Η καθορισμένη άρνηση είναι μια δομικά τραγική, μια μόνιμα τραγική κατάσταση. Πρόκειται στην ουσία για την εναγώνια αναζήτηση του ανέφικτου, μέσα στη σύγχρονη κατάρρευση των πάντων, του πολιτισμού, του συστήματος... κάθε αξίας. Η τραγικότητα του ανθρώπου είναι τέτοια πλέον μέσα στην αναζήτηση της ουσίας της ύπαρξης σήμερα, που μόνο με την καθορισμένη άρνηση θα αποκτήσει νόημα.

Το τραγικό παιχνίδι του ανθρώπου για την επιβίωση και την ύπαρξη είναι η μόνη υπαρκτή κατάσταση, μέσα σ’ έναν κόσμο περισσότερο από ποτέ αλλοτριωμένο, αλλοτριωτικό και παράλογο. Έτσι μέσα στο σύγχρονο μαύρο ψυχοπνευματικό και διανοητικό περιβάλλον, μόνο η μπεκετική αγάπη και η συμπάθεια για τους κλωσάρ μένει, εν μέσω προσκυνημένων, διαμεσολαβημένων, υποταγμένων... Πρόκειται όμως πλέον για πραγματικό παιχνίδι; Υπάρχουν πραγματικοί πλέον παίκτες;