Η οικογένεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, το βασικό συστατικό που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού, καθώς και στην πορεία που θα ακολουθήσει στη ζωή του αργότερα. Είναι όμως απόλυτο αυτό; Ισχύει πάντα;

Δυο αδερφές, η Αμαρυλλίς και η Μελίνα, μεγαλώνουν μέσα σε μια οικογένεια, όπου η αγάπη ξεχειλίζει, από κάθε πράξη, ματιά, άγγιγμα, λέξη. Δυο προσωπικότητες τόσο διαφορετικές και αντίθετες, όπως η μέρα και η νύχτα.

Η Αμαρυλλίς είναι σκληρή, απρόσιτη, εκδικητική. Η Μελίνα από την άλλη είναι γλυκιά, καλοσυνάτη, πρόσχαρη, γεμάτη αγάπη και συμπόνια, ήρεμη, γαλήνια. Η αγάπη όμως που τρέφει η μια για την άλλη είναι κάτι μοναδικό, το δέσιμό τους ξεχωριστό. Καθώς η ζωή τους κυλά, γνωρίζουμε τις δυο αυτές κοπέλες μέσα από τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους. Όλα στη ζωή τους βαίνουν σχετικά καλά, ώσπου ένα τραγικό γεγονός θα σταθεί η αιτία για να ανατραπούν τα πάντα. Μια σειρά από πράξεις και καταστάσεις ξεκινά που στο διάβα της μόνο ανείπωτο πόνο και θάνατο σκορπά…

Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ με πρωτότυπο αλλά παράλληλα δύσκολο θέμα που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και την αγωνία του αναγνώστη μέχρι και το τέλος, το οποίο είναι άκρως απρόσμενο και ανατρεπτικό. Γραμμένο σε απλή γλώσσα, ωμή αρκετές φορές, πλούσια όμως σε εικόνες, συναισθήματα και μηνύματα. Μηνύματα που φωνάζουν δυνατά, που θέλουν να ακουστούν και να περαστούν σε νου και συνειδήσεις.

Οι γονείς δεν πρέπει να κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους όταν το παιδί τους έχει κάποιο πρόβλημα. Με το να το παραβλέψουν δεν θα επιλυθεί από μόνο του. Πρέπει να αναζητήσουν λύσεις και να αποταθούν σε ειδικούς, να ζητήσουν βοήθεια. Δεν είναι κακό, ούτε ντροπή. Το όποιο πρόβλημα όταν εντοπιστεί στα αρχικά του στάδια είναι πολύ πιο εύκολο και πιθανό να εξαλειφθεί. Δεν πρέπει να το αφήνουν να διογκωθεί.

Ένα βιβλίο που σε παρασύρει. Παίρνεις βαθιά ανάσα και κάνεις κατάδυση στα πιο σκοτεινά και απόκρυφα μονοπάτια της ψυχής και του μυαλού. Εκεί όλα ακροβατούν πάνω σε μια λεπτή κλωστή. Τρέλα και λογική. Καλό και κακό. Σωστό και λάθος. Αγάπη και μίσος. Σκοτάδι και φως. Συγχώρεση και εκδίκηση. Πού αρχίζει το ένα και πού τελειώνει το άλλο; Η διαχωριστική γραμμή είναι αόρατη.

Και να θυμάστε: Τα πιο επικίνδυνα παιχνίδια είναι αυτά που παίζει το μυαλό. Δεν έχουν όρια. Δεν έχουν κανόνες, απαγορεύσεις ή φραγμούς.

Θερμά συγχαρητήρια Μάριε!!

** Η ζωή μπορεί να είναι σκληρή, αλλά πάντα στο τέλος σε δικαιώνει. Κανένας θεός δε βάζει κανέναν άνθρωπο σε δοκιμασίες που δεν μπορεί να τις αντέξει! Ο νικητής στο τέλος κερδίζει τη μεγαλύτερη ανταμοιβή που θα μπορούσε ποτέ να λάβει ένας άνθρωπος. Την ψυχή του! (σελίδα 113)

ΜΕΣΟ ... ΤΕΧΝΗΣ!! Λίτσα Κοντογιάννη

Μια εξαιρετική γραφή, που σε μαγεύει και σε παρασέρνει. Πολύ καλογραμμένο ψυχολογικό θρίλερ που κρατάει τον αναγνώστη μέχρι το τέλος. Δεν θέλει να το αφήσει από τα χέρια του, μέχρι να μάθει, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά.

Πόσο πραγματικά περίπλοκος είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, τι είδους παιχνίδια μπορεί να μας παίζει, πόσο απέχει η λογική από τη τρέλα; Πόσο καλός ή κακός μπορεί να είναι ο άνθρωπος; Μπορεί να γίνει συνειδητή επιλογή ή η ζυγαριά γέρνει πάντα προς τη μια ή την άλλη μεριά κι έτσι καταφέρνει να μας κυριεύσει αντίστοιχα το καλό ή το κακό χωρίς να υπάρχει ελπίδα για κάτι άλλο; Η αγάπη της οικογένειας σε τέτοιου είδους περιπτώσεις φτάνει άραγε ή μήπως όχι; Μήπως χρειάζεται σε τέτοιες καταστάσεις μια πιο εξειδικευμένη βοήθεια;

Αυτές οι ερωτήσεις μας γεννούνται καθώς διαβάζουμε το μυθιστόρημα αυτό, και με αυτές τις αντικρουόμενες καταστάσεις καταπιάνεται ο συγγραφέας και σε αυτό το ύφος διαδραματίζεται η όλη ιστορία.

Έτσι βλέπουμε την ηρωίδα του μυθιστορήματος να βαδίζει σε φωτεινά μονοπάτια και ξαφνικά να σκοτεινιάζουν όλα και να γεμίζει θλίψη. Παλεύει να ξεφύγει από κάτι που την περνάει στη αντίπερα όχθη ενώ ταυτόχρονα δεν μπορεί να κατανοήσει τι ακριβώς είναι αυτό που της συμβαίνει.

Ο συγγραφέας δεν τσιγκουνεύεται σε αυτό του πόνημα τις αντιθέσεις, καταφέρνοντας να τις συνδυάσει κιόλας κι έτσι κατορθώνει να κρατάει κατά κάποιον τρόπο τις ισορροπίες. Αρχής γενομένης από τις δύο αδελφές της ιστορίας που είναι εντελώς διαφορετικές, και μέσα από τις αναμνήσεις τους προσπαθεί να λύσει τους γρίφους της ιστορίας. Μπορεί κανείς ολοκάθαρα να δει στο μυθιστόρημα εντάσεις και ηρεμία, αγριότητα και ρομαντισμό, μίσος και αγάπη, τρέλα και λογική, καλό και κακό. Με πρωτοφανή ωμότητα καταφέρνει και περιγράφει σκηνές βίας, δεν στερείται σε εντάσεις, ανατροπές, και στο τέλος καταφέρνει να μας αιφνιδιάσει, να μας καθηλώσει.

Παρ’ όλο που πρόκειται για μια ιστορία που διαδραματίζεται στη σφαίρα του φανταστικού, πατάει πολύ καλά στη πραγματικότητα.

Η γνώμη μου: αράξτε στη πολυθρόνα σας και απολαύστε το βιβλίο. Ο Μάριος Καρακατσάνης έχει ακόμα πολλά ενδιαφέροντα να δώσει.

Το Βιβλίο Άμυ του Μάριου Καρακατσάνη το διάβασα για πρώτη φορά στην πρώτη του έκδοση απο τις Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία. Το βιβλίο τότε μου άρεσε πάρα πολύ. Η Ελάχιστη όμως έως καθόλου επιμέλεια και τα πολλά ορθογραφικά λάθη με είχαν κουράσει. Έτσι όταν είδα πως το βιβλίο επανεκδόθηκε από τις Εκδόσεις Λιβάνη θέλησα να το ξαναδιαβάσω, γιατί ήμουν σχεδόν σίγουρη πως με μια σωστή και προσεγμένη έκδοση, το κείμενο θα έπαιρνε άλλη αξία στο μυαλό και στην σκέψη μου. Και όντως ξαναδιαβάζοντας το βιβλίο μπόρεσα να συλλέξω και να εντοπίσω πράγματα που δεν τα είχα δει όταν το είχα πρωτοδιαβάσει. Πραγματικά το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί και κυρίως μπορεί να διαβαστεί απο όλους ανεξαιρέτως τους αναγνώστες. Γιατί είναι γραμμένο σε απλή γλώσσα, χωρίς περίτεχνα στοιχεία που μπορεί να μπερδέψουν. Αλλά ταυτόχρονα δεν στερείτε συναισθημάτων εικόνων και μηνυμάτων. Για όσους θέλετε να κάνετε μια βουτιά στα άδυτα της ψυχής και στα αδιευκρίνιστα όρια του μυαλού ,σας καλώ να το αναζητήσετε και να το ανακαλύψετε. Θα συναντήσετε ένα ιδιαίτερο βιβλίο που είναι όμως προσιτό σε μεγάλη μερίδα αναγνωστών. Κατορθώνει να περικλείσει στις σελίδες του. Την φαντασία, αλλά και την πραγματικότητα. Τον τρόμο αλλά όχι τον τρόμο που θα σε οδηγήσει να αφήσεις το βιβλίο, αλλά τον τρόμο που θα νιώσεις αντιλαμβανόμενος στο πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να μετατρέψει το κακό σε καλό και το καλό σε κακό. Μια διαρκής ακροβασία ανάμεσα στην λογική και στην τρέλα. Στο φώς και στο σκοτάδι.. Στην συμπάθεια και στον αποτροπιασμό θα έλεγα εγώ. Πάμε να γνωρίσουμε απο κοντά την Άμυ...Το βιβλίο θα το χαρακτήριζα ένα ψυχολογικό θρίλερ που εστιάζει στην καταγραφή χαρακτήρων και χαρακτηριστικών της ψυχοσύνθεσης τους, με σκοπό να δικαιολογήσει ή να ρίξει φως στην διαδικασία των πράξεων τους. Γιατί πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν. Γιατί τις περισσότερες φορές αυτό που νομίζουμε ότι διαβάζουμε εύκολα μέσα στα μάτια του άλλου είναι απλά η έντονη επιθυμία του να μας κρύψει την αλήθεια της ψυχής του. Για να μην εκτεθεί και για να μην πληγωθεί.Δυο αδερφές Η Μελίνα και η Αμαρυλλίς, μεγαλωμένες στο ίδιο οικογενειακό περιβάλλον. Απο δυο εξαιρετικούς γονείς που αποπνέουν αγάπη και φροντίδα για τα δυο κορίτσια τους. Και όμως οι δυο προσωπικότητες των δυο αδερφών κτίζονται γεμάτες αντιθέσεις, και έντονα διαφορετικά στοιχεία.΄Η Μελίνα υπάκουη, καλοπροαίρετη, γεμάτη κατανόηση. Μια ήρεμη και γαλήνια ψυχή.Η Αμαρυλλίς ακριβώς το αντίθετο. Σκληρή, απρόσιτη, επιφυλακτική, εκδικητική. Μια ανταριασμένη ψυχή που έχει μάθει να διεκδικεί και να ξεχωρίζει.Εκεί όπου η Μελίνα συγχωρούσε η Αμαρυλλίς εκδικούνταν. Δυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μα συνάμα τόσο μοναδικοί. Αγαπημένες και δεμένες μεταξύ τους με τις αντιθέσεις να τονίζουν την διαφορετικότητα τους, αλλά την αγάπη τους να υπερισχύει σε κάθε βήμα και πράξη τους για να τις κρατάει με ένα δέσιμο ξεχωριστό.Και καθώς μαθαίνουμε για το πώς μεγάλωσαν τα δυο κορίτσια. Καθώς εστιάζουμε σε κάποια βιώματα τους, παρατηρούμε τις συμπεριφορές να αλλάζουν, να μεταστρέφονται με τρόπο που καθιστά την ανάγνωση ελκυστική και προσπαθούμε να κατανοήσουμε τους λόγους αυτής της αλλαγής που πολλές φορές παίρνει δραματικές διαστάσεις. Το μυαλό μας ταξιδεύει μαζί με τους ήρωες σε ένα περίεργο συνονθύλευμα αναμνήσεων και ψάχνουμε να βρούμε τις ρίζες όλων των συναισθημάτων που κτίζουν μια προσωπικότητα και που έχουν αρχή και βάση στα παιδικά βιώματα του καθένα. Ο συγγραφέας Μάριος Καρακατσάνης με τρόπο προσιτό και άμεσο, με λόγο βατό και εύστοχο αγγίζει τις χαραμάδες του νου και σκιαγραφεί την εξέλιξη της αντίληψης που μπορεί να έχει ένα μυαλό όταν μεταφράζει τα ερεθίσματα που δέχεται με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Με έναν τρόπο που έχει αλλοιωθεί απο τα έντονα συναισθήματα.Τα γεγονότα που παρακολουθούμε μέσα απο την ζωή των δύο κοριτσιών, οδηγούνται απο ανεξέλεγκτες καθοδηγούμενες πράξεις. Οι σκέψεις ελέγχονται απο τα βιώματα που έχουν ριζώσει βαθιά και έχουν αποδώσει διαφορετικές εκδοχές μέσα σε ένα μυαλό που πλέον το ορίζει ο παραλογισμός και μια άλλη σκοτεινή αίσθηση.Παίζοντας με την ψυχολογία του αναγνώστη, ανοίγοντας ρήγματα στο μυαλό και στην σκέψη του, για να τον οδηγήσει σιγά σιγά σε μια αλήθεια που ανατρέπει τα πάντα. Σκέψεις, ουσία, πραγματικότητα. Και εκεί που έχεις αγαπήσει τους ήρωες, που έχεις δεθεί με την ιστορία τους ξάφνου η εικόνα αλλάζει μορφή, αλλάζει κατεύθυνση και φανερώνει κάτι εντελώς άλλο κάτι το διαφορετικό. Το συναίσθημα αμφιταλαντεύεται. Η οργή αυξομειώνεται, η λύπη και ένα αιωρούμενο γιατί αλλάζει ρυθμό κάθε φορά που ένα στοιχείο της ψυχοσύνθεσης του κεντρικού ήρωα φανερώνεται.Ένα τεράστιο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι οτι κατορθώνει αβίαστα να βγάλει από μέσα μας κρυμμένες επιθυμίες. Να βγάλει απο μέσα μας ένα αίσθημα δικαιοσύνης που είναι πέρα και πάνω από τον νόμο. Χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι άμεσα μπαίνεις σε ένα δίλημμα που στην αρχή το θεωρείς εύκολο, γρήγορα όμως διαπιστώνεις πως η αλήθεια δεν έχει πάντα το χρώμα που εσύ ορίζεις. Υπάρχουν και άλλες συντεταγμένες που χαράζουν την πραγματικότητα ενός άλλου ανθρώπου. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον ξεχωριστό και διαφορετικό ψυχισμό που κουβαλάει ο καθένας μας. Χωρίς να κάνει ερωτήσεις ο συγγραφέας ,κατορθώνει μέσα απο την εξέλιξη της ιστορίας του ,να θέτει ερωτήματα. Ερωτήματα που θα κληθεί να απαντήσει ο αναγνώστης για να μπορέσει να κατανοήσει συμπεριφορές και εξέλιξη καταστάσεων. Σιγά σιγά γίνεται αντιληπτή η μεθοδικότητα με την οποία αποκαλύπτεται η ρίζα του κακού, που δεν έγινε ορατή όταν έπρεπε. Που αγνοήθηκε όταν υπήρχε ο χρόνος να θεραπευτεί.Πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η οικογένεια όταν δεν αγαπάει απλά. Όταν βλέπει το πρόβλημα στα μάτια και δεν το ξορκίζει ή το τοποθετεί στην άκρη. Αλλά απαιτεί άμεση λύση. Μια λύση που δεν δόθηκε ποτέ στις σελίδες του βιβλίου. Γιατί μητρική και πατρική αγάπη δεν είναι μόνο η φροντίδα και το δέσιμο. Αλλά και να παραδεχτεί ο γονιός πως το παιδί του ίσως έχει πρόβλημα όταν δεί τα σημάδια και να προσπαθήσει να αποτανθεί σε κάποιον ειδικό χωρίς να ντραπεί ή να σκεπάσει το πρόβλημα. Γιατί στα εξειδικευμένα προβλήματα χρειάζονται εξειδικευμένες και άμεσες λύσεις που θα σταματήσουν το κακό και δεν θα το διαιωνίσουν και διογκώσουν.Ένα βιβλίο με πολλές κοινωνικές προεκτάσεις. Με πολλές ευαισθησίες και πολλές ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Με ένα τέλος ανατρεπτικό που για μένα άφησε μια αίσθηση πως θα μπορούσε να έχει και συνέχεια. Θα ήθελα για την ακρίβεια να έχει συνέχεια. Για να μπορέσω να βιώσω ξανά ,αλλιώς αυτή την φορά τον σκοτεινό χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας που θα έχει αναγεννηθεί μέσα απο την κατανόηση των ίδιων των πράξεων της.Θα τονίσω για άλλη μια φορά πως η συγκεκριμένη έκδοση είναι άψογη. Απο ορθογραφικό και συντακτικό έλεγχο. Με ένα υπέροχο εξώφυλλο στο χρώμα του πάγου, που υποδηλώνει την παγωμένη ψυχή, αλλά και τον χρόνο που έχει παγώσει απο τις πράξεις του κεντρικού ήρωα. Και με την επιλογή μιας υπέροχης γραμματοσειράς στα έντονα σημεία του βιβλίου, θα σας κάνει να βιώσετε μια αξέχαστη αναγνωστική και διδακτική εμπειρία.https://vivlionerga.blogspot.gr/2018/...