Το βιβλίο αυτό είναι συλλογή αναμνήσεων δικών μου και συνεργατών, όταν παλεύαμε με φουρτούνες, και πολλές φορές, αντίθετα στο ρεύμα. Αφορούν την ιδιωτική ζωή και τον δημόσιο βίο. Θυμίζουν μια μικρή σε ένταση αλλά μεγάλη σε διάρκεια Οδύσσεια, και πάντα με προσήλωση στον στόχο.
Σε αντίθεση με τα πιο πάνω, στην πλειονότητα του Ελληνικού λαού δημιουργήθηκε η εντύπωση πως φθάσαμε ήδη στην Ιθάκη, ξεκαθαρίσαμε την χώρα από τους μνηστήρες, που απειλούσαν την ευημερία μας (επιτέλους η Ελλάδα στους Έλληνες) και ...αράξαμε ν\' απολαύσουμε τ\' αγαθά μας... "κείμενα εις έτη πολλά". Στα δημόσια οικονομικά ανακαλύψαμε δύο φλέβες χρυσού που έρρεαν και
άρδευαν τους λειμώνες των επιθυμιών μας. Ήταν από το ένα μέρος τα κάθε είδους πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από το άλλο τα δάνεια που παίρναμε πανεύκολα, τυπώνοντας ομόλογα, για να καλύπτουμε κρατικές ανάγκες και σπατάλες. Κάπως σα να παίζουμε "Μονόπολη"!
Παράλληλα οι κυβερνώντες προέτρεπαν τους πολίτες ν\' αγοράζουν τις φούσκες του Χρηματιστηρίου, που στην συνέχεια έσκαζαν στα χέρια των αγοραστών, οι δε τράπεζες φόρτωναν τον κόσμο με καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια και οι λήπτες "απολάμβαναν" τις "προσφορές" των
δημαγωγών και τυχοδιωκτών. Ούτε οι κρατικοί αξιωματούχοι ούτε οι ιδιώτες συνειδητοποιούσαν, ούτε καν σκέπτονταν, πως κάποτε θα έρθει η ώρα της αλήθειας και της κρίσης. Όσοι επεσήμαιναν τον κίνδυνο, αγνοούνταν ή και απορρίπτονταν από το "σύστημα". Έτσι, "το πλοίο της ευτυχίας", αντί να αγκυροβολήσει στην Ιθάκη προσάραξε στο νησί της Εθνικής μας Ουτοπίας.
Την άκοπη ευημερία και την κοπιαστική και παντοτινή πενία, μόνο οι δημαγωγοί τις προβάλλουν. Οι δικές μας εμπειρίες λένε ότι η Ιθάκη είναι υπαρκτό νησί προσεγγίσιμο από Έλληνες "με λογισμό και όραμα", αποφασισμένους να δουλέψουν σκληρά. Σας προτείνουμε να επιχειρήσετε την κατάκτησή της και σας ευχόμαστε να πετύχετε.

Αρκεί να διαλέγετε ικανούς και έντιμους καπεταναίους.