέπει να επανέλθεις στην πραγματικότητα. Όχι μόνος. Μαζί με τον μύθο. Ο πειρασμός, ο μύθος, είναι πραγματικός! Μπορείς να τον αγγίξεις (καθώς και πολλά άλλα πράγματα να του κάνεις). Τι καλά! Έπειτα: "Αναζητεί κύριο που ξέρει τι θέλει". Για φαντάσου! Η ιστορία ξαναγράφεται. Το ουρί του παραδείσου σε ψάχνει, δεν το ψάχνεις. Τρέχει πίσω σου. Στάσου ντε να σε προφτάσει! Βέβαια λέει "...κύριο που ξέρει τι θέλει". Και ποιος είναι αυτός ο κύριος, ρε φίλε; Ε, ναι, μάθε το αν δεν το ξέρεις! Εγώ είμαι! Ναι, είμαι ένας κύριος που ξέρει τι θέλει! Τέλος, ύστερα απ’ όλες τις συναρπαστικές περιπέτειες που έζησες σε μόλις δεκάξι λέξεις, δε χρειάζεται άλλο από ένα χαλαρό φινάλε. "Για να περάσουν μαζί αξέχαστες στιγμές". Ένα λαμπερό, διεγερτικοχαλαρωτικό φινάλε..."