Στην ψυχή της Ελπίδας υπήρχε πάντα η θεωρία των άκρων. Ή θα το κάνω σωστά ή δεν θα το κάνω καθόλου...

Κι όλο αυτό το μεγάλο παραμύθι το ονόμαζε ζωή!

Μπλέχτηκαν, βλέπεις, το πάθος, η ανάγκη, ο μύθος, η κατάρα και ο έρωτας κι έγιναν όλα ένα ολόγιομο φεγγάρι να καθρεφτίζεται η ψυχή της κάθε φορά που η ζωή τής τα έφερνε διαφορετικά απ\' ό,τι περίμενε!

Δυνατός κι επίμονος άνθρωπος η Ελπίδα... Μήπως κι εσύ είσαι σαν αυτήν; Μήπως υπάρχεις κι εσύ τελικά στην ατελείωτη "Αναμονή" της ζωής;

"Μα ποιος να με καταλάβει εμένα;"... και οι απαντήσεις δόθηκαν... μ\' έναν μοναδικά μαγικό τρόπο!