Η Μπεθ, που έχει χωρίσει πρόσφατα, ζει με την οκτάχρονη κόρη της Κάρμελ. Μια επίσκεψή τους όμως σε ένα φεστιβάλ αφήγησης θα φέρει τα πάνω κάτω στις ζωές τους. Ο χειρότερος φόβος κάθε γονιού θα πραγματοποιηθεί. Η Κάρμελ θα ακολουθήσει έναν ηλικιωμένο κύριο που νομίζει για παππού της. Οι αρχές κινητοποιούνται, αλλά παράλληλα και η μητέρα της κάνει τις δικές της έρευνες. Η ζωή της Κάρμελ αλλάζει και κάνει προσπάθειες να μην ξεχάσει ποιά είναι και ποιοί είναι οι γονείς της. Οι περιγραφές μάνας και κόρης εναλλάσσονται και η γραφή είναι ωραία και καθηλωτική.

Η Kate Hamer στο πρώτο της μυθιστόρημα «Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό» καταφέρνει να δώσει ένα άρτια δομημένο ψυχολογικό θρίλερ για ένα κοριτσάκι οχτώ ετών που εξαφανίζεται όταν πηγαίνει με τη μητέρα του σε ένα τοπικό φεστιβάλ αφήγησης.

Η Μπεθ, μητέρα της Κάρμελ, είναι μια μαμά που μεγαλώνει μόνη της την κόρη της στο Νόρφλοκ της Αγγλίας όταν ο πατέρας της τους εγκαταλείπει για μια άλλη γυναίκα. Παλεύει μόνη της να τα φέρει βόλτα χωρίς να λείψει τίποτα από τη μικρή της κόρη και οι δυο τους είναι τόσο δεμένες που φαντάζουν προέκταση η μία της άλλης. Παρόλα αυτά, η Κάρμελ, είναι ένα ξεχωριστό παιδί, πανέξυπνη και αεικίνητη και της αρέσει ορισμένες φορές να απομονώνεται για λίγο με τον εαυτό της και να «εξαφανίζεται» από τα μάτια των άλλων. Όταν πάνε σε ένα φεστιβάλ αφήγησης η μικρή θα κρυφτεί κάτω από ένα πάγκο με βιβλία ξεφυλλίζοντας ένα που της τράβηξε το ενδιαφέρον χωρίς να καταλάβει ότι ο χρόνος κυλάει και φεύγει σαν νερό. Όταν γυρνάει πίσω από τον κόσμο της φαντασίας η μαμά της δεν είναι εκεί όπου την έχει αφήσει και με αγωνία στα μάτια της ψάχνει να τη βρει. Ξαφνικά εμφανίζεται ένας άντρας που της λέει ότι είναι ο παππούς της, τον οποίο δεν έχει δει ποτέ στη ζωή της, και λέγοντας της ένα ψέμα που φαντάζει τόσο αληθινό στα παιδικά της μάτια πείθεται να τον ακολουθήσει.

Η Kate Hamer καταφέρνει να διεισδύσει στο μυαλό και της μητέρας και του παιδιού και να ξετυλίξει την ιστορία τους μέσα από μικρές αναμνήσεις που εμφανίζονται σε κάθε κεφάλαιο που περνάει και να κρατήσει καλά δεμένη την ροή και την πλοκή του βιβλίου της ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους. Τον κόσμο της μάνας και τον κόσμο της κόρης. Οι σκέψεις της μικρής Κάρμελ σε κάνουν να ανατριχιάσεις και να σκεφτείς κι εσύ με τη σειρά σου πόσο ώριμο μπορεί να γίνει ξαφνικά ένα παιδάκι όταν βρεθεί σε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση. Όσο ώριμο κι αν φαντάζει όμως δεν παύει να είναι ένα παιδί που φοβάται, αγωνιά, αγχώνεται, κάνει πείσματα, ξεχνιέται και παλεύει να προσαρμοστεί σε μια νέα κατάσταση που δεν τη διάλεξε αλλά της την έχουν επιβάλλει. Οι δεσμοί που την κρατούν αιχμάλωτη αυτής της κατάστασης φαντάζουν αδιάσπαστοι και η ίδια αγωνίζεται καθημερινά να τους διαρρήξει για να επιστρέψει στην παλιά της ζωή και στην αγκαλιά της μητέρας της. Η μητέρα της από την άλλη, ένα φάντασμα του εαυτού της, παλεύει με μια καθημερινότητα χωρίς την κόρη της στο πλευρό της αλλά χωρίς να σβήσει ποτέ η σπίθα της ελπίδας από μέσα της. Και όλα αυτά τα συναισθήματα αποτυπώνονται με τόση ευκολία πάνω στο χαρτί που ίσως τελικά αυτός να είναι ο άσος στο μανίκι της συγγραφέως. Η γραφή της Hamer είναι απίστευτα ρεαλιστική αλλά και τόσο γλαφυρή που δεν κουράζει τον αναγνώστη και η αφήγηση τρέχει γρήγορα και άνετα. Ένα βιβλίο που όταν το ξεκινήσεις δεν θέλεις να το κλείσεις αν δεν φτάσεις στο τέλος του και στην κάθαρση της ίδιας σου της ψυχής.

Περισσότερα στο booktalesgr.wordpress.com