Διαβάζω κλασικούς και μου σηκώνεται η τρίχα.

Όχι για την ποιότητα της γραφής τους, αλλά για το περιεχόμενο.

Ο Ταράς Μπούλμπα, ρώσος ουκρανός κοζάκος, μαζί με το στράτευμά του φεύγουν προς την Πολωνία γιατί θίχτηκε η θρησκεία τους και φυσικά ως γνήσιοι χριστιανοί ορθόδοξοι θα κάψουν χωριά και θα θερίσουν κεφάλια για να επικρατήσουν έναντι των μουσουλμάνων!

Οι Εβραίοι δεν είναι παρά κυνηγοί του χρήματος, δεν έχουν ιερό και όσιο και πάνε όπου μυριστουν λεφτά!

Αυτά και άλλα πολλά που δεν μας αρέσει πλέον να θυμόμαστε πως κάποτε γίνονταν και μαλιστα δεν λογοκρίνονται στη λογοτεχνία.

Τελικά τι προτιμάμε; Την πραγματικότητα ή το σαβουάρ φερ των ημερών μας;