Μια σειρά από μικρές ιστορίες (που ενίοτε περιστρέφονται γύρω από ένα ποιητικό κέντρο), στιγμιότυπα καθημερινά ή και λιγότερο καθημερινά, με ήρωες επινοημένους αλλά αληθινούς...
Πρόσωπα που χάνονται ανάμεσα στον κόσμο και τον κόσμο τους, γιατί πέρα από τα χωρικά τους ύδατα ο δρόμος τους είναι στενός και κακοτράχαλος. Κι εκείνοι φοβούνται, απογοητεύονται, αγωνιούν, αλλά επίσης διεκδικούν κάποια απελευθερωτική διέξοδο στον αυτοσαρκασμό, στις αυταπάτες, ακόμα και στην αυτοκαταστροφή τους. Μόνο που, σε αντίθεση ίσως με τη σκληρή πραγματικότητα, στη σφαίρα της μυθοπλασίας υπάρχει πάντα η δυνατότητα να ξαναδούν το έργο εκ του μακρόθεν ή έστω εκ των υστέρων. Ενδεχομένως δε το έργο να (ξανα)γραφτεί τότε και μόνο όταν οι ίδιοι θα είναι πλέον σε θέση να το επαναδιαπραγματευτούν.

Οι μικρές ιστορίες διανθίζονται από σχέδια της ίδιας της συγγραφέα κι αποτελούν μαζί με το εικαστικό κομμάτι ένα ενιαίο σώμα έκφρασης.