Έχει δημιουργηθεί εδώ και καιρό η εντύπωση ότι οι "μοντέρνοι" μας τεχνοκράτες της γλώσσας και της διδασκαλίας της, μας παραπλάνησαν (συμπεριλαμβανομένου και του υποφαινομένου, ο οποίος αισθάνεται την υποχρέωση να αναλάβη το μικρό έστω μέρος της ευθύνης που του αναλογεί), και φτάσαμε έτσι στο σημείο άνθρωποι σκεπτόμενοι και με ανθρωπιστική συνείδηση να υποστηρίζουν σε θέματα γλώσσας πράγματα που έρχονται καταφανώς σε αντίθεση με το συνολικό τους πιστεύω. Για την σύγχυση αυτή είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι οι νέοι γλωσσολόγοι, οι οποίοι, σ\' ό,τι αφορά στην γλωσσική διδασκαλία στο σχολείο, υπακούοντας σε μια λογική συμψηφισμού των μεταξύ τους διαφορών, παρουσιάζουν τις συγκρουόμενες μεταξύ τους απόψεις ως ένα ενιαίο σύνολο μη επιδεχομένων αντίρρηση θεσφάτων.