Η Εσπερινή Ουνία ήταν η θωρακισμένη Κιβωτός, μέσα στην οποία έλπιζαν οι ηγεμονίες να περάσουν μπόρες, κατακλυσμούς και κρίσεις. Όμως τις θεομηνίες τις είχαν κατασκευάσει οι ίδιες Ιεραρχίες που είχαν σχεδιάσει και την υποτιθέμενη διάσωση. Η χειροποίητη αλήθεια τους είχε τα ίδια αγνά συστατικά που είχαν και τα ψέματά τους.

Ένα φανταστικό αφήγημα το οποίο εστιάζει στην Εσπερινή Κιβωτό του Νο και στη Χώρα των Γκρεκόνων, ανασκάπτοντας το μεσαιωνικό τους παρόν και μέλλον (;).

Ένα παραμύθι, που έχει συνομιλήσει με ένα γνωστό-άγνωστο σύνολο ανθρώπων μέσω ραδιοφώνου. Σε δόσεις πεντάλεπτες, καθημερινές... Έτσι γεννήθηκε. Σε αμοιβαία σχέση με τους ανθρώπους που βρίσκονταν στην άλλη άκρη των ερτζιανών. Όχι απλώς σε αμοιβαία: καθοριστική σχέση. Αλλά και σε ευεργετική συνάρτηση με όσους και όσες ήταν επίσης στην οικεία πλευρά όχι στους δέκτες αλλά γύρω από τους πομπούς.