Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
Το Βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μου
Λάθος χώρα
Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Κυκλοφορεί - Εκκρεμής εγγραφή
Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.
Σύνδεση Τώρα

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
27-01-2019 11:40
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Ανατρεπτικό, Γρήγορο
Κατά  
ΚΑΠΛΑΝΙ ΓΚΑΖΜΕΝΤ-ΛΑΘΟΣ ΧΩΡΑ-Εκδόσεις Επίκεντρο

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Τα τελευταία τρία χρόνια έχω διαβάσει αρκετά βιβλία για τη γείτονα χώρα, την Αλβανία, με αφορμή την έρευνα που είχα κάνει για τη συγγραφή του δικού μου βιβλίου «Στο κόκκινο τ’ ουρανού» που αφορά τη Β. Ήπειρο. Για όσα υπέφεραν οι Βορειοηπειρώτες από τον Εμβέρ Χότζα. Σίγουρα όμως δεν ήταν μόνο οι δικοί μας Βορειοηπειρώτες που υπέστησαν τα βασανιστήρια αλλά και οι Αλβανοί αντιφρονούντες. Δεν είχα διαβάσει όμως ένα βιβλίο σύγχρονου Αλβανού συγγραφέα για να γνωρίσω και την απέναντι πλευρά. Είχα γνωρίσει τη γείτονα χώρα μόνο από τον Ισμαήλ Κανταρέ. Το νέο βιβλίο του Καπλάνι Γκαζμέντ «Λάθος Χώρα» από τις εκδόσεις Επίκεντρο ήταν αρκετό για να καταλάβω τη ψυχολογία όλων αυτών που πληρώνουν το τίμημα το να μην ανήκουν σε καμιά χώρα παρά μόνο στον εαυτό τους. Πού δεν αντέχουν να τους περιορίζουν τα πρέπει και τα μη, που θέλουν να πετάξουν κόντρα σε όλα.

Το βιβλίο μιλά «για δυο αδέλφια, τον Καρλ και τον Φρεντερίκ από το Τερς της Αλβανίας: μια φανταστική κωμόπολη που κουβαλάει τα έντονα χνάρια της Βαλκανικής ιστορίας, από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι τις ημέρες μας. Ο πατέρας τους, ένας φανατικός σταλινικός που έχει βαφτίσει τους δυο γιους του προς τιμή του Μαρξ και Έγκελς, πεθαίνει και ο Καρλ επιστρέφει στο Τερς για την κηδεία. Ενώ ετοιμάζονται να θάψουν τον πατέρα τους, τα δυο αδέλφια «ξεθάβουν» απωθημένα και εκ διαμέτρου αντίθετες εκδοχές του παρελθόντος. Ο Καρλ είναι ο άσωτος γιος, ο μετανάστης που έγινε πολίτης του κόσμου. Ο Φρεντερίκ δεν εγκαταλείπει ποτέ το Τερς και ακολουθεί ευλαβικά τα πατροπαράδοτα. Ο Καρλ προσπαθεί να ρίξει φως στο παρελθόν της οικογένειας και της πατρίδας του. Ο Φρεντερίκ επιθυμεί να το θάψει στη λήθη. Οι προσωπικές ιστορίες των δυο αδελφών θα ταξιδέψουν τον αναγνώστη σε δύο ηπείρους και πέντε πόλεις - με σημαντικότερες στάσεις το Τερς και την Αθήνα.»

Το διάβασα με αρκετό ενδιαφέρον. Θα μπορούσα να πω πως ο Καρλ είναι ο ίδιος ο συγγραφέας αφού και ο ίδιος μέχρι να φτάσει στην Αμερική, η ζωή του βρισκόταν σε ένα συνεχή κίνδυνο. Όσο γρήγορη είναι η γραφή του με συνεχόμενες εναλλασσόμενες εικόνες, τόσο έντονη ήταν και η περιπέτεια του. Μέσα από ένα βασανιστικό ταξίδι, ο συγγραφέας βάζει τα διλήμματα του στους αναγνώστες και μοιράζεται τις σκέψεις του για την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Δυνατή η περιγραφή όταν περνά στην Ελλάδα πεζός με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του που ήθελαν να γλιτώσουν και να δουν ένα καλύτερο μέλλον. Στη Γη του Κανενός όπως γράφει ο ίδιος.

Ναι, δεν ήταν όλοι κακοποιοί, όπως κάποιοι τους βάζουν σε ένα τσουβάλι αλλά υπήρχαν και οικογενειάρχες που σήμερα ζουν ανάμεσα μας, έχουν γεννήσει παιδιά, έχουν πάει στρατό, πληρώνουν φόρους, έχουν γίνει επιχειρηματίες. Όπως και οι συμπατριώτες μας έχουν πάει στα πέρατα της γης και δέχτηκαν όλο τον φασισμό και την περιφρόνηση. Γι αυτό το διάβασα με όλο το σεβασμό και τη συμπάθεια ώστε να το απολαύσω ως λογοτεχνικό κείμενο.

Ο Καρλ δεν άντεχε στην Αλβανία μα ούτε και στην Ελλάδα άντεξε. Κι εκεί που νόμιζε ότι η Ελλάδα θα τον αγκαλιάσει και δεν θα χρειαστεί να ξενιτευτεί, γνώρισε μια Ελλάδα που τον ταπείνωσε, που ήθελε να προλάβει να μην τον εξοντώσουν ολοκληρωτικά ηθικά και σωματικά. Το έβλεπε στα μάτια των απλών ανθρώπων τον φόβο και τον ρατσισμό. Το έκρυψε από τους δικούς του όταν επισκέφτηκε την Αλβανία. Τους έκρυψε ότι η Ελλάδα δεν έκανε δεκτό το αίτημα της ελληνικής υπηκοότητας, τις απειλές κατά της ζωής του. Ότι βρέθηκε στο νοσοκομείο ξυλοκοπημένος άγρια από κάποιους θερμοκέφαλους. Δεν ήθελε να ακούσει πάλι από τον σταλινικό πατέρα του πώς «ακόμα και η χειρότερη πατρίδα είναι καλύτερη από τα ξένα».

Ο συγγραφέας μέσα από τους προβληματισμούς του Φρεντερίκ και του Καρλ θίγει σημαντικά θέματα όπως τη ταυτότητα, την πατρίδα, την ελευθερία και τη μετανάστευση. Ο αναγνώστης θα γνωρίσει από κοντά τις οικογενειακές παραδόσεις, τη ζωή στο ολοκληρωτικό καθεστώς του Χότζα που θύματα του ήταν και οι ίδιοι Αλβανοί που αντιστέκονταν. Ποια τελικά είναι η «Λάθος χώρα» για τον Καπλάνι; Ενώ δεν συμφωνεί με το καθεστώς του Χότζα και αντιδρά στις ιδέες του σταλινικού πατέρα, το βιβλίο είναι μια κατάθεση ψυχής για την ιστορία της γενέτειρας χώρας του. Ο Φρεντερίκ υποστήριζε τον πατέρα του που έλεγε πώς «Όταν κόβεις τις ρίζες που σε συνδέουν με την οικογένεια, τη πόλη, τη γλώσσα σου, όταν σκορπάς τη ψυχή και το σώμα σου στον κόσμο σαν να είναι ορφανά, τότε οι αυταπάτες μοιάζουν με το χιόνι που αργά ή γρήγορα θα σε πλακώσουν». Μου άρεσε που στο τέλος του κάθε κεφαλαίου τοποθετεί τον Φρεντερίκ απέναντι του. Σαν ο αδελφός του να τον κρίνει σε κάθε βήμα.

«Οι άνθρωποι δεν είναι δέντρα για να έχουν ρίζες. Οι άνθρωποι έχουν πόδια και όνειρα, θέλουν να ταξιδέψουν αλλά εσείς τους έχετε κλείσει σαν σε κλουβί, σαν κτήνη» είπε ο Καρλ στον πατέρα του στις μεγάλες κόντρες μαζί του. Από την άλλη βλέπουμε στην εξέλιξη του βιβλίου την τρυφερή σχέση που είχε ο Καρλ με τη μητέρα του. Αλλά και τον ρόλο που έπαιξαν στη ζωή του δυο ακόμη γυναίκες. Η Κλώντι στην Αλβανία και η Κλειώ στην Ελλάδα. Καθώς μας γνωρίζει και τον Χρήστο που τον συμπαραστέκεται στην Ελλάδα. Ακόμη διάφορα άλλα άτομα παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή του.

Συγκλονιστικές είναι οι σελίδες που αναφέρεται στην ΧΑ, τον ανελέητο πόλεμο που του κήρυξαν, τις απειλές κατά της ζωής του. Το αβυσσαλέο αίσθημα του να είσαι ξένος και ανεπιθύμητος.

Πράγματι θα χωρούσαν πολλά ακόμη από αυτά πουν έχω τσεκάρει στο βιβλίο του Καπλάνι για να σας πείσω να το διαβάσετε. Θα σας αφήσω όμως να το διαβάσετε και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Πρέπει να έχουμε ανοιχτούς τους ορίζοντες, χωρίς παρωπίδες για να έχουμε τη δική μας άποψη. Να δούμε τα σωστά και τα λάθη. Άλλωστε ένα βιβλίο γράφεται για να προβληματίσει… Τα μηνύματα είναι πολλά. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή ο κόσμος μας θα απαλλαχτεί από τέτοια ακραία εθνικιστικά φαινόμενα ώστε να παραδώσουμε μια υγιή κοινωνία στη νέα γενιά.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Όλες οι σχέσεις του βιβλίου
Το ακολουθούν
0
Το έχουν
1
Το θέλουν
0
Αγαπημένο τους
0
Το δανείζουν
0
Το δάνεισαν
0
Το δανείστηκαν
0
Το διάβασαν
1
Το διαβάζουν
0
Το χαρίζουν
0
Το ανταλλάσσουν
0
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα