Η ατμόσφαιρα είναι θολή και γκρίζα από τον καπνό της πυρίτιδας. Σε ένα από τα πλουσιότερα προάστια της Στοκχόλμης, κάποιος ανοίγει πυρ εναντίον των σπουδαστών μιας σχολής. Όλοι έχουν πέσει νεκροί από σφαίρες, εκτός από τη Μάγια, που συλλαμβάνεται για υποκίνηση, άμεση συνέργεια και ανθρωποκτονία. Ο Σεμπάστιαν και η Μάγια, μεταφέροντας μια τσάντα με όπλα και μια δεύτερη με έναν εκρηκτικό μηχανισμό, πήγαν στο σχολείο με σκοπό να σκοτώσουν όσο περισσότερο κόσμο γινόταν. Οι σκοτωμοί έλαβαν τέλος όταν πέθανε ο Σεμπάστιαν. Θα έπρεπε να ήταν κι εκείνη νεκρή, αλλά δεν ήταν... Εννέα μήνες μετά, η Μάγια κάθεται έξω από τη δικαστική αίθουσα, περιμένοντας την ετυμηγορία. Αισθάνεται δειλή που πέρασε όλο αυτό το διάστημα στη φυλακή, περιμένοντας τη δίκη της, και αναρωτιέται... Τι έκανα, τελικά, και όλοι με θεωρούν στυγνή δολοφόνο; Ή μάλλον τι δεν μπόρεσα να κάνω και κατέληξα εδώ;