Το "Είναι" είναι ένα πρότζεκτ ποίησης για τη ζωή - αυτή που ελλειπτικά κι ατελώς καταλαβαίνουμε. Πώς ζούμε μέσα στη φθορά μας;
Ο περιπατητής αυτού του βιβλίου κοιτάζει τη θλίψη, νιώθει τη μοναξιά, αποστρέφεται το μίσος. Ονειρεύεται φύση κι ηλεκτρισμό να συνυπάρχουν. Κοιτάζει τους ήχους, τις νύχτες, τα πρωινά. Πόσο ελεύθερος νιώθει. Κοιτάζει τους ανθρώπους - άνθρωποι είναι. Μέσα του κοιτάζει. Κάπου ενδιάμεσα το σώμα του υπάρχει. Μέσα στις ελλείψεις του υπάρχει. Κάπου που τόσο επιθυμεί.
Το "Είναι" είναι ένα πρότζεκτ σημείων του χώρου για τη ζωή που συμβαίνει ταυτόχρονα. Οι λέξεις του βιβλίου υπάρχουν σπασμένες στα γράμματά τους, απλώνονται στις σελίδες των ποιημάτων σαν σημεία του χώρου και γίνονται μια ευκαιρία ταυτόχρονης ενδοσκόπησης - ένα νέο είδος διαλογισμού που φέρνει στο μυαλό την αποτύπωση του πολύχρωμου πλανήτη πάνω σε εφήμερους χάρτες και ψυχεδελικές εικόνες.

έτσι στροβιλίζομαι

ένα
σώμα
φθαρτό

μια κάποια γλώσσα μόνο γράφω
αυτή που είμαι και υπάρχω