Η "Τελευταία Λέξη" μιλά για την ιστορική κατάσταση των πολιτισμικών περιφερειών, ιδωμένη μέσα από την ιδιαίτερη οπτική της Μέσα Μάνης...

Παρακολουθεί την πολιτισμική απόκριση των γυναικών στον ιστορικό κατακερματισμό, καθώς συνυφαίνουν πολύμορφες κοινωνικές πρακτικές: το ονείρεμα, τον αυτοσχεδιασμό μοιρολογιών, τη φροντίδα και καλλιέργεια ελαιοδένδρων, την ταφή και εκταφή νεκρών και την ιστορική εγγραφή συναισθημάτων και αισθήσεων πάνω σε ένα τοπίο προσώπων, πραγμάτων και τόπων. Αυτές οι πρακτικές συνθέτουν την ποιητική (poetics) της περιφέρειας. Εδώ η ποιητική επικοινωνεί με την ελληνική έννοια της ποίησης, που σημαίνει τόσο την υλική κατασκευή όσο και τη φαντασία.

Γιατί η ποιητική της περιφέρειας έχει να κάνει πάντοτε με τη φαντασιακή διάσταση υλικών κόσμων, πραγμάτων και προσώπων που γίνονται και ξεγίνονται...