Το καλοκαίρι του 1936 ο φασιστικός στρατός του Φράνκο βρισκόταν σε απελπιστική κατάσταση. Οι δημοκρατικοί καταλάμβαναν τον Ιούλιο τις ζώνες με τη μεγαλύτερη βιομηχανική ανάπτυξη, τον μεγαλύτερο πλούτο και με τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα στην Ισπανία. Ο ισπανικός λαός νικούσε στους δρόμους και καταλάμβανε στρατόπεδα σε μικρές και μεγάλες πόλεις, επιδεικνύοντας μεγάλο ηρωισμό.

Πώς χάθηκε, λοιπόν, η Ισπανική Επανάσταση; Ποιες ήταν οι αιτίες της ήττας; Ήταν τα πολιτικά ή τα στρατιωτικά λάθη που έκριναν την έκβαση του πολέμου; Τα στρατιωτικά λάθη ήταν μόνο απόρροια επιχειρησιακής ανικανότητας ή και συγκεκριμένων πολιτικών στρατηγικών και τακτικών; Υπό ποιες προϋποθέσεις η σύγκρουση με τους φασίστες θα είχε αίσια έκβαση;

Ο Αβραάμ Γκιγέν, πολεμιστής και ο ίδιος στις μάχες εναντίον του Φράνκο, αναλύει τις αιτίες της ήττας των δημοκρατικών από στρατιωτική πλευρά, δίνοντας μια πλήρη εικόνα από κάθε ξεχωριστό μέτωπο του πολέμου, συνδέοντας όμως τα λάθη στα πεδία των μαχών με τα λάθη και τα αντικρουόμενα συμφέροντα στο πεδίο της πολιτικής.

Η ήττα, τελικώς, δεν ήταν πρωτίστως ή μόνο στρατιωτική· ήταν αποτέλεσμα μιας αδυσώπητης πολιτικής μάχης για μια εξουσία που, από ένα σημείο και μετά, δεν εδραζόταν πουθενά.