Ο Γιώργος Ξηροχωρίτης, δόκιμος πεζογράφος (μυθιστόρημα-διήγημα) επιλέγει την ποίηση - Τέχνη που υπηρετεί και γνωρίζει εξίσου καλά - για να απαντήσει στο πανάρχαιο υπαρξιακό ερώτημα για τη χρησιμότητα της ζωής και τη νομοτέλεια του θανάτου.

Τα "Έλλογα" μαρτυρούν τις μοναδικές ικανότητες του ανθρώπου να παρατηρεί, να ερευνά, να αναλύει και να κρίνει. Τα "Παράλογα" είναι το αποτέλεσμα μιας ζωής προορισμένης να ζει χωρίς φόβο και με τη συνείδηση να δεχθεί την οδύνη, την ένταση, το τυχαίο, το ανεξήγητο. Ο συγκερασμός αυτών των δύο φαινομενικά αντίθετων εννοιών μεταξύ τους προκαλεί μια ενεργητική κατάσταση διαύγειας. Με λόγο εικονοπλαστικό, σύντομο, σαφή, χρησιμοποιώντας ελεύθερο και παραδοσιακό στίχο, περιγράφοντας πρόσωπα και καταστάσεις, ιδέες, αισθήματα, κατορθώνει να δώσει απαντήσεις ότι παρόμοια αποδοχή μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο τη διαύγεια για να δει και να νιώσει στο παράλογο της ζωής δημιουργική χαρά και λεπτή συγκίνηση.