Για τους Έλληνες φοιτητές, που έζησαν στη Γερμανία κατά τη δεκαετία του \'60 δεν έχει γραφτεί σχεδόν τίποτα, σε αντίθεση με τους Έλληνες εργάτες για τους oπoίoυς έχoυν γραφτεί πoλλά και ενδιαφέροντα. Κι όμως, οι περισσότεροι Έλληνες φοιτητές την εποχή εκείνη δεν ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους συμπατριώτες τους εργάτες.
Πολλοί από αυτούς ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα αγωνιζόμενοι, όχι μόνο να περατώσουν με επιτυχία τις σπουδές τους, αλλά και να επιβιώσoυν κάτω από αντίξοες και σκληρές συνθήκες, μέσα σε στερήσεις, αρρώστιες, απογοητεύσεις, ατυχίες, δυσάρεστες εκπλήξεις και πολλά άλλα μικρά ή μεγάλα προβλήματα.
Μια πτυχή των συνθηκών αυτών προσπάθησα να αναπαραστήσω στο βιβλίο αυτό, με κάποια, όμως, σατιρική χροιά, όπου αυτό ήταν δυνατόν, πιστεύοvτας ότι n εύθυμη πλευρά των γεγονότων καλύπτει πολλές φορές το δράμα που κρύβεται πίσω τους.
Από τότε πολλά έχoυν αλλάξει, αλλά ένα πράγμα παραμένει διαχρονικό και αναλλοίωτο: Η Ελλάδα εξακολουθεί να διώχνει τα παιδιά της! Η σημερινή ζοφερή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας το επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα.