Μια φορά κι έναν καιρό, ήρθε στον κόσμο ένα πανέμορφο κορίτσι, που η μητέρα του το ονόμασε Ηλιογέννητη.

Το κορίτσι μεγάλωσε κι άρχισε να βοηθά τη μητέρα του στις καθημερινές δουλειές.

Την πρώτη μέρα του Μάρτη η Ηλιογέννητη πήγε στο δάσος να μαζέψει φρούτα και καρπούς. Αφού τελείωσε κι ετοιμαζόταν να φύγει, ξαφνικά, μια βροντερή κι απόκοσμη φωνή την καθήλωσε στη θέση της και μια θερμή πνοή τής φλόγισε το πρόσωπο: "Ηλιογέννητη, εγώ είμαι, ο Ήλιος. Να πεις στη μάνα σου πως ξέχασε την υπόσχεσή της. Αν βροντήξω και αν λάμψω, την καρδούλα της θα κάψω".

Το κορίτσι περίμενε να σβήσει ο αντίλαλος και, αφού σηκώθηκε με επιφύλαξη, τράβηξε γρήγορα για το σπίτι...