Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι στον χώρο της θρησκείας συμβαίνουν αλλαγές στην Ευρώπη, με τη διαρκώς αυξανόμενη παρουσία του Ισλάμ, την εξάπλωση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, τις νέες θρησκευτικές και φιλοσοφικές θεωρίες-οργανώσεις αλλά και την προώθηση του ουδετερόθρησκου κράτους. Επόμενο αυτών των εξελίξεων είναι η ανάπτυξη ενός ανανεούμενου, με νέες προτάσεις, διαλόγου για την ύπαρξη, το περιεχόμενο, τους σκοπούς αλλά και την ίδια τη φυσιογνωμία του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Η έρευνά μας αφορά στην ευρωπαϊκή διάσταση της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών. Έτσι, εξετάζουμε τη διδασκαλία του μαθήματος σε δεκαέξι χώρες της Ευρώπης, με σκοπό την αποτύπωση μιας όσο το δυνατόν πληρέστερης εικόνας τού τι ισχύει στον ευρωπαϊκό χώρο, ενώ ταυτόχρονα διερευνούμε ποιο είναι το πιο αποτελεσματικό μοντέλο διδασκαλίας του μαθήματος σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις και αν υπάρχουν σταθερά κριτήρια ποιότητας για όλα τα μοντέλα διδασκαλίας του.

Τα παραπάνω ερωτήματα αφορούν και στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Ελλάδα, και γι’ αυτόν τον λόγο σημαντικό μέρος της μελέτης επικεντρώνεται στη διδασκαλία του μαθήματος στη χώρα μας. Επιχειρούμε μια σύντομη ανασκόπηση της εξέλιξής του, από τη συγκρότηση του πρώτου ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος μέχρι τις μέρες μας, αλλά και των διαφορετικών απόψεων που συνδέονται με τη φυσιογνωμία και τη θέση του μαθήματος στο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών. Σημαντικό μέρος της έρευνάς μας αφορά στην ευρωπαϊκή διάσταση του μαθήματος, όπως αυτή αποτυπώνεται στα εν χρήσει σχολικά εγχειρίδια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Τέλος, διατυπώνουμε μια πρόταση για το μοντέλο διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών, που θεωρούμε ότι ανταποκρίνεται τόσο στις ανάγκες και τις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας όσο και στα νέα δεδομένα στον ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο.