ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Τι σ\' έπιασε και τρόμαξες αλκοολική σιωπή μου; Πάλι ζητάς τη λύτρωση σ\' ένα σφηνάκι λόγια; Μα τι τα πέρασες τα λόγια, υπαρκτά; Δεν τα \'δες στο ταξίδι τους πώς χάνονται μόλις ξεστομηθούν; Πώς βουίζουν σαν σφύριγμα στ\' αυτιά του συνομιλητή; Τι κακό κι αυτό σε άλλη συχνότητα το στόμα να εκπέμπει κι άλλη να δέχεται το αυτί. Δε βαριέσαι, με τον καιρό το έμαθα κι αυτό για τις συχνότητές τους τις κουφές να μην πολυσκοτίζομαι. Μόνο με σένα το παράπονο με παίρνει που ακόμα δεν κατάφερες τα χείλη μου να ξέρεις να διαβάζεις.