Το πρώτο ρίγος της "Θάλασσας" με διαπέρασε τον Ιούλιο του 1997 σε μια εξοχή της ΒΔ Πελοποννήσου. Ενσωμάτωσα εκεί τις σημειώσεις που είχα κρατήσει παλιότερα για ένα ποίημα με θέμα το χρόνο: σύντομα, είδα το κείμενο να προσλαμβάνει τη μορφή ενός αυτόνομου, μεγάλου σε μήκος έργου και, σαν τέτοιο, το επεξεργάστηκα τον επόμενο μήνα στη Σύρο. Επέστρεψα σ\' αυτό το νανούρισμα της παράκτιας αϋπνίας, στην παράξενη αυτή βαρκαρόλα, το Δεκέμβρη του 1998, στην Αθήνα, επιχειρώντας την ψύχραιμη λείανση μιας τελικής εκδοχής, φέρνοντας έτσι λίγο απ\' το καλοκαίρι της αρχικής ιδέας στη νύχτα του χειμώνα, σ\' εκείνες τις "μακρύτερες εβδομάδες του χρόνου" για τις οποίες μιλάει ο Καρούζος. Εξακολούθησα να δουλεύω το κείμενο, έστω και νοερά, μέχρι λίγο πριν απ\' αυτήν ακριβώς τη στιγμή, όπου κι αν είναι τώρα η Στιγμή, όπου κι αν ταξιδεύει.