Ο αστυνόμος Χρήστος Καπετάνος εργάζεται στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Ευβοίας, μένει στη Χαλκίδα και είναι διαζευγμένος. Έξι μήνες μετά από μια πολύκροτη υπόθεση που τον έβαλε σχεδόν σε απομόνωση, τον καλούν πίσω στην ενεργό υπηρεσία: ένας ψαράς ανακαλύπτει το πτώμα ενός 14χρονου κοριτσιού και το παραδίδει στην αστυνομία. Ποιος σκότωσε αυτό το κορίτσι και γιατί;

Το αστυνομικό μυθιστόρημα του πρωτοεμφανιζόμενου κυρίου Δημήτρη Σίμου είναι πολυεπίπεδο, ανατρεπτικό και ανατέμνει με οξυδέρκεια τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας. Η γραφή είναι ρεαλιστική, με σωστούς και αληθινούς χαρακτήρες ενώ η δράση που εκτυλίσσεται σταδιακά σε όλο το νησί της Εύβοιας δίνει μια φρεσκάδα και μια διαφορετικότητα στο κείμενο. Παρακολουθούσα με αγωνία την εξέλιξη της υπόθεσης, η οποία βασίζεται σε κάποια ευρήματα που εμφανίζονταν στην πορεία και όχι πολύ συχνά για να πεις ότι ήθελες να γυρίζεις με φρενήρη ρυθμό τις σελίδες. Αυτή όμως η τεχνική έδωσε το περιθώριο στον συγγραφέα να βοηθήσει τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα τους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν, να του εξηγήσει μέσα από τα ίδια τα γεγονότα τις κοινωνικές και οικογενειακές καταστάσεις που επηρέασαν τους ήρωες και δικαιολογούν απόλυτα τις πράξεις και τις αντιδράσεις τους.

Ένα δύσκολο χαρακτηριστικό γνώρισμα σε ένα μυθιστόρημα είναι η πολυεπίπεδη δράση, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην καταφέρει αυτός που διαβάζει το βιβλίο να παρακολουθήσει την πορεία της ιστορίας και την εξέλιξη του μύθου. Εδώ όμως που έχουμε τρεις διαφορετικές ιστορίες, η δομή είναι σφιχτή, υποβοηθείται μέσα από τον σαφή διαχωρισμό των κεφαλαίων και από τους κινητήριους μοχλούς που εκκινούν κάθε φορά τα διαφορετικά κομμάτια του παζλ. Ήμουν σε θέση να παρακολουθήσω από την αρχή ως το τέλος και τα τρία περιστατικά: την ιστορία της οικογένειας που ζούσε στο Αλιβέρι τη δεκεατία του 1970 και είχε σοβαρά προβλήματα συνεκτικών δεσμών, την υπόθεση που κλήθηκε να λύσει ο αστυνόμος Καπετάνος μαζί με τις προσπάθειες που έκανε για να βοηθήσει ψυχολογικά τη μικρή του κόρη να αντιμετωπίσει σωστά το διαζύγιο των γονιών της και την υπόθεση που εξανάγκασε τον αστυνόμο να μπει στο μάτι του κυκλώνα και να απομακρυνθεί για λίγο από το Σώμα.

Άλλο ένα θετικό χαρακτηριστικό είναι και ο τίτλος, μιας που βατράχια θέλουν να αποκαλούνται ορισμένοι ταπεινοί άνθρωποι που προτιμούν να περνούν απαρατήρητοι από τη ζωή, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς να τους ενοχλούν και να ενοχλούνται. Πώς λοιπόν αλλιώς, πιο ταιριαστά, θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει έναν έφηβο που ξεφεύγει από τη γνωστή ρότα της επαναστατικότητας, μιας και σε αυτήν την ηλικία ο κόσμος δε σου αρέσει και θες να τον αλλάξεις και νομίζεις πως έχεις τη δυνατότητα; Ταυτόχρονα, υπάρχουν και εκείνοι οι έφηβοι που κάνουν εσωτερικές επαναστάσεις και χρειάζονται την κατάλληλη καθοδήγηση, πριν κάνουν κακό στον εαυτό τους. Αυτό το μυθιστόρημα λοιπόν είναι αφιερωμένο στα βατράχια που πηδούν από νούφαρο σε νούφαρο στο τελματωμένο έλος της ζωής τους.

Η ιστορία που εκτυλίσσεται τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 μου άρεσε περισσότερο γιατί κούμπωσε με έναν ανατρεπτικό τρόπο στον κορμό της βασικής υπόθεσης και μου έδωσε να καταλάβω πως ο κύριος Σίμος έχει το μυαλό και τις δυνατόητες να χαράζει δικά του μονοπάτια στην αστυνομική πλοκή. Ο Δημήτρης μένει με τη μητριά του μετά τον θάνατο του πατέρα του στην εξορία και προσπαθεί να αντιμετωπίζει τις αδικίες που του χαρίζει απλόχερα αυτή η γυναίκα, ειδικά όταν την ίδια στιγμή η κόρη της είναι η βασίλισσα στη ζωή της. Τι θα συμβεί λοιπόν ανάμεσα σε αυτά τα δυο παιδιά που βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικές θέσεις ισχύος όμως πρέπει να συμβιώσουν και να μεγαλώσουν μαζί; Τι αποφάσεις θα πάρει η μάνα για την προσωπική της ζωή και πώς αυτές θα επηρεάσουν την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του «μπάσταρδου» και του παιδιού της;

«Τα βατράχια» είναι ένα βιβλίο για τους επαναστατημένους εφήβους, για τη σάπια κοινωνία που μαστίζεται από εκδουλεύσεις, χρηματισμό, εκβιασμούς, για την αγία ελληνική οικογένεια που πιο πολύ νοιάζεται να καθαρίσει τα σπασμένα παρά να αποφύγει να κάνει τη ζημιά. Πρόκεται για ένα καλοδουλεμένο, στρωτά απλωμένο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα με συναρπαστική εξέλιξη και άφθονη δράση. Κρίμα που και αυτό το βιβλίο των εκδόσεων Όστρια είναι γεμάτο από τυπογραφικά, ορθογραφικά και συντακτικά λάθη.

Ένα υπέροχο βιβλίο από έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα!Η γραφή του είναι απλή και σε βοηθάει να σχηματίσεις εικόνες πολύ εύκολα μέσα από την αφήγηση.Επιλέγει να αφηγηθεί 2 ιστορίες παράλληλα και να δώσει τη λύση με έναν απροσδόκητο τρόπο στο τέλος του βιβλίου!Αν θέλεις μια ιστορία γεμάτη σασπένς,δράση και ανατροπές αυτό είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσεις!Περιμένω το επόμενο!

Ένας άγνωστος σε μένα συγγραφέας μπήκε στις επιλογές μου για φέτος και μάλιστα κατά τύχη. Αν και ο τίτλος του βιβλίου δεν με τράβηξε από την αρχή ώστε να προβώ στην αγορά του η συνέχεια ήταν διαφορετική. Από τα λίγα και καλά ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα που διαβάζω. Εξαιρετική η ιστορία που τα έχει όλα, δράση, μυστήριο, ανατροπές, αποκαλύψεις και σασπένς μέχρι τέλους. Ενα συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα με φόντο την Χαλκίδα. Εξαιρετική η γραφή του Δημήτρη Σίμου, που σίγουρα περιμένω να διαβάσω το επόμενο συγγραφικό του βήμα.